By Arnold Jansen op de Haar
I know two people whose first name is Engelbert – well, one I really know and the other I know from TV. One is a former colleague from my time in the army, and although he is nearly seven feet tall, his name is not so heroic.
Not even when coupled with a warlike surname. General Engelbert Patton would have run out of petrol much sooner. The Engelbert I know personally is a ‘horse whisperer at the NATO Joint Warfare Centre, Norway’. I’m not making this up; he’s on LinkedIn.
Engelbert is more suitable for a singer: to be precise, Engelbert Humperdinck, born 1936, but not for a secret agent: ‘Humperdinck… Engelbert Humperdinck’.
I haven’t got a very slick name either: Arnold Jansen op de Haar. It’s rather remarkable that the English handle it better than the Dutch – they even use the correct pronunciation – whereas the Dutch find a long surname pretentious: Jansen is like Jones in Wales.
In my home town, Arnhem, alone (population 149,266) there are no fewer than 1453 people called Jansen, and they always seem to look annoyed when I introduce myself. I often add: ‘Jansen op de Haar, since 1826’.
I’m now considering adding my middle names to my book covers: Arnold Marius Coenraad Dominicus Jansen op de Haar. This won’t make me popular among non-Catholics, but sales will soar in Italy and Poland.
My nickname at home is Toy, but this doesn’t really work in the English-speaking world: Toy Jansen op de Haar. Tom Jones isn’t called Toy Jones either.
To make matters worse, I have, as you say in English, a double-barrelled surname. You will ask yourself: but doesn’t it consist of four words? Well, ignore the preposition and the article and ‘haar’ is used in the eastern Netherlands to denote a natural elevation in the landscape used to build a farmhouse; best to keep it modest.
Engelbert Humperdinck will represent the UK at the Eurovision Song Contest in May. His real name is Arnold(!) George Dorsey, but in 1965 he changed it to Engelbert Humperdinck, which he considered more attractive.
And he achieved fame. The family of the actual Engelbert Humperdinck (1854–1921), the German composer of the famous opera Hänsel und Gretel, were much less pleased; it ruined their reputation.
Well, if only Italy would enter Giuseppe Verdi in the Song Contest, with some instrument – a guitar, perhaps. Or else Norway could send Edvard Grieg with an accordion.
I’m a great fan of English pop music. Sometimes you think: poor Iceland with Björk, or pity Spain with Julio Iglesias, whereas within living memory England has produced better music than anywhere else in the world, from The Beatles and The Rolling Stones to Adele. Engelbert Humperdinck somehow managed to squeeze in; the same is true of Sir Cliff Richard, but I have a soft spot for him.
Check out Blue Christmas by Engelbert Humperdinck on YouTube. Until this number, Christmas was white; it’s bad enough hearing Bing Crosby’s White Christmas, but Engelbert managed to paint it completely blue.
Yet at one point Humperdinck had a lot of fans: he was an upmarket version of Tom Jones. The young Princess Anne is rumoured to have been a fan, or one of the ‘Humperdinckers’. I must be clear by now that I’m not a Humperdincker.
The Netherlands is entering a female Red Indian, and I’m afraid this Red Indian will go far.
I’ve listened to Engelbert Humperdinck’s Eurovision song, and it didn’t sound too bad, even though Engelbert nowadays sports a dyed Donald Trump hairdo. It may well be the best song of his entire career, so will Engelbert beat the Dutch Red Indian after all?
In the meantime, England and Europe will never see eye to eye again. The Eurovision Song Contest is a metaphor for the relationship between the UK and Europe; if it weren’t, they would have sent Birdy. She will be just about old enough to take part in the final. Oh, and before I forget, Montenegro is represented by Rambo Amadeus. Rambo Amadeus!
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
You can leave your comment on our forum.
Zelfs niet als je er een krijgshaftige achternaam aan toevoegt. Bij generaal Engelbert Patton was de benzine veel eerder op geweest. De Engelbert die ik ken is ‘paardenfluisteraar at NATO Joint Warfare Centre Norway’. Ik verzin niks. Hij staat op LinkedIn.
Engelbert is meer een naam voor een zanger, inderdaad: Engelbert Humperdinck (geb. 1936). En bijvoorbeeld niet voor een geheim agent. ‘Humperdinck…Engelbert Humperdinck.’
