By Arnold Jansen op de Haar
‘The true cause is not the increasing production of CO2, but the growth of the world’s population,’ I replied to the ‘Hydrogen Man’ as he asked my opinion about the Climate Change Conference in Copenhagen when I met him in the street.
I looked at the street packed with people busy with doing their shopping and whispered: ‘The human race is a plague.’
I regularly bump into the Hydrogen Man. This time he also said: ‘It’s such a shame that I can no longer read your column in the paper.’ He was referring to the local daily. Luckily I was able to inform the Hydrogen Man that he can now find my column on this website.
Moreover, it is now in worldwide circulation as the column is also translated into English.
Hydrogen Man is not his real name of course, he is called Dick, but I’ve named him the Hydrogen Man because he sees hydrogen as the cure for all evils. In principle I and the Hydrogen Man are in agreement about overpopulation.
However, the Hydrogen Man is also an optimist and dreams of a better world in which all cars are powered by hydrogen.
But let us go back to our initial discussion about overpopulation. This week one of the TV documentaries paid attention to a photogenic Chinese family.
The mistress of the house was extremely happy, so she told us. ‘Ten years ago I wouldn’t have been able to imagine being the proud owner of a fridge and a television, but now,’ she said excitedly, ‘we are even saving to buy our first car.’
The chance that in the near future most of the cars produced in China will run on hydrogen is extremely small.
The fact that she lived in the smog produced by the nearby coal-fired power station didn’t seem to bother this Chinese lady one single bit. Despite your best efforts you just can’t avoid the thought entering your head that, yes it is true that the Chinese People’s Republic has produced quite a few unwelcome things, but was the One-child Policy really such a bad idea?
Although, if it had its merits, it also had a rather disturbing consequence in that male births far outstrip female births. I don’t think the policy makers had this aim in mind.
The world population has grown from 6 billion people in 1999 to 6.8 billion now in 2009. There are only about 9 countries that contribute to this growth and one of them is China. If this trend continues then in 40 years time there will be 9 billion of us clinging to this globe.
Our reaction: let us put together a conference on Climate Change. That is very dark humour; it is like saying: ‘Have you noticed things are heating up lately, have you any idea why?’
I consider myself a blessing for the human race. I don’t have children. On the other hand I do consider my novels to be my children and they have destroyed a few trees, but that’s all.
Anyway, I live in a flat of minute Chinese dimensions and I do not drive a car. I also very rarely travel by plane although I must say this is more because of the Draconian security regulations at airports rather than out of consideration for the environment.
For example, a stern voice instructs you to remove your shoes. That’s so embarrassing. The only thing I can hope for is that no one faints upon smelling my sweaty feet, because you never know, this may lead to a call for another climate summit, and you don’t want that to happen.
My weak point is supporting recycling and separating the different types of refuse. Every time I drop a bottle in the glass recycling bin I can’t help thinking: they’ll have to check it again anyway because you cannot rely on people to remove bottle tops etc.
Well, they can in some cases: take my elderly mother (85), she always cleans bottles before throwing them away, ‘Otherwise the council has to clean them.’
Do I really believe that they don’t find plastic among greens and potato skins from time to time? Have we never put an empty battery, by accident of course, in a big black bin?
Actually, someone told me the other day that often the contents of different recycling bins are thrown onto one big pile to be burned or to be added to another landfill precisely because of the concerns I have just mentioned.
It is hard to believe that using the odd energy-saving bulb, filling the correct recycling bin and the placement of several windmills up and down the country is enough to accommodate another three billion people.
I think it is about time to send the Hydrogen Man to China; otherwise it seems that making sure less children are born is the solution after all.
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
You can leave your comment on our forum.
Previous columns:
‘De echte oorzaak is niet de toenemende uitstoot van C02, maar de groei van de wereldbevolking,’ zei ik deze week tegen ‘de waterstofman’ toen hij mij midden op straat vroeg naar mijn mening over de conferentie over klimaatverandering te Kopenhagen.
Ik keek naar de mensen in de drukke winkelstraat en fluisterde: ‘De mensheid is een plaag.’
Ik kom de waterstofman regelmatig tegen. Deze keer zei hij: ‘Jammer dat je column niet meer in de krant verschijnt.’ Hij doelde op het plaatselijke dagblad.
Waarop ik de waterstofman mededeelde dat mijn column tegenwoordig op deze website te vinden is en ik beloofde hem dat hij, omdat mijn column in het Engels wordt vertaald, nu wereldwijd gaat.
De waterstofman heet eigenlijk Dick maar ik noem hem waterstofman omdat hij in waterstof de oplossing voor alle problemen ziet. Hoewel de waterstofman het eigenlijk ook wel met me eens is over die overbevolking.
Maar de waterstofman is een optimistisch mens. Hij droomt van auto’s die rijden op waterstof.
Terug naar die overbevolking want daar had ik het met de waterstofman over. Van de week was er bij een of andere actualiteitenrubriek op tv een sympathieke Chinese familie te zien.
De vrouw des huizes was dolgelukkig, zo vertelde ze. Tien jaar geleden had ze niet kunnen dromen ooit over zowel een koelkast als een tv te beschikken. ‘En nu,’ zei ze opgetogen, ‘zijn we zelfs aan het sparen voor een autootje.’
De kans dat er op korte termijn op grote schaal waterstofauto’s in China worden geproduceerd is uitermate gering.
Dat ze met haar gezin onder de rook van een kolencentrale woonde, deerde haar niet. Soms denk je wel eens, die Chinese Volksrepubliek heeft een hoop slechte dingen voortgebracht maar die één-kind-politiek was zo gek nog niet.
Al schijnt een van de nare gevolgen daar weer van te zijn dat er meer jongens dan meisjes werden geboren. En dat kan nooit de bedoeling zijn.
De wereldbevolking is gegroeid van 6 miljard mensen in 1999 naar 6,8 miljard nu. Zo’n negen landen, waaronder China, zijn daar verantwoordelijk voor. Als het zo doorgaat wonen er over 40 jaar 9 miljard mensen op deze aardbol en wij beleggen met zijn allen een klimaattop.
Ik vind dat humor. ‘Goh jongens, de boel warmt op, hoe zou dat nou komen?’
Zelf ben ik een zegen voor de mensheid. Ik heb geen kinderen. Wel beschouw ik een paar boeken als mijn kinderen en daar zijn enige bomen voor omgezaagd maar dan heb je het ook gehad.
Voorts woon ik in een flatje van Chinese afmetingen en beschik ik niet over een auto. Ik reis vrijwel nooit met het vliegtuig omdat men op de luchthaven draconische veiligheidsmaatregelen hanteert.
Zo verordonneert men op barse toon dat je schoenen uit moeten. En ik kan met mijn zweetvoeten een volledige terminal platleggen. Voor je het weet beleggen ze een klimaattop. Dat wil je niet.
Waar ik echter slecht in ben is het scheiden van afval. Elke keer als ik een fles in de glasbak gooi, denk ik, ze moeten het toch nog nakijken want niet iedereen haalt de doppen van de flessen.
Nou ja, mijn oude moeder (85) wast het glas eerst netjes af ‘anders moeten ze dat van gemeentewege doen’. Maar zou er nou nooit eens een stukje plastic tussen het groenafval zitten? Of een batterij in de vuilniszak?
Iemand vertelde mij laatst dat een groot deel van het gescheiden afval gewoon weer bij elkaar wordt gesodemieterd en vervolgens verbrand, om bovenstaande redenen.
Het indraaien van een spaarlamp, het gescheiden inzamelen van afval en het hier en daar plaatsen van een windmolen kan nooit de gevolgen van de groei van de wereldbevolking met drie miljard mensen oplossen.
Het wordt hoog tijd dat we de waterstofman naar China sturen. Of misschien is het krijgen van minder kinderen toch de oplossing.
© Arnold Jansen op de Haar
U kunt reageren op ons
forum.
Eerdere columns:
