Skip to main content

The Marseillaise

Marseillaise

July 20, 2016

By Arnold Jansen op de Haar

I had wanted to write about a course in Humming-at-Important-Moments. Imagine: you are the PM and you’ve just announced you’re resigning; you point towards the building behind you, which will be occupied by someone else tomorrow, and what do you do next? You walk over the threshold humming a tune.

I had wanted to write about the Celtic players who lost last week in the qualifying round of the Champions League against a bunch of fireman, policemen and taxi drivers in Gibraltar. It might have been a good idea to start humming after that match.

I had also wanted to write about François Hollande’s hairdresser. Apparently this hairdresser hums all day because he earns 8895 euros a month for cutting the French president’s hair. I do hope this includes mistresses, poodles and hedges.

And I, too, occasionally hum when I’ve been to the hairdresser’s. But that’s because I have ‘easy hair’ and it takes the hairdresser around the corner only 10 minutes; clippers on grade 3. This costs seven pounds.

And I had wanted to write about the news item which said that certain dinosaurs cooed like pigeons, or maybe they hummed. This type of ‘scientific news’ is never followed up. Similarly with cheerful news about a new treatment for a terrible disease, which often doesn’t come to fruition. 

And I had wanted to write that singing is very relaxing. Recently, Wales came top in singing the euro football chants. The Irish were the runners-up.

And I had wanted to write that I would sing lalalalalala if yet another person went on about Pokémon Go. Or if someone from the Netherlands asked my opinion on Brexit, often while looking at me as if I’m a member of the Titanic’s string orchestra. Or that I have personally appointed Boris Johnson as Foreign Secretary. Oh my god, I had so much wanted to write that singing can sometimes be very liberating.

Until I streamed live pictures from Nice on my laptop, and these pictures were not yet blurred. Then, I could do nothing but be silent or sing the Marseillaise at the top of my voice. But it was in the middle of the night, so I couldn’t do that.

At this point Turkey was still in the future, and yet this put Nice slightly into the background.

Actually, I could have never imagined that I would long for the dead holiday season of the past, with lazy summer days. When you complain to your mum: if only something would happen. When you hear a van turning the corner. A door slams, a roll-up shutter rattles, and the milkman sings.

© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press

Visit Arnold’s home page to find out more about his other publications.

Arnold reading poetry

Previous columns:
Brexit Bear
Letter to the British People
Dinner with Louis and José
An Anglophile European
Mary Magdalene of Notting Hill
No Hugging of Brits!
The God of Rochester
A ‘Bare Buttocks Face’
A Coach Full of Exes
On a Knife Edge
A Very British Secret
End-of-Year Chat
A Cigar in Brussels
Burning a Catholic
Ted or Sylvia?
Unsuitable for Class War
England-bound
The Weather in Arnhem
Accident & Emergency
The Plumber and the Little Prince
A Trojan Horse
Pilloried!
Portobello Hipster
A Celebration Every Day
Diana is Back
Loved by All
Cooking in Peacetime
A Bit of a Genetic Mess
Email a Fairy
A Peeing Neanderthal
Fictional Brits
Bare Burka
Is Van Gaal a Turkey?
An Estate Agent in High Heels
A Boy from Westminster
Adventure in Amsterdam
Amalia & George
Cheering Quietly
Human Waste
D-Day for Poetry
A Dog in London
Van Gaal and Wurst
Baby King George
The Virgin Train from Birmingham
Nuclear Hospitality
Vladimir the Viking
Ski Girl with Moustache
Phoenix
Message From the Bathtub
A Consistent Resolution
Nigella’s Law
Selfie

Ik had willen schrijven over de cursus Neuriën-op-belangrijke-momenten. Stel: je bent premier en hebt zojuist je vertrek aangekondigd, je wijst naar het gebouw achter je waar morgen iemand anders zit, en wat doe je dan? Je loopt neuriënd naar binnen.

Ik had willen schrijven over de spelers van Celtic die vorige week in de voorronde van de Champions League verloren van een paar brandweermannen, politieagenten en taxichauffeurs uit Gibraltar. En dat na de wedstrijd neuriën misschien een idee was geweest.

Ook had ik willen schrijven over de kapper van François Hollande. Dat die kapper de hele dag schijnt te neuriën. En dat dit komt omdat hij 8895 euro per maand verdient met het knippen van de Franse president. Ik mag hopen, inclusief maîtresses, poedels en heggen.

En dat ik zelf ook weleens neurie als ik naar de kapper ben geweest. Maar dat komt omdat ik ‘makkelijk haar’ heb en de kapper om de hoek met de tondeuse op standje drie in tien minuten klaar is. Dat kost zeven pond.

En ik had willen schrijven over het bericht dat toch zeker een deel van de dinosaurussen mogelijk koerden als duiven. Of misschien neurieden ze wel. Dit soort ‘wetenschappelijke’ berichten krijgt nooit opvolging. Net zoals juichende berichten over nieuwe behandelmethoden voor erge ziekten meestal niet worden waargemaakt.

En ik had willen schrijven dat zingen heel ontspannend is. Onlangs won Wales het EK Voetballiederen Zingen. Met op de tweede plaats de Ieren.

En ik had willen schrijven dat ik lalalalalala zou gaan zingen als iemand nog over Pokémon Go zou beginnen. Of als iemand uit Nederland nog mijn mening zou vragen over Brexit. Men kijkt er meestal bij alsof ik in het strijkorkest van de Titanic zit. Of dat ik persoonlijk Boris Johnson benoemd heb als minister van buitenlandse zaken. God, wat had ik graag willen schrijven dat zingen soms heel bevrijdend kan zijn.

Maar toen verschenen op mijn computerscherm live beelden uit Nice. En die beelden waren nog niet wazig gemaakt. Toen wilde ik alleen maar stil zijn. Of keihard de Marseillaise zingen. Maar het was middenin de nacht, dus dat doe je niet.

En toen moest Turkije nog volgen. En dan zakt Nice toch weer een beetje naar de achtergrond.

Eigenlijk had je nooit kunnen denken dat je zo zou terugverlangen naar een komkommertijd met landerige zomerdagen. Dat je tegen je moeder zeurde: gebeurde er maar iets. Dat je een busje hoort dat de straat in draait. Een portier slaat dicht. Het rolluik ratelt. En de melkboer zingt.

© Arnold Jansen op de Haar

"Arnold

Eerdere columns:
Beertje Brexit
Brief aan de Britten
Eten met Louis en José
Een anglofiele Europeaan
Maria Magdalena van Notting Hill
Geen Britten knuffelen!
De God van Rochester
Een blotebillengezicht
Een touringcar met exen
Kantje boord
Een zeer Brits geheim
Eindejaarsgesprek
De sigaar in Brussel
Een katholiek verbranden
Ted of Sylvia?
Ongeschikt voor klassenstrijd
Engelandvaarders
Het weer in Arnhem
Spoedeisende Hulp
De loodgieter en de kleine prins
Het paard van Troje
Aan de schandpaal!
Portobello Hipster
Elke dag feest
Diana is terug
Geliefd door allen
Koken in vredestijd
Een genetisch zootje
E-mail een elfje
De plassende Neanderthaler
Fictieve Britten
Blote boerka
Is Van Gaal een kalkoen?
Een makelaar op hoge hakken
Een jongen uit Westminster
Avontuur in Amsterdam
Amalia & George
Zachtjes juichen
Menselijk afval
D-Day voor poёzie
Een hond in Londen
Van Gaal en Wurst
Baby King George
De Virgin trein uit Birmingham
Nucleaire gastvrijheid
Vladimir de Viking
Ski-meisje met snor
Feniks
Bericht vanuit de badkuip
Een consequent voornemen
De wet van Nigella
Selfie