Zelf heb ik ook niet zo’n handige naam: Arnold Jansen op de Haar. Opvallend is dat men in Engeland minder moeite heeft met die naam dan in Nederland. Men spreekt de naam vaak zelfs goed uit. In Nederland vinden ze zo’n lange achternaam aanstellerig. Jansen is wat Jones is in Wales.
Alleen al in mijn woonplaats Arnhem (149.266 inwoners) wonen er 1453 mensen met de naam Jansen en ik heb de indruk dat die altijd wat moeilijk kijken als ik me voorstel. Ik zeg er vaak bij: ‘Jansen op de Haar, sinds 1826.’
En nu overweeg ik ook nog mijn doopnamen op mijn boeken te zetten. Arnold, Marius, Coenraad, Dominicus Jansen op de Haar. Dan ben ik bij niet-katholieken goed de sigaar, maar verkoop ik geweldig in Italië en Polen.
Thuis noemen ze me trouwens Toy, maar daar kan ik in de Engelstalige wereld ook niet mee aankomen: Toy Jansen op de Haar. Tom Jones heet ook geen Toy Jones.
En dan heb ik ook nog eens een double-barrelled (dubbelloops) achternaam, zoals ze in het Engels zeggen. Nu zult u denken: het zijn toch vier woorden? Maar er zitten een voorzetsel en een lidwoord tussen. En een ‘haar’ is in Oost-Nederland gewoon een natuurlijke verhoging in het landschap, waar een boerderij op stond. (Altijd bescheiden blijven.)
Engelbert Humperdinck gaat in mei voor het Verenigd Koninkrijk deelnemen aan het Eurovisiesongfestival. Eigenlijk heet hij Arnold! George Dorsey, maar in 1965 veranderde hij zijn naam in Engelbert Humperdinck omdat hij dat pakkender vond.
En hij kreeg er succes mee. De familie van de echte Engelbert Humperdinck (1854-1921), de Duitse componist van de beroemde opera Hänsel und Gretel (Hans en Grietje), was er minder blij mee. Daar ging hun reputatie.
Nou ja, stuurde Italië Giuseppe Verdi maar naar het songfestival, met een gitaar of zo. Of Noorwegen Edvard Grieg op accordeon.
Ik ben een groot fan van Engelse popmuziek. Soms denk je: arm IJsland (Björk). Of arm Spanje: Julio Iglesias. Maar in Engeland wordt al sinds mensenheugenis betere muziek gemaakt dan waar ook ter wereld, van The Beatles en The Rolling Stones tot Adele. Engelbert Humperdinck is er alleen een beetje tussendoor geschoten. Sir Cliff Richard ook, maar voor hem heb ik een zwak.
Kijk op YouTube eens naar het nummer Blue Christmas van Engelbert Humperdinck. Tot dat moment was Kerstmis wit. Ik vind het al erg als White Christmas (Bing Crosby) gezongen wordt, maar Engelbert slaagde erin om Kerstmis volledig blauw te verven.
Toch had Humperdinck ooit een grote aanhang. Engelbert Humperdinck was de nette versie van Tom Jones. De jonge prinses Anne zou tot zijn fans behoort hebben: ‘de Humperdinckers’. Welnu, ik ben geen Humperdincker, maar dat had u al begrepen.
Nederland stuurt een vrouwelijke indiaan naar het Songfestival. Ik vrees dat die indiaan hoge ogen gaat gooien.
Ik hoorde het Eurovisielied van Engelbert Humperdinck. En al heeft Engelbert tegenwoordig geverfd Donald Trump-haar, het klonk niet eens gek. Het is mogelijk het beste lied uit zijn carrière. Gaat Engelbert dan toch winnen van een Nederlandse indiaan?
Ondertussen komt het met Engeland en Europa nooit meer goed. Het Eurovisiesongfestival is de metafoor voor de verhouding tussen het Verenigd Koninkrijk en Europa. Anders had men Birdy wel gestuurd. Die is bij de finale net oud genoeg om mee te doen. O ja, en Montenegro stuurt Rambo Amadeus. Rambo Amadeus!
© Arnold Jansen op de Haar
 window.___gcfg = {lang: 'en-GB'}; (function() {   var po = document.createElement('script'); po.type = 'text/javascript'; po.async = true;   po.src = 'https://apis.google.com/js/plusone.js';   var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(po, s); })();
U kunt reageren op ons forum.
Eerdere columns:
