By Arnold Jansen op de Haar
There are people who think it’s odd that a coach crash in Switzerland which killed 28 Dutch and Belgian passengers, including 22 children, receives more attention than a similar accident that took place in Africa, involving African victims. They ask, ‘Aren’t both events equally awful?’
The Belgian Prime Minister immediately travelled to Switzerland, and announced a day of national mourning. I saw pictures of the Belgian King at the airport, personally seeing off the parents of victims. That was a lovely gesture. The Dutch were far less generous: the Prime Minister expressed his sympathy and the Dutch Queen sent a telegram to the Belgian King.
Even though six Dutch children also died, it was much more of a Belgian news item. Was this because the Dutch children attended a Belgian school?
There are also people who think it’s strange that Prince Friso’s skiing accident received even more attention than this coach crash, and these people subsequently vented their opinion through the social media. Don’t do it!
You could argue that Friso is just one person, but in real life actual numbers don’t matter. In the meantime, Friso has been transferred to the Wellington Hospital in London. It’s not at all clear if he will ever wake up from his coma. It’s no longer news, but nothing has changed for the Queen; he’s still her son. That’s exactly why the Dutch Queen should have followed the example set by the Belgian King.
From time to time you hear about an accident far away: for example, a plane full of Chinese people has crashed in China. People don’t comment on it at the butcher’s: ‘Isn’t it terrible about all those Chinese people dying?’ The Dutch TV news will mention that there were two Dutch people among the victims. Is it so bad that the Dutch victims, unlike the Chinese, are mentioned by name?
Compare this to the Olympic Games, being held in London this summer. It looks like a world event, but that’s a misconception. Each country is primarily interested in its own athletes. In Turkey, weightlifting is a national sport, whereas table tennis is very big in China – these two sports are dominated by the Turks and the Chinese.
The reverse also happens: a Dutch basketball player who becomes a star in America. Suddenly, just because it involves a fellow countryman becoming famous in a big country, everyone is immensely proud, even though basketball is a minor sport in the Netherlands.
Last year, the Nobel Prize for Literature had far more impact in Sweden than in the rest of the world, because it was awarded to Tomas Tranströmer. (In any case, Swedes collect this prize more often than anyone else.) It was just that bit more important for the Dutch than for other countries, because Tranströmer had been translated by a well-known Dutch writer.
It’s not surprising that your own country dominates domestic news reporting, nor is it surprising that you rank certain news items higher than others. That’s because there is no absolute hierarchy of things.
For example, to me, my own mother is more important than the Queen. (Sorry, your Majesty.) If you, the reader, say to me that the Queen is more important than my mother, I would ask, ‘Is your own mother more important than the Queen?’ I hope you would say yes: this reflects well on you.
I do hope the Queen is aware of the fact that, although she is important, for most people she’s less important than their own mother or child: an absolute hierarchy of things doesn’t exist.
What matters is that you understand that some things are more important for other people than for you. I’m talking about empathy; without empathy there wouldn’t be any art or foreign aid. As for setting the relative importance or hierarchy of things, that’s up to you.
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
You can leave your comment on our forum.
De premier van België reisde onmiddellijk af naar Zwitserland en kondigde een dag van nationale rouw af. Ik zag beelden van de Belgische koning die de ouders van de slachtoffers persoonlijk op het vliegtuig zette. Ik vond dat sympathiek. In Nederland was dat een stuk zuiniger: de premier betuigde zijn deelneming en de koningin stuurde een telegram naar de Belgische koning.
Hoewel er ook zes Nederlandse kinderen omkwamen, was het in de eerste plaats Belgisch nieuws. Is dat omdat die Nederlandse kinderen op een Belgische school zaten?
Er zijn ook mensen die het gek vinden dat eerder het ski-ongeluk met prins Friso nog meer aandacht kreeg dan dat busongeluk nu. Die mensen gaan die mening vervolgens ventileren in de sociale media. Niet doen.
Je kunt zeggen: Friso is er maar één. Maar in het echte leven gaat het niet om getallen. Friso ligt inmiddels in het Wellington Hospital in Londen. Het is de vraag of hij ooit nog ontwaakt uit zijn coma. Nieuws is het niet meer. Voor de koningin verandert dat niets. Het is haar zoon. Maar juist daarom had de koningin het voorbeeld van de Belgische koning moeten volgen.
Soms hoor je dat ergens heel ver weg een ongeluk is gebeurd. Er is bijvoorbeeld in China een vliegtuig met Chinezen neergestort. Bij de slager hoor je dan niet: ‘Erg van die Chinezen, hè.’ Op het Nederlandse journaal wordt vermeld dat er zich twee Nederlanders onder de slachtoffers bevinden. Is het erg dat die twee Nederlanders worden genoemd en die Chinezen niet?
Vergelijk het met de Olympische Spelen. Die zijn deze zomer in Londen. Het lijkt alsof de Olympische Spelen een wereldwijd evenement zijn. Dat is een misverstand. Elk land kijkt vooral naar zijn eigen sporters. Zo is gewichtheffen in Turkije van nationaal belang. En tafeltennis is groot in China. Die Turken en Chinezen zijn daar enorm goed in.
Andersom bestaat ook. Een Nederlandse basketballer breekt door in Amerika. En dan is men opeens trots dat zo iemand heel bekend is geworden in een groot land, omdat het een landgenoot is, hoewel basketbal in eigen land een kleine sport is.
Het belang van de Nobelprijs voor Literatuur was afgelopen jaar in Zweden belangrijker dan in de rest van de wereld omdat Tomas Tranströmer won. (Zweden winnen sowieso vaker.) In Nederland was dat weer net iets belangrijker dan in andere landen omdat een bekende Nederlandse schrijver hem vertaald heeft in het Nederlands.
Dat het eigen land een grotere rol in het nieuws speelt dan andere landen is niet gek. Zoals het ook niet gek is dat je zelf het ene nieuwsfeit belangrijker vindt dan het andere. Omdat de hiërarchie der dingen niet absoluut is.
Zo vind ik mijn eigen moeder belangrijker dan de koningin. (Sorry, majesteit.) Als u, lezer, zou zeggen dat de koningin belangrijker is dan mijn moeder, zou ik vragen: ‘Is uw eigen moeder belangrijker dan de koningin?’ Dan hoop ik dat u ja zegt. Dat pleit voor u.
En ik hoop ook dat de koningin zelf beseft dat ze weliswaar belangrijk is maar voor de meeste mensen niet belangrijker dan hun moeder (of hun kind), dat de absolute hiërarchie der dingen niet bestaat.
Het gaat erom of je beseft dat dingen voor andere mensen belangrijker kunnen zijn dan voor jou. Dat heeft met empathie te maken. Zonder empathie is er geen ontwikkelingshulp of kunst. Maar de hiërarchie der dingen bepaal je zelf.
© Arnold Jansen op de Haar
 window.___gcfg = {lang: 'en-GB'}; (function() {   var po = document.createElement('script'); po.type = 'text/javascript'; po.async = true;   po.src = 'https://apis.google.com/js/plusone.js';   var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(po, s); })();
U kunt reageren op ons forum.
Eerdere columns:
