Het refrein van andermans leven

Arnold Jansen op de Haar

Een dichter op zoek naar zijn geschiedenis

Sample Passages

  • De roepnaam Ik

    je bent de man die je allang
    geworden was

    niet de jongen meer
    uit de smalle jaren
    van ijzerhoudend rookvlees

    maar van de kookplaat
    die lillend lallend
    bulkend buikvet kweekt

    in dit huis dat nooit bezoek ontvangt
    waar nooit is liefgehad

    je hand die op papier
    de stad afwijst

    tegen het raam de steenslag
    van verzonnen types

    je bent medeplichtig aan niemand
    dan de roepnaam ik

    het ademen van nicotinemuren
    heeft zich de uren toegeëigend
    achter het wijkende behang

    het in onbruik geraakte servies
    de lengte en breedte van de nacht
    het mes dat zachte krassen maakt

    de wetsteen van twee voeten
    onder de huid van het tapijt

    daar begon het liegen
    van de waarheid

    de zachte regen
    van de herinnering
    op het gebarsten land

    je hoort het groeien
    van het gras

    wie je was verzamelt zich
    in jonge scheuten

    ergens woekeren de vragen
    en de dagen
    alsof de tijd versnelt

    en als de gewassen
    tot je lippen staan

    de nerveuze twijfel
    tussen landen
    bloesemt als voorjaar
    hard wordt als winter

    komt het oogsten
    met de scherpte
    van machines

    © Arnold Jansen op de Haar 2016

Sample Information

Summary

Is niet iedereen het ‘refrein van andermans leven’? Deze bundel gaat over het gevoel dat je leven bepaald wordt door de anderen.

Arnold Jansen op de Haar (1962) verhuisde in 2014 van Arnhem naar Londen. Zijn emigratie zette alles op scherp. De gedichten in deze bundel vormen samen een verhaal. Wat maakt een mens tot wie hij is?

Wat doe je als iedereen verdwenen is en je de laatste bent? Arnold Jansen op de Haar gaat, pendelend tussen twee landen, op zoek naar zijn geschiedenis.

mijn eigen vader noemde mij
bij geboorte
stamhouder voor later
maar later is laatste

ik ben het refrein van
andermans leven
ik zeg vanzelfsprekendheid voort

uit aan de overkant van het water

en

ik ruik londen
bij avond

met de russische meisjes
van teer
in brandbare straten
en woedend vrouwenhaar

uit London calling

Arnold leest, tussen helikopters en treinen door, het gedicht ‘Aan de overkant van het water’ uit de bundel ‘Het refrein van andermans leven’.

De gedichten

een gewone dag
de roepnaam ik
meedogenloos herinneren
aan de overkant van het water
meedogenloos liefhebben
london calling
dichter
dagelijks werk
voor wie geschreven
uitzicht in londen
het verdronken land
in een stad als deze
in deze stad
prinsessen van portobello
brief uit edinburgh
highgate cemetery
intussen aan het thuisfront
engel
de fietsende juwelier
ochtendwandeling
poste restante
gedicht voor mijn 49ste verjaardag
de slapende jongen
een vondst van vleugels
afscheid
in dit moment zit eeuwigheid
oorlogvoeren
verjaardag der doden
er vallen dus gaten
finale

Gedichten uit deze bundel verschenen in De Gids, Het liegend konijn en Extaze. Arnold draagt een paar fragmenten uit Het refrein van andermans leven voor op De Gids online.

ISBN: 9781907320620
Number of pages: 80
Price: £0

Reviews

‘Mooi, die heldere melancholie en raadselachtige lichtheid. En er is alle ruimte voor deze zeer aanwezige poëzie die soms tastend is, maar vooral kordaat aanwezig.’ – Thomas Verbogt

‘De dertig gedichten gaan over aangrijpende momenten, herinneringen aan de kinderjaren, liefde en naderende ouderdom
Een beeldbepalende moderne Nederlandse dichter met een interessante achterground.’ – Louis Smit, NBD Biblio

‘Door naar Londen te verhuizen, verloor hij de vaste ankers van vrienden en bekenden. En dwong hij zichzelf op nieuw uit te vinden.

In de gedichten van Jansen op de Haar vallen letterlijk gaten. Omdat hij nergens hoofdletters of leestekens gebruikt, gebruikt hij een extra spatie waar een komma hoort. Een mooie vondst.

Het refrein van andermans leven gaat daarmee vooral over dingen die niet bereikt zijn. Het zijn geen zwaarmoedige gedichten.’ – Roeland Dobbelaer in De Leesclub van Alles