Letter to the British People

By Arnold Jansen op de Haar

I am one of the three million citizens from the European continent who live and work in your country. I’m not allowed to cast my vote in the referendum, but your country is the one I prefer to live in.

I keep thinking: it’s not about what Europe can do for Britain, it’s about what the British can do for Europe. And I also think: this has never been a timorous country.

It’s like a family who always has some kind of eccentric uncle or aunt, to counterbalance all those ‘normal’ family members. A mad uncle or aunt shows you there’s more to the world than meets the eye. That you don’t have to have the same opinions as everyone else.

Because, just admit it, the Commonwealth is more important to you than the EU. Residents from the Commonwealth are allowed to vote in the referendum. That says a lot. Besides, you British are the link between Europe and America. That’s why you are important to Europe: for our vision of the world.

I myself am a Dutch author living and working in London. No one here ever asks me if I ‘can make a living by writing’, says ‘you’ve been putting on weight’ or that they’ve ‘never heard of you’ (this happens all the time in the Netherlands). You British are simply more polite. You are the only ones in Europe who form an orderly queue. Except, maybe, on Spanish beaches and when the national football team is playing abroad.

I like this country because it’s more diverse. Because it has always had well-educated immigrants, too. Because immigration strengthened this country and made it great. (Boris Johnson is just a great-grandson of a Turk.)

Suddenly, this makes me think of the hard-working Polish guy on Portobello Market. In thirty years’ time he will be living somewhere in Essex in a far too flashy house that he built himself, with a wife who has artificial tits. This can’t be detrimental to the economy.

I also like this country because you drive on the left. Napoleon ordered everyone to start riding on the right, so that you could no longer behead oncoming people on horseback. That says it all: mistrust of the subjects and lots of red tape. Yes, you hate these European rules; so do I.

I love this country because British humour makes me laugh more than German humour. (And the music is a lot better as well.)

Because everything looks more authentic, even politics. Everywhere in Europe there are problems with the EU, but only this country responds by holding a referendum.

I love this country because its people are more genuine. Yes, it’s still a class society, but everyone takes pride in their background. And ‘what others think’ is, in this country, much less of an issue.

I love this country because, in 1944, my parents watched the British landing near Arnhem. That the British actually did this, for us. I’ve lived in Arnhem for a long time, and every year they still commemorate the parachute landings.

And I remember my father’s face when, thirty years ago, he set eyes on Big Ben for the first time and heard its bells ring live. An expression like that is not just a figment of the imagination. Until that moment he had only heard Big Ben chime on clandestine radio broadcasts in the occupied Netherlands.

I know, it’s not a rational thought, it’s a feeling. Maybe you British don’t need Europe, but we Europeans need you. That’s been the case for some time. I’m not going to tell you how to vote, that’s counterproductive. But I hope you will stay in the EU, to keep things in balance. And yes, at the end of the day, it’s also in Britain’s interest. If only as the mad uncle or aunt, with a broader view. Don’t leave Europe to the French and Germans. And if my letter hasn’t convinced you, then do it for the Irish.

Visit Arnold’s home page to find out more about his other publications.

Arnold reading poetry

Previous columns:
Dinner with Louis and José
An Anglophile European
Mary Magdalene of Notting Hill
No Hugging of Brits!
The God of Rochester
A ‘Bare Buttocks Face’
A Coach Full of Exes
On a Knife Edge
A Very British Secret
End-of-Year Chat
A Cigar in Brussels
Burning a Catholic
Ted or Sylvia?
Unsuitable for Class War
England-bound
The Weather in Arnhem
Accident & Emergency
The Plumber and the Little Prince
A Trojan Horse
Pilloried!
Portobello Hipster
A Celebration Every Day
Diana is Back
Loved by All
Cooking in Peacetime
A Bit of a Genetic Mess
Email a Fairy
A Peeing Neanderthal
Fictional Brits
Bare Burka
Is Van Gaal a Turkey?
An Estate Agent in High Heels
A Boy from Westminster
Adventure in Amsterdam
Amalia & George
Cheering Quietly
Human Waste
D-Day for Poetry
A Dog in London
Van Gaal and Wurst
Baby King George
The Virgin Train from Birmingham
Nuclear Hospitality
Vladimir the Viking
Ski Girl with Moustache
Phoenix
Message From the Bathtub
A Consistent Resolution
Nigella’s Law
Selfie
Cowboy in the Kingdom
An Angry Philanthropist

Ik ben een van die drie miljoen Europese burgers van het vasteland die in uw land wonen en werken. Ik mag niet stemmen bij uw referendum, maar uw land is het land waar ik het liefst woon.

Ik denk de hele tijd: het gaat niet om wat Europa voor de Britten kan doen, maar wat de Britten voor Europa kunnen doen. En ik denk ook: dit is nooit een angstig land geweest.

Het is zoals je in een familie ook altijd wel een excentrieke oom of tante hebt, als tegenwicht voor al die ‘normale’ familieleden. Zo’n gekke oom of tante die je laat zien dat de wereld groter is. Dat je niet hetzelfde hoeft te denken als iedereen om je heen.

Want, geef het maar toe, dat Gemenebest is eigenlijk belangrijker voor jullie dan de EU. Ingezetenen uit het Gemenebest mogen wel stemmen bij het referendum. Dat zegt een hoop. Bovendien zijn jullie, Britten, de link tussen Europa en Amerika. Daarom zijn jullie belangrijk voor Europa. Voor onze blik op de wereld.

Ik ben een Nederlandse schrijver en woon en werk in Londen. Niemand die mij hier ooit (zoals in Nederland voortdurend) vraagt of ik ‘van schrijven kan leven’, zegt ‘wat ben je dik geworden’ of dat hij ‘nog nooit van je gehoord heeft’. Jullie zijn nou eenmaal wat beschaafder. Jullie staan als enigen in Europa netjes in de rij. Behalve dan misschien op Spaanse stranden en als het Engelse elftal in het buitenland speelt.

Ik houd van dit land. Omdat het diverser is. Omdat er van oudsher ook hoogopgeleide immigranten wonen. Omdat immigratie dit land groot maakt. En groots. (Boris Johnson is ook gewoon een achterkleinzoon van een Turk.)

Ik moet opeens aan die hardwerkende Pool op Portobello Market denken. Over dertig jaar woont hij ergens in Essex in een veel te opzichtig zelfgebouwd huis, samen met een vrouw met neptieten. Dat kan nooit schadelijk voor de economie zijn.

Ik houd ook van dit land omdat jullie links rijden. Van Napoleon moest iedereen rechts gaan rijden zodat men tegenliggers te paard niet de kop kon afhakken. Dat zegt alles: dat wantrouwen naar de onderdanen en alles willen reguleren. Ja, jullie hebben een hekel aan Europese regels. Ik ook.

Ik houd van dit land omdat ik nou eenmaal harder lach om Britse humor dan om Duitse. (En de muziek is ook een stuk beter.)

Omdat alles hier veel echter lijkt. Ook de politiek. Overal in Europa heeft men problemen met de EU maar hier houdt men dan een referendum.

Ik houd van dit land omdat de mensen echter zijn. Ja, het is een klassenmaatschappij, maar iedereen is trots op waar hij vandaan komt. En wat ‘de anderen ervan denken’ is hier minder belangrijk.

En ik houd van dit land omdat mijn ouders in september 1944 de Britten hebben zien landen bij Arnhem. Dat die Britten dat gewoon deden. Voor ons. Ik heb heel lang in Arnhem gewoond. En elk jaar nog worden daar de luchtlandingen herdacht.

En ik zie mijn vaders gezicht voor me toen hij zo’n dertig jaar geleden voor het eerst voor Big Ben stond. De klokken live hoorde. Zo’n gezicht verzin je niet. Tot dat moment had hij die klokken alleen op een clandestiene radio gehoord. In bezet Nederland.

Ik weet het, het is niet rationeel. Het is een gevoel. Jullie, Britten, hebben Europa misschien niet nodig, maar wij, Europeanen, jullie wel. Dat is al heel lang zo. Ik ga niet zeggen wat u moet stemmen. Dat werkt averechts. Maar ik hoop dat u in de EU blijft. Voor het evenwicht. En ja, uiteindelijk ook uit Brits eigenbelang. Desnoods als gekke oom of tante. Met een bredere blik. Laat Europa niet alleen over aan de Fransen en de Duitsers. En als mijn brief u niet overtuigt, doe het dan voor de Ieren.

© Arnold Jansen op de Haar

"Arnold

Eerdere columns:
Eten met Louis en José
Een anglofiele Europeaan
Maria Magdalena van Notting Hill
Geen Britten knuffelen!
De God van Rochester
Een blotebillengezicht
Een touringcar met exen
Kantje boord
Een zeer Brits geheim
Eindejaarsgesprek
De sigaar in Brussel
Een katholiek verbranden
Ted of Sylvia?
Ongeschikt voor klassenstrijd
Engelandvaarders
Het weer in Arnhem
Spoedeisende Hulp
De loodgieter en de kleine prins
Het paard van Troje
Aan de schandpaal!
Portobello Hipster
Elke dag feest
Diana is terug
Geliefd door allen
Koken in vredestijd
Een genetisch zootje
E-mail een elfje
De plassende Neanderthaler
Fictieve Britten
Blote boerka
Is Van Gaal een kalkoen?
Een makelaar op hoge hakken
Een jongen uit Westminster
Avontuur in Amsterdam
Amalia & George
Zachtjes juichen
Menselijk afval
D-Day voor poÑ‘zie
Een hond in Londen
Van Gaal en Wurst
Baby King George
De Virgin trein uit Birmingham
Nucleaire gastvrijheid
Vladimir de Viking
Ski-meisje met snor
Feniks
Bericht vanuit de badkuip
Een consequent voornemen
De wet van Nigella
Selfie
Cowboy in het koninkrijk
Een boze filantroop

Brief aan de Britten

June 9, 2016

By Arnold Jansen op de Haar