By Arnold Jansen op de Haar
Prince Harry announced that he had gained a sister, something he had always wanted. This was the best quote of the day. On top of this he had made his mother’s engagement ring available to the happy couple. Prince Charles quipped that they had been practising long enough. His remark was just a bit vulgar and reminded me of his engagement to Diana.
‘Are you in love?’ Charles was asked at the time. The prince replied: ‘Whatever love means.’ It was not until much later that Camilla’s role became known. (The cufflinks with the intertwined ‘C’s!) The engagement ring became the Ring of Betrayal.
While on holiday in Kenya, Prince William carried the ring around in his rucksack for about three weeks. He was afraid to lose it because this would mean trouble, as if the ring was welded by Lord Sauron (The Lord of Evil) and the script personally penned by Tolkien. ‘Wicked!’ would be the Duchess of Cornwall, Camilla’s verdict using street lingo.
I opened Tolkien’s The Lord of the Rings at a random page:
‘So you’re going to go through with it, then,’ Gandalf the Wizard said slowly.
‘I am,’ Bilbo replied. ‘I’ve been planning this for a long time.’
For hours I watched BBC reports on the internet. William and Kate’s forthcoming marriage appeared to be viewed from every possible angle: from commemorative plates to wedding dresses. Even an unsuspecting Australian tourist was asked for his opinion: ‘Do you think this will affect the popularity of the monarchy in Australia?’
I am of Diana’s generation. I did my A Levels in the year of Charles and Diana’s marriage. Their marriage stood for a generation: the rise of the Sloane Ranger, young upper (middle) class men and women who shared a way of living. Out of the blue, old traditions were hip again. It was hard to avoid a white tie event.
I attended my graduation ceremony in a grey woollen three piece suit. It was an extremely hot, close day. My sweat poured all the way down my bottom. Apparently I asked my family the unforgettable question: ‘Does it show?’
I also owned a copy of the The Official Sloane Ranger Handbook, which reflected the way I had grown up. Plus I went to the Royal Military Academy in Breda. A typical move for a Sloane Ranger: while other youngsters put up last ditch fights for squatting and demonstrating, I turned towards the army, galas and country sports. Moreover, all of a sudden there were a royal bride and groom who represented everything that occupied me.
Over the years I changed and took my leave of my oppressive environment. I would never play a role again. I became a writer. Diana changed as well. She too said farewell to stifling surroundings. From a shy young girl she was transformed into an icon, someone acutely in touch with society’s current mood.
Yet now a new royal couple faced the cameras. Kate, like Diana, was dressed in blue (the dress is sold out at Harvey Nichols) and wearing the same ring. At that moment the penny dropped. William and Kate represented a prematurely middle aged couple. The rest of their life is already planned out in detail.
Their engagement and church wedding smacks a little of a window display. They have been living together for years. They would have acted more in the spirit of our time if they had quietly married in Kenya. Then after their return they could have announced that Kate was already pregnant but that they would organise a big party.
However, they seem well suited to each other. Maybe one time they will be able to break with protocol and together shake off the curse of the ring. In the end, even Frodo in Tolkien’s trilogy beats evil.
You can leave your comment on our forum.
Prins Harry liet weten dat hij het zusje had gekregen dat hij altijd al wilde hebben. Dat was de beste tekst van de dag. En hij had de verlovingsring van zijn moeder beschikbaar gesteld aan het gelukkige paar. Prins Charles vond dat William en Kate nu wel lang genoeg geoefend hadden. Die opmerking was een tikkeltje ordinair en ik dacht onmiddellijk terug aan zijn verloving met Diana.
‘Bent u verliefd?’ werd Charles destijds gevraagd. De prins zei toen: ‘Wat liefde ook mag betekenen.’ Pas veel later bleek dat Camilla reeds in het spel was. (De manchetknopen met de twee verstrengelde ‘C’s’!) De verlovingsring werd de Ring van Verraad.
Prins William had de ring op vakantie in Kenia drie weken lang meegevoerd in zijn rugzak. Hij was bang om hem te verliezen want hij wilde niet in de problemen komen, alsof de ring gesmeed was door Lord Sauron (De Heer van het Kwaad) en Tolkien zelf het script had geschreven. ‘Wicked!’ (‘Gruwelijk!’) zou Camilla, de Hertogin van Cornwall, in straattaal zeggen.
Ik sloeg Tolkiens In de ban van de ring op een willekeurige pagina open:
‘So you’re going to go through with it, then,’ Gandalf the Wizard said slowly.
(‘Dus je zet het door,’ zei Gandalf de Tovenaar langzaam.)
‘I am,’ Bilbo replied. ‘I’ve been planning this for a long time.’
(‘Ja,’ antwoordde Bilbo. ‘Ik ben dit al tijden aan het plannen.’)
Urenlang heb ik op internet naar de verslaggeving van de BBC gekeken. Het voorgenomen huwelijk van William en Kate bleek vele invalshoeken te hebben: van herdenkingsborden tot trouwjurken. Zelfs een argeloze Australische toerist werd om zijn mening gevraagd. ‘Denkt u dat dit effect zal hebben op de populariteit van de monarchie in Australië?’
Ik ben van Diana’s generatie. Het jaar dat Charles en Diana trouwden deed ik eindexamen. Dat huwelijk sloot aan bij de tijdgeest: de opkomst van de Sloane Rangers, jonge upper class of upper middle class vrouwen en mannen die samen een manier van leven deelden. Plotseling waren oude gebruiken weer helemaal in. Feestjes in white tie werden schering en inslag.
Zelf haalde ik mijn diploma op in een driedelig grijs kostuum. De mussen vielen die dag van het dak. Het zweet gutste door mijn bilnaad. Ik schijn mijn familie de onvergetelijke vraag gesteld te hebben: ‘Kun je het zien?’
Ik was tevens in het bezit van The Official Sloane Ranger Handbook, dat precies aansloot bij hoe ik was opgevoed. En ik ging naar de Koninklijke Militaire Academie in Breda. Typisch een actie van een Sloane Ranger: terwijl anderen nog een achterhoedegevecht voerden van kraken en demonstreren, hield ik me bezig met het leger, gala’s en country sports. En plotseling was er ook nog een koninklijk bruidspaar dat alles vertegenwoordigde waar ik mee bezig was.
Door de jaren heen veranderde ik en ik nam afscheid van mijn benauwde omgeving. Ik zou nooit meer een rol spelen. Ik werd schrijver. En Diana veranderde mee. Ook zij nam afscheid van een verstikkende omgeving. Van een verlegen meisje veranderde ze in een icoon, in iemand die de tijdgeest haarscherp aanvoelde.
En nu stond het nieuwe koninklijk paar oog in oog met de camera’s. Kate was net als Diana in het blauw (bij Harvey Nichols is de jurk reeds uitverkocht) en ze droeg dezelfde ring. Plotseling drong het tot me door: William en Kate zaten daar als vroegoude mensen. Hun hele leven is reeds uitgestippeld.
Een verloving en een kerkelijk huwelijk zijn toch een beetje een poppenkast. Ze wonen al jaren samen. Het zou van deze tijd zijn geweest als ze in stilte in Kenia waren getrouwd. En dat ze dan bij terugkomst hadden gemeld dat Kate reeds in verwachting was en er een groot feest zou volgen.
Maar ze lijken goed bij elkaar te passen. Misschien breken ze ooit los uit het protocol en kunnen ze samen de vloek van de ring van zich afschudden. Uiteindelijk wint Frodo in Tolkiens trilogie ook van het Kwaad.
© Arnold Jansen op de Haar
Eerdere columns:
