We’re delighted that the new Dichter des Vaderlands, Dutch Poet Laureate, is the young female poet Lieke Marsman.

Her poem Oerknal, Big Bang, is featured in 100 Dutch-Language Poems – from the Medieval Period to the Present Day. Quite appropriately, she is the youngest poet in the anthology.

Lieke Marsman takes over from Tsaed Bruinja, who also has a poem in the anthology.

We look forward to Lieke Marsman’s poems marking special occasions over the coming two years. In the meantime enjoy Oerknal in Dutch and English

BIG BANG

One night on TV a physicist says
it’s not impossible the universe will one day
stop growing and slowly, faster
than light, implode. In that case
trillions of cosmoses might succeed
ours and we’d now be left dangling
from a family tree of universes. Imagine
only being able to reproduce
by ceasing to exist.

Next morning, when at the
start of a day I see I’ve begun
breathing again, I compare this tossing
around of stars to the bobbing about
of my breasts, to a radio
aerial you can keep sliding aimlessly in and out
and then, my most successful shot to date,
to a sea anemone.

OERKNAL

’s Avonds zegt een natuurkundige op televisie
dat het ook mogelijk is dat het heelal op een dag
niet langer zal groeien, maar langzaam, sneller
dan het licht, ineen zal klappen. In dat geval
zouden er na ons nog triljoenen heelallen
kunnen ontstaan en hangen we nu slechts
onder aan een stamboom van universa. Stel je voor
dat je jezelf enkel voort kunt planten
door niet meer te bestaan.

’s Ochtends, wanneer ik bij de start
van een dag zie hoe ik opnieuw ben gaan
ademhalen, vergelijk ik dit heen en weer
gegooi van sterren met mijn op en neer
gaande borsten, met de antenne van
een radio, die je doelloos in en uit
kunt blijven schuiven en vervolgens,
vooralsnog mijn meest geslaagde poging,
met een zeeanemoon.

© Lieke Marsman – translation: Paul Vincent