Skip to main content

Freud is back

Freud is terug

June 6, 2010

By Arnold Jansen op de Haar

Last week, figuratively speaking, Sarah Ferguson was on the couch with Oprah Winfrey. Oprah’s website showed a few excerpts. One of the video clips opened with a constipation remedy: ‘To enable you to be yourself again.’ A commercial with a sense of timing because it was immediately followed by a close-up of the Duchess of York, referring to herself in the third person – ‘the royal she’.

 

Subsequently she begged for forgiveness from the universe. No half measures, appeal straight to the entire universe. They are still debating their response on Mars.

 

The Duchess had accepted money from an Indian businessman in exchange for providing him with access to her ex, Prince Andrew. This is something we call ‘a Prince Bernhard affair’ at home, after the former Dutch royal consort who, during the seventies, accepted money from Lockheed. He could provide the aircraft manufacturer with excellent contacts to political decision makers.

 

According to rumours, he was also in touch with competitor Northrop. The main difference is that for Prince Bernhard – ‘the royal he’ – the hidden camera was absent.

 

Golf legend Tiger Woods cheated on his wife with numerous lovers; he openly cried on television and admitted he was addicted to sex. So that is why he went into therapy. There is always a psychoanalyst around the corner eager to help you.

 

In the mean time, many men at home were keen to ogle pictures of Tiger’s conquests. In any case, they looked a whole lot better than Bill Clinton’s ladies.

 

The Healthcare Insurance Committee in The Netherlands has removed psychoanalysis from their base offering. The 600 people who, to the tune of 12,500 Euros a year, have already enrolled in therapy sessions, are allowed to finish their course.

 

In recent years, Sigmund Freud, the Viennese physician who could work miracles, seemed significantly less popular. However, international celebrities are opting en masse for Dr Phil, Oprah, or if really pressed, a press conference. This is cheaper and immediate success is guaranteed. The publicized mea culpa is all the rage. Freud has made a comeback, albeit as Freud Light.

 

When Oprah referred to the Duchess as a ‘spiritually, morally bankrupt woman’, Sarah maintained that Oprah was a genius. ‘Little Sarah got lost along the way,’ admitted Sarah in true Freudian style.

 

The positive benefits of psychoanalysis have never been established scientifically but publicly confessing mea culpa has provided an immediate release. ‘That is not who I really am.’ ‘That was someone different.’ ‘I am a stranger to myself.’ Or as Sarah Ferguson put it: ‘I had been drinking.’ But she is going to sober up and she is like ‘a tiny newborn chick’.

 

Some time ago, columnist Max Pam wrote about the existence of a so called Anti-Freud Club, its secretary is the regrettably late Karel van het Reve, a Dutch writer. Their main gripe is that Freud’s theories are impossible to verify.

 

‘One of the extraordinary peculiarities of our club’, wrote Van het Reve, ‘is that that you can become or stay a member even when you are dead. Our most prominent members for example include Vladimir Nabokov and Karl Popper’.

 

Even so some members of the Anti-Freud Club freely admit that the attention for the subconscious has been a great boon for the arts. But actually this has nothing to do with reality.

 

The Dutch professor Ap Dijksterhuis published a great book in 2007: The Clever Subconscious. Freud’s argument is that our actions are fuelled by aggression and sexual urges deeply established in our subconscious.

 

Dijksterhuis maintains our ever present latent awareness is much cleverer. ‘Sleep on a major decision,’ is his advice. ‘Especially when you want to wash your dirty linen in public,’ is my comment.

 

Recently I have become international secretary of the Anti-Crocodile Tears Society. Article 1: From now on everyone speaks the truth. Bill Clinton utters: ‘Of course I had sex with that woman, and I rather enjoyed it.’ Tiger Woods says: ‘I had a really good time.’ And from Sarah Ferguson we get: ‘I do whatever it takes for money.’ If required you may go into therapy after the event.

 

Have I committed stupid actions? Of course, but either use it to serve your art or do not mention it. That is what ‘the royal I’ tells me.


© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
 
You can leave your comment on our forum.
 
Previous columns:































Sarah Ferguson lag afgelopen week figuurlijk op de sofa bij Oprah. Op de website van Oprah Winfrey waren enkele fragmenten te zien. Een van de filmpjes begon met een reclame voor een middel tegen constipatie ‘zodat je weer jezelf kan zijn’. Een commercial met timing want de Hertogin van York kwam direct daarna in beeld en sprak over zichzelf in de derde persoon – the royal she.
 
Vervolgens vroeg ze het universum om vergiffenis. Vooruit, gelijk het hele universum. Ze zitten op Mars nóg te vergaderen.
 
De hertogin had geld aangenomen om een zakenman uit India in contact te brengen met haar ex, prins Andrew. Wij noemen dat thuis ‘een prins Bernhardje’, naar de prins-gemaal die in de jaren zeventig geld ontving van Lockheed. Hij kon de vliegtuigbouwer in contact brengen met Nederlandse beleidsmakers.
 
Naar verluidt zocht hij ook nog contact met concurrent Northrop. Alleen zat er bij prins Bernhard – ‘the royal he’ – geen verborgen camera bij.

Golflegende Tiger Woods bedroog zijn vrouw met talloze minnaressen, huilde op tv en zei dat hij seksverslaafd was. Daarvoor ging hij in therapie. En dan is er altijd wel een psychoanalyticus te vinden die je wil helpen. Ondertussen zaten talloze mannen zich thuis te vergapen aan foto’s van Tigers veroveringen. Die zagen er in elk geval beter uit dan die van Bill Clinton.

In Nederland heeft het College voor Zorgverzekeringen de vergoeding voor psychoanalyse uit het basispakket gegooid. De laatste 600 mensen die voor 12.500 euro per jaar een therapie volgen, mogen die afmaken.

Sigmund Freud, de wonderdokter uit Wenen, leek een tijdje minder populair. Maar internationale beroemdheden kiezen massaal Dr. Phil, Oprah of desnoods een persconferentie. Het is goedkoper en biedt instant succes. De openbare schuldbelijdenis viert hoogtij. Freud is terug, al is het Freud Light.

Toen Oprah de hertogin ‘een spiritueel en moreel bankroet persoon’ noemde, zei Sarah dat Oprah een genie was. ‘Kleine Sarah is ergens de weg kwijtgeraakt,’ zei Sarah heel Freudiaans.

De positieve werking van psychoanalyse is nooit wetenschappelijk vastgesteld maar de openbare schuldbelijdenis biedt onmiddellijk uitkomst. ‘Zo ben ik eigenlijk niet.’ ‘Dat was iemand anders.’ ‘Ik ben een vreemdeling voor mijzelf.’ Of zoals Sarah Ferguson zei: ‘Het was de drank.’ Maar die gaat ze afzweren. Ze is ‘a tiny little newborn chick’ (‘een piepklein pasgeboren kuikentje’).

Enige tijd geleden schreef columnist Max Pam dat er zoiets als een anti-Freud Club bestaat, waarvan de ons helaas ontvallen schrijver Karel van het Reve secretaris is. Ze hebben vooral kritiek op het feit dat de theorieën van Freud niet te toetsen zijn.
 
‘Een van de eigenaardigheden van onze club’, schreef Van het Reve, ‘is dat je ook lid kunt worden of blijven als je dood bent. Tot onze prominente leden behoren bijvoorbeeld Vladimir Nabokov en Karl Popper’.

Al geven sommige leden van de anti-Freud Club grif toe dat de aandacht voor het onbewuste wel degelijk belangrijk is geweest voor onder meer de kunst. Maar dat heeft niets te maken met de werkelijkheid.

De Nederlandse hoogleraar Ap Dijksterhuis heeft in 2007 een mooi boek gepubliceerd: Het slimme onbewuste. Freud beweerde dat ons handelen voortkomt uit agressie en seksuele driften in het onderbewustzijn.
 
Dijksterhuis zegt dat ons onderbewustzijn veel slimmer is. ‘Slaap eerst een nachtje over een grote beslissing,’ zegt Dijksterhuis. ‘Bijvoorbeeld voor je met je hele hebben en houden op tv gaat,’ zeg ik.

Ikzelf ben sinds kort internationaal secretaris van de anti-Krokodillentranen Vereniging. Artikel 1: Iedereen spreekt voortaan de waarheid. Bill Clinton zegt: ‘Ik had wel degelijk seks met die vrouw. En het was nog fijn ook.’ Tiger Woods zegt: ‘Het was een geweldige tijd.’ En Sarah Ferguson: ‘Ik doe alles voor geld.’ Desnoods mag je daarna in therapie.

Heb ik zelf ooit stommiteiten begaan? Natuurlijk. Maak er kunst van of zwijg erover. Dat zegt de koninklijke ik in me.

© Arnold Jansen op de Haar

U kunt reageren op ons forum.
 
Eerdere columns: