Skip to main content

Column: Sized to Vanity

Column: Een maatje ijdelheid

April 26, 2010

By Arnold Jansen op de Haar

According to a British research survey, which questioned 1500 women, owning an iPhone makes men more attractive.  It also transpired that women think iPhone-men communicate better and are more into humour. Thirty-seven percent of the interviewees find iPhone-men more trustworthy.

 

Well, that is a bit of a put-down for men without an iPhone. Besides, I don’t own a mobile phone at all.

 

Every day the papers report on new research. ‘Genuinely smiling baseball players appear to live longer’; researchers at Wayne State University in Detroit came to this conclusion. This was based on an examination of pictures in the Baseball Register of 1952. No kidding, the genuinely smiling guys – ‘their eyes smile too’ – live longer.

 

Last year psychologists proved that people who smile when their picture is taken are less likely to file for divorce. So this has prompted me, for the past few days, to study photos that feature me. In sixty-two percent of the pictures I manage a smile.

 

The other pictures, mainly from the seventies, would make you smile, although they actually ought to make you cry; just think of flares, orange shirts and over-sized glasses. I wouldn’t recommend marrying me, but luckily I laugh enough to be an unlikely candidate for divorce.

 

The conclusions of so much research are staring you in the face. An American investigation reports that putting out good information increases the number of living kidney donors. So, does poor information produce dead kidney donors? Well, as long as we have kidneys.

 

The Art Loan Scheme in Utrecht commissioned an inquiry to establish how people select a painting. Most participants considered ‘colour’ most important; obviously, as it should ‘complement the sofa’.

 

Another piece of research comes to the conclusion that thirty percent of Dutch people feel lonely from time to time. This is more difficult to quantify. How do you define loneliness? When you are bereft of an iPhone and hiding behind your geraniums?

 

Happiness is the subject of many research projects, as if you can measure this. Femke Halsema, the party leader of the Green Left, a decidedly genuine Dutch political party, prefers counting on Gross Domestic Happiness over counting on Gross Domestic Product.

 

Then consider François Lelord, a leading French philosopher, his book ‘Hector’s Journeys, or Hector and the Search for Happiness’ has already sold 2.5 million copies. He stated in an interview that, on the whole, women nowadays consider themselves less happy than in the sixties.

 

In contrast, men have increased their share of happiness, all because ‘many women have taken over duties previously carried out by men’. Maybe this is the time to think about marrying.

 

In the UK, trends in big chain stores are thoroughly investigated. In fact, sizes are fitted to suit their customers. Anyone shopping in H&M is assumed to have ‘no hips’. Consequently their size 8 is smaller than at Dorothy Perkins, which caters for a more mature clientele. Marks & Spencer apparently puts reduced sizes on labels across the board, ‘vanity sizing’ according to The Sunday Times.

 

I often buy my trousers at Gap in London, waist 36, length 30, a size almost impossible to track down in The Netherlands. The Dutch are of course the tallest nation in the world. This, too, has been researched. I challenge the average downwards; it seems dwarfs have to go through life without decent trousers.

 

Many research projects in the social (‘soft’) sciences are in fact a form of ‘vanity sizing’. You ask, we provide and the papers are keen to publish.

 

I am eagerly awaiting research into the happiness of small, bald men wearing glasses; chaps who in fact are wearing size 36-30; small men who own thousands of books but just one bicycle and certainly not a mobile phone. Small chaps who smoke cigars which are responsible for ruining three keyboards a year. The same small guys who like to frequent pubs and whose domestic arrangements require urgent attention.

 

There is a high chance that the research will conclude that these men are deeply unhappy, however ‘they are addicted to writing’. Just out of precaution, I will make sure I am smiling broadly in all my pictures.

 


© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
 
You can leave your comment on our forum.
 
Previous columns:



























Mannen die een iPhone bezitten zijn aantrekkelijker, volgens een Brits onderzoek onder 1500 vrouwen. Ook vinden vrouwen dat die iPhone-mannen meer gevoel voor humor hebben en communicatiever zijn. En 37 % van de ondervraagde vrouwen vindt mannen met een iPhone betrouwbaarder. Daar zit je dan als man zonder iPhone. Ik héb niet eens een mobiele telefoon.

Iedere dag staat er wel weer een nieuw onderzoek in de krant. ‘Oprecht glimlachende honkballers blijken langer te leven’. Dat hebben wetenschappers van de Wayne State University in Detroit uitgevonden. Ze namen het Baseball Register 1952 en bekeken de foto’s. En verdomd, de oprecht glimlachende types, ‘van wie de ogen mee lachen’, leven langer.

Vorig jaar hadden psychologen al aangetoond dat mensen die vaak glimlachen op foto’s minder vaak scheiden. Dus nu zit ik al dagen naar mijn eigen foto’s te kijken. Op 62 % van de foto’s lach ik. En de overige foto’s, uit de jaren zeventig, maken je aan het lachen, al zijn ze eigenlijk om te huilen. Vanwege de wijde broekspijpen, oranje overhemden en een enorme bril. Ik zou niet met mij trouwen. Gelukkig lach ik wel genoeg om nooit te hoeven scheiden.

Het resultaat van sommige onderzoeken ligt nogal voor de hand. Zo blijkt uit Amerikaans onderzoek dat goede voorlichting meer levende nierdonoren oplevert. Dus slechte voorlichting levert dode nierdonoren op? Als we maar nieren hebben.

De kunstuitleen in Utrecht heeft een onderzoek laten doen naar de redenen waarom mensen voor een schilderij kiezen. ‘De kleur,’ was het meest gehoorde antwoord. Het moet natuurlijk ‘passen bij de bank’.

Uit weer een ander onderzoek blijkt dat 30 % van de Nederlanders af en toe eenzaam is. Dit ligt al een stuk moeilijker. Wanneer ben je eenzaam? Als je zonder iPhone achter de geraniums zit?

Geluk wordt ook vaak onderzocht. Alsof dat te meten is. Femke Halsema, de leider van GroenLinks, toch een serieuze politieke partij, rekent liever met Bruto Nationaal Geluk dan met het Bruto Nationaal Product.

En François Lelord, een vooraanstaande Franse psychiater, heeft al 2,5 miljoen exemplaren verkocht van zijn boek De reis van Hector of De zoektocht naar het geluk. Hij beweerde in een interview dat vrouwen zichzelf tegenwoordig als ongelukkiger zien dan in de jaren zestig. Mannen zijn daarentegen een tikkeltje gelukkiger geworden, omdat ‘vrouwen veel mannentaken hebben overgenomen’. Misschien wordt het tijd dat ik trouw.

In Groot-Brittannië heeft men onderzoek gedaan in grote winkelketens. Die passen de maten voor hun klanten aan. Bij H&M heeft de jonge klant ‘onzichtbare heupen’. Daar is een maatje 38 kleiner dan bij Dorothy Perkins, waar de klanten ouder zijn. Marks & Spencer schijnt structureel kleinere maten op de kleding te zetten. ‘Vanity sizing’ (‘een maatje ijdelheid’), noemde The Sunday Times dat.

Zelf koop ik mijn broeken vaak bij Gap in Londen, waist 36, length 30. Die maat is in Nederland nauwelijks te krijgen. Nederlanders vormen het langste volk ter wereld. Ook daar is onderzoek naar gedaan. Ik trek het gemiddelde alleen iets naar beneden. Kabouters moeten blijkbaar zonder broek door het leven.

Veel onderzoeken uit de ‘zachte wetenschap’ zijn een vorm van ‘vanity sizing’. U vraagt, wij draaien. De kranten publiceren het graag.

Ik wacht op het onderzoek naar het geluk van kleine, kale, mannetjes met een bril. Mannetjes met maat 36-30. Mannetjes die duizenden boeken bezitten en één fiets. Maar geen mobiele telefoon. Mannetjes die sigaren roken en daarmee drie toetsenborden per jaar verwoesten. Mannetjes die nog wel eens te vinden zijn in een kroeg. En bij wie het huishoudelijk gezien een zootje is.

Grote kans dat uit dat onderzoek blijkt dat we hier te maken hebben met diep ongelukkige types. ‘Maar ze kunnen schrijven als de ziekte.’ Voortaan ga ik alleen nog maar breed lachend op de foto.

© Arnold Jansen op de Haar

U kunt reageren op ons forum.
 
Eerdere columns: