By Arnold Jansen op de Haar
What do Amy Winehouse and Eline Vere have in common? Amy is 26 whilst Eline celebrated her 120th birthday this year.
Amy sports the ultimate sixties look with her trademark beehive. This hairstyle is also known as a B-52, after the distinctive nose of a B-52 bomber.
The last time I set eyes on a beehive was during my youth when my Aunt ‘Pietje’ came to visit us. She had a genuine beehive. Unfortunately aunt ‘Pietje’ wasn’t a great singer, not even a bomber; Aunt ‘Pietje’ was just a tiny bit common.
Eline is honoured with a beautiful statue in the place of her birth The Hague. She can only be described as ‘dainty’. A lovely old fashioned word, it describes a creature that is charming and exquisite but also finicky and fussy.
Exactly my type, it inspires me to try out a new chat up line whenever I see an attractive young lady in a pub: ‘Do you know that you are just a little bit dainty?’
Eline Vere, the novel, started its life being serialized in a local newspaper. The closing instalment became the topic of conversation in The Hague: ‘Have you heard what happened to Eline?’
Many readers actually went to the Nassauplein, to see for themselves the house in which Eline had lived with her sister Betsy. They even went to the Bezuidenhout to locate in vain the boarding-house in which Eline had slowly faded away. She had been addicted to morphine.
Eline had touched a nerve. Who doesn’t want to break free from stifling conventions set by society?
Likewise Amy Winehouse fighting her addictions could be considered a living serial. The newspaper headlines say it all: ‘Amy Winehouse divorced by Blake Fielder-Civil on grounds of adultery’, ‘Amy Winehouse: I’m too short to have punched anyone’, ‘Amy Winehouse and Dionne Bromfield to sing on Strictly Come Dancing’.
Yes that’s right, Amy persuaded her godchild Dionne to make her TV debut as part of a singing act on the popular dancing programme. I have always been told that your godparents are there to watch over your moral conduct.
Dionne is lucky to have an outrageous godparent who couldn’t care less about what she is up to. But then what happens? She takes it upon herself to take her godchild to something as conventional as a formal dancing programme in a style that is usually favoured by grandparents. I find this really worrying.
Even so, despite her latest actions, I would much rather have Amy as my godparent compared to good old Aunt Truus and Uncle Wim who were assigned to me.
Amy Winehouse and Eline Vere are both addicted to living dangerously. Normal everyday life is much too boring. On top of this, everyone has such high expectations of these two talented ladies. Trying to fulfil these ambitions creates even more pressure.
They seem to attract the wrong kind of people, who are also quick to offer their opinions. That creates friction and my heart goes out to these girls.
I am the world’s expert in ending up in societies that don’t agree with me. I am thinking of my time in the armed forces and of having to deal with a clique of local dignitaries, the type typically found in a small provincial town. There is nothing wrong with these societies; I just no longer fit in.
This feeling of ‘simply not fitting in’ seems to happen to more people. In the last 18 months, 24 employees of France Télécom committed suicide. The last one, a married father of two, explicitly blamed the hostile working environment in his suicide note, found after he jumped off a motorway bridge in Alby-sur-Chéran.
And it gets worse, it recently emerged that even the dog of former French president Chirac suffered from depression. What is to become of France?
Amy Winehouse and Eline Vere suffer from having to live; this makes them so disarming. But I do fear that one day I will hear this question in busses and on the streets: ‘Have you heard what happened to Amy?’
Even though I am a man, living on his own and over forty, I am the ‘Amy Winehouse’ of my street. My flat is in a constant mess and I am addicted to books, Breakfast TV, my cigars and of course I drink too much.
But Amy, learn from Eline, don’t do it!
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
You can leave your comment on our forum.
Previous columns:
Wat hebben Amy Winehouse en Eline Vere gemeen? Amy is 26 en Eline werd dit jaar 120. De Britse zangeres en de Nederlandse romanheldin van Louis Couperus hebben op het eerste gezicht weinig overeenkomsten.
Amy lijkt zo uit de jaren zestig weggelopen te zijn, met die ‘beehive’, een suikerspin, op haar hoofd. Ook wel een B-52 genoemd, naar de neus van een B-52 bommenwerper.
De laatste keer dat ik een suikerspin zag was als in mijn jeugd tante ‘Pietje’ op bezoek kwam. Die had ook een suikerspin. Maar tante Pietje was geen geweldige zangeres. En ook geen bommenwerper. Tante Pietje was gewoon een tikkeltje ordinair.
Van Eline Vere staat een prachtig beeld in Den Haag. Dat beeld van Eline heeft iets nuffigs. Geweldig woord: nuffig. Je hoort het bijna nooit meer. Het betekent zoiets als verwaand en aanstellerig. Eigenlijk helemaal mijn type dus.
En nu heb ik de hele tijd zin om tegen leuke jonge vrouwen in de kroeg te zeggen: ‘Juffrouw, u bent een beetje nuffig.’
Eline begon als feuilleton in een krant. Na de slotaflevering hoorde men in de tram: ‘Heb je het al gehoord?’ Talloze Hagenaars stroomden samen voor het huis aan het Nassauplein, waar Eline bij haar zuster Betsy had gewoond.
Ook gingen ze massaal op zoek naar het pension in het Bezuidenhout, waar Eline later haar dagen had gesleten. Ze was verslaafd aan laudanum. Eline had een snaar geraakt. Wie wil er niet losbreken uit verstikkende conventies?
Ook Amy Winehouse is met haar verslavingen een wandelend feuilleton.
Met koppen in de krant als ‘Amy Winehouse divorced by Blake Fielder-Civil on grounds of adultery’ (Amy Winehouse gescheiden van Blake Fielder-Civil op grond van overspel), ‘Amy Winehouse: I’m too short to have punched anyone’ (Amy Winehouse: Ik ben te klein om iemand geslagen te hebben) en ‘Amy Winehouse and Dionne Bromfield to sing on Strictly Come Dancing’ (Amy Winehouse en Dionne Bromfield gaan zingen bij