Skip to main content
search

Syrian Football

Zie Nederlandse versie

Syrisch voetbal

View the English version

September 17, 2013

By Arnold Jansen op de Haar

On September 6, the Syrian national football team played a friendly match in and against Lebanon. So, the Syrian national team still plays football, even though home games take place in Tehran, courtesy of its ally Iran.

However, FIFA has disqualified Syria from the 2014 World Cup. Because of the war, you would suppose, but that’s not the case. They had fielded a player who wasn’t entitled to play!

The similarity between football and the situation is Syria is that everyone has an opinion about it. This ranges from ‘take action immediately’ to ‘turn a blind eye’.

Was John Kerry’s remark that the USA would refrain from taking military action if Syria handed over its chemical weapons a slip of the tongue or not? Even among the experts there is much disagreement. Some dismissed the remark as stupid, whereas others considered Kerry very cunning.

Watching John Kerry is like watching an episode of Thunderbirds; he never looks startled.

Stupid or not, Russia didn’t hesitate for a minute. The New York Times published an opinion piece by President Putin of Russia. He wrote: ‘It is alarming that military intervention in internal conflicts in foreign countries has become commonplace for the United States’. The conqueror of Georgia and Chechnya masquerading as the conscience of the world; it couldn’t get any crazier.

At first, the Syrian conflict was about democracy, but it now looks more like a global war between Shiite and Sunni ideologies being fought out in Syria. Shiite Iran and Shiite Hezbollah support the Syrian regime while most of the Sunnis, including Al Qaeda, support the Syrian opposition. And many of the big countries are primarily thinking strategically.

It looks like the centuries-long war between Roman Catholics and Protestants. Think of the Thirty Years’ War, 1618–1648 – it will take its time, then. Or think of the animosity between Manchester City and Manchester United, or between Ajax and Feyenoord. Ajax fans have nicknamed the Feyenoord supporters ‘cockroaches’. Apparently divisions along tribal lines are ingrained in human beings. Every time I see a hooligan I think: it’s lucky they don’t have chemical weapons.

I live in a peaceful country, but a player from Vitesse, the local football club in Arnhem, can’t walk down the road in Nijmegen, a nearby city and the home of the arch-rival NEC football club. It’s the same in reverse.

And in my home town, Arnhem, the local councillor responsible for sport had to erect a fence across a playing field to split it between two rival amateur clubs who were unable to share it.

Even in a tiny village such as Spakenburg there are ‘Blues’ and ‘Reds’. Support for one club or the other often divides families.

‘It’s about time someone read this man the riot act. It’s simply inhuman what this man gets up to. A complete idiot.’ Is this about Assad? No, these are remarks about Louis van Gaal, the manager of the Dutch national football team, sparked by the way he answers questions during interviews.

They are the utterances of Dutch football expert Johan Derksen, nicknamed the ‘savage Schnauzer’ because of his extravagant head of hair.

Talk about football is littered with hackneyed phrases, but from time to time they appear gift-wrapped. Recently Johan Cruijff said, when commenting on health and sport: ‘The body you are born with is the body you die in.’

Cruijff is famous for his one-liners. Take this one: ‘Italy doesn’t win its matches, but we can lose the match to them.’ Substitute Assad and you’re talking about the conflict between Assad and the opposition. ‘Assad doesn’t win, but we can lose.’

You can’t really play football against a nation that uses chemical weapons. Isn’t it about time to order a total boycott of the Syrian national team? Just as a starting point. Ultimately, someone needs to intervene against Assad and the opposition to help the civil population. It’s only then that anyone will qualify for the Nobel Peace Prize.

© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press

arnold jansen op de haar

Visit Arnold’s home page to find out more about his other publications.
 
Previous columns:
Op 6 september voetbalde het nationale elftal van Syrië een vriendschappelijke wedstrijd in en tegen Libanon. Het Syrische nationale elftal voetbalt dus nog steeds, al worden de thuiswedstrijden afgewerkt in Teheran, bij bondgenoot Iran.

Syrië is door de FIFA wel gediskwalificeerd voor de wereldkampioenschappen in 2014. Vanwege de oorlog zou je denken. Maar dat ligt anders. Ze hadden een speler opgesteld die niet gerechtigd was te spelen!

De overeenkomst tussen voetbal en de situatie in Syrië is dat iedereen er een mening over heeft. Het loopt uiteen van ‘direct ingrijpen’ tot ‘zet er een hek omheen’.

Was die uitspraak van John Kerry dat de VS niet zouden aanvallen als Syrië de chemische wapens zou inleveren nou een verspreking of niet? Zelfs de experts dachten er heel verschillend over. De een vond het heel dom en de ander vond het heel slim van Kerry.

Bij John Kerry is het trouwens altijd net of je naar een aflevering van The Thunderbirds kijkt. Die schrikt nergens van.

Dom of niet, Rusland was er in elk geval als de kippen bij. The New York Times publiceerde een ingezonden stuk van de Russische president Poetin. ‘Het is alarmerend dat militaire interventie bij interne conflicten in andere landen gewoonte is geworden voor de Verenigde Staten’, schreef Poetin. De bedwinger van Georgië en Tsjetsjenië als geweten van de wereld, het moet niet veel gekker worden.

Ging het Syrische conflict aanvankelijk nog om democratie, het lijkt er inmiddels steeds meer op dat sjiieten en soennieten hun onderlinge meningsverschillen uitvechten in Syrië. Het sjiitische Iran en het sjiitische Hezbollah steunen het Syrische regime en de meeste soennieten, inclusief Al Qaida, steunen de Syrische oppositie. En veel van de grote landen denken gewoon strategisch.

Het lijkt op de eeuwenlange strijd tussen de rooms-katholieken en de protestanten. Denk aan de Dertigjarige Oorlog, 1618-1648. Dus het kan nog wel even duren. Of denk aan de animositeit tussen Manchester City en Manchester United. Of Ajax en Feyenoord, met Ajaxsupporters die Feyenoordsupporters kakkerlakken noemen. Het denken in stammen zit blijkbaar in de mens. Elke keer als ik hooligans zie, denk ik: goed dat ze geen chemische wapens hebben.

Ik woon in een vreedzaam land maar een speler van de plaatselijke voetbalclub uit Arnhem, Vitesse, kan zich in de belendende stad Nijmegen, waar de rivaliserende voetbalclub NEC resideert, niet op straat vertonen. En andersom.

En in mijn eigen stad Arnhem plaatste de wethouder van sport een hek op een trainingsveld om dat te verdelen tussen twee rivaliserende amateurclubs die het niet eens konden worden over het gebruik.

Zelfs in het nietige dorp Spakenburg heb je ‘de Blauwen’ en ‘de Rooien’. Daar loopt de voorkeur voor een club vaak dwars door families heen.

‘Het wordt tijd dat die man eens een keer tot de orde geroepen wordt. Het is toch gewoon mensonterend wat die man doet. Die doorgedraaide idioot.’ Ging dat over Assad? Nee, over de Nederlandse bondscoach Louis van Gaal. Vanwege zijn manier van antwoorden als hij geïnterviewd wordt.

De uitspraken kwamen van een Nederlandse voetbalanalyticus, Johan Derksen, die wij thuis ‘de valse Schnauzer’ noemen, vanwege zijn uitbundige haardos.

Spreken over voetbal bestaat vaak uit clichés. Maar je kunt de clichés ook mooi verpakken. Onlangs zei Johan Cruijff in het kader van sport en gezondheid: ‘Het lichaam waar je mee geboren wordt, daar ga je ook mee dood.’

Cruijff is beroemd om zijn uitspraken. Neem deze: ‘Italianen kennen niet van je winnen, maar je ken wel van ze verliezen.’ Vul Assad in en je hebt het over het conflict tussen Assad en de oppositie. ‘Assad ken niet van je winnen, maar je ken wel van hem verliezen.’

Je voetbalt toch niet tegen een land dat chemische wapens gebruikt? Wordt het geen tijd om een algehele boycot van het Syrische nationale team in te stellen? Alleen als een beginnetje. Uiteindelijk moet iemand keihard ingrijpen tegen Assad én de oppositie om de gewone burger te helpen. Dan verdien je pas echt de Nobelprijs voor de Vrede.

© Arnold Jansen op de Haar

  window.___gcfg = {lang: 'en-GB'};  (function() {    var po = document.createElement('script'); po.type = 'text/javascript'; po.async = true;    po.src = 'https://apis.google.com/js/plusone.js';    var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(po, s);  })();