By Arnold Jansen op de Haar
‘Lionel Messi is the new Messiah’, according to the newspaper headlines after Barcelona beat Arsenal. He did score four magnificent goals, but to crown him the Messiah is going a touch too far. Besides, this week Barcelona acquired an honorary chairman, who has made a very legitimate claim to such a title for quite a few years, Johan Cruijff, aka ‘El Salvador’ (The Redeemer).
Considering this, ‘Il Piccolo Coccodrillo’, the nickname for Alberto Aquilani from Liverpool, sounds better. Or even ‘Super Pipo’, the affectionate name given to the AC Milan striker Filippo Inzaghi. This is typical Italian; they have finally secured a hero only to swiftly baptise him Super Pipo.
Even extremely unflinching defenders are honoured with a nickname. We used to have Jose Antonia Camacho, who was referred to by admiring fans as ‘The Razor’. Or think back to Andoni Goicoechea who was commonly known as ‘The Butcher from Bilbao’, or in Spanish as ‘El Gigante de Alonsotegui’ (The Giant from Alonsotegui). The ankle of Maradonna and Bernd Schuster’s knee can tell tales about their encounters, too.
When you are called Schweinsteiger and control the midfield of Bayern Munich you do not really need a nickname.
‘The Butcher of Bilbao’, it sounds like the title of an opera. ‘Ladies and gentlemen the role of The Butcher of Bilbao is sung this evening by Placido Domingo, with Lesley Garrett and Katherine Jenkins taking the roles of WAGs.’ Halfway through the piece Placido’s well placed kick halves the promising young tenor Marcelo Ãlvarez.
From time to time you do hear complaints from the man in the street about the amount of taxpayers’ money that is wasted on opera. My answer: well, if the Butcher of Bilbao were an opera performed at the Royal Opera House, it would not have been necessary to have 50 police personnel carriers on standby just in case the audience had gone on the rampage.
No one would even think of throwing fireworks onto the stage. Also, even when disappointed with a performance, choruses chanting widespread insults from the audience are very manageable. Nicknames, too, are a bit more sophisticated compared to the one handed to Clarence Seedorf, the black player for AC Milan: Willy Wonka from Charlie and the Chocolate Factory.
The most expensive ticket for a top notch performance of Aida at the Royal Opera House is still five times cheaper than the most costly ticket for the FA Cup Final at Wembley. This is aside from the fact that football tickets are heavily subsidised by local councils; if you were to take into account the cost of providing adequate security, tickets would be twice as expensive.
Bankers on the whole are not given nicknames. They have to make do with general derogatory terms such as ‘fat cats’ or ‘greedy bastards’ and bonus payments are ‘hideously offensive’. Last year Barcelona paid Lionel Messi a regular salary of ten million Euros plus an additional four million Euros as part of bonus schemes.
During the same period the RBS chief executive took home 1.2 million pounds. This amount is roughly equal to the average take home pay of the top 400 Premier League players, which is 1.1 million pounds.
Out of the twenty European football clubs with the highest turnover, seven are located in England. At the same time, the combined borrowings by Premier League clubs amount to three billion pounds. Small or big, all clubs share one trait: they have an enormous amount of debts. Throughout Europe, clubs have run into financial difficulties. The fact is that the players have become too expensive.
In my home town Arnhem, our local club Vitesse has been rescued several times using taxpayers’ money. At the moment Vitesse is fighting relegation from the Dutch Premier League. Still, the average yearly earnings of Vitesse players are substantially more than that of the Dutch Prime Minister.
Smaller clubs cannot keep their home grown talents. Even when they are still underage youngsters, they are lured away by offers from the big clubs funded by their borrowings.
In spite of these enormous investments, for the first time in seven years none of the clubs from the most important football competition in the world, the Premier League, have been able to reach the semi finals of the Champions League. Football faces a financial crisis. It is time to bring on a Butcher of Bilbao or at the very least a Piccolo Coccodrillo.
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
You can leave your comment on our
forum.
Previous columns:
‘Lionel Messi is de nieuwe Messias’, kopten de kranten na de overwinning van Barcelona op Arsenal. Hij scoorde vier schitterende doelpunten maar om hem dan onmiddellijk tot Messias te bombarderen is wat overdreven. Bovendien heeft Barcelona sinds deze week een ere-voorzitter die reeds jaren aanspraak maakt op die titel, Johan Cruijff, alias El Salvador (De Verlosser).
Dan klinkt Il Piccolo Coccodrillo, de bijnaam van Liverpool-speler Alberto Aquilani, beter. Of Super Pipo, zoals Filippo Inzaghi, de spits van AC Milan, wordt genoemd. Typisch Italiaans: heb je eindelijk een held, noem je hem Super Pipo.
Zelfs keiharde verdedigers worden geëerd met een bijnaam. In het verleden had je José Antonio Camacho die met de liefkozende naam Het Scheermes door het leven ging. Of denk aan Andoni Goicoechea, alias De Slager van Bilbao, ookwel El Gigante de Alonsotegui (De Reus van Alonsotegui). De enkel van Maradonna en de knie van Bernd Schuster kunnen erover meepraten.
Alleen als je centrale middenvelder van Bayern München bent en Schweinsteiger heet, heb je echt geen bijnaam nodig.
De Slager van Bilbao, het klinkt als een opera. ‘Dames en heren, Placido Domingo speelt vanavond de rol van De Slager van Bilbao.’ Met Lesley Garrett en Katherine Jenkins als WAGs (wives and girlfriends). Halverwege het stuk schopt Placido de veelbelovende jonge tenor Marcelo Ãlvarez doormidden.
Je hoort de man in de straat wel eens klagen dat de opera zwaar gesubsidieerd wordt. Ik denk altijd: zelfs als De Slager van Bilbao in het Royal Opera House in Londen wordt opgevoerd, zijn er nog altijd geen 50 politiebusjes nodig om alles in goede banen te leiden.
Niemand gooit vuurwerk op het toneel. Ook het aantal beledigende spreekkoren blijft tot een minimum beperkt. En niemand krijgt een bijnaam zoals Clarence Seedorf, de zwarte speler van AC Milan, die Willy Wonka wordt genoemd, naar de figuur uit Sjakie en de chocoladefabriek van Roald Dahl.
Het duurste kaartje voor de topproductie Aida in The Royal Opera House is vijf keer goedkoper dan het duurste kaartje voor de FA Cup Finale op Wembley.
En dan worden voetbalkaartjes nog zwaar gesubsidieerd door de overheid. Want als je de kosten van de veiligheidsmaatregelen mee zou rekenen was het kaartje twee keer zo duur.
Bankiers hebben geen bijnamen. Die worden gewoon ‘graaiers’ genoemd, of ‘zakkenvullers’. En het bonussysteem is ‘pervers’. Lionel Messi verdiende vorig jaar tien miljoen euro bij Barcelona en ontving vier miljoen euro aan bonussen. In diezelfde periode verdiende de topman van The Royal Bank of Scotland 1,2 miljoen pond. Dat bedrag ligt dicht bij het gemiddelde jaarsalaris van de 400 Premier League-spelers (1,1 miljoen pond).
Van de twintig rijkste clubs in Europa komen er zeven uit Engeland. Tegelijkertijd bedraagt de schuld van de Premier League clubs drie miljard pond. Zowel rijke als arme clubs hebben grote schulden. In heel Europa zijn er voetbalverenigingen in de problemen geraakt. De spelers zijn te duur.
In de Nederlandse stad waar ik woon, Arnhem, is de plaatselijke club Vitesse al verschillende keren gered met belastinggeld. Vitesse vecht momenteel voor lijfsbehoud in de eredivisie. En nog altijd ligt het gemiddelde jaarsalaris van de Vitesse-spelers ruim boven dat van de minister-president.
Kleinere clubs zijn niet in staat het talent uit de jeugdopleiding te behouden. Al in de puberteit worden ze met geleend geld weggekocht door de grote clubs.
Ondanks de enorme investeringen zijn de clubs uit de belangrijkste voetbalcompetitie ter wereld, de Premier League, er voor het eerst sinds zeven jaar niet in geslaagd tot de halve finale van de Champions League door te dringen. Het voetbal bevindt zich in een financiële crisis. Het wordt tijd voor een Slager van Bilbao. Of op zijn minst een Piccolo Coccodrillo.
© Arnold Jansen op de Haar
U kunt reageren op ons
forum.
Eerdere columns:
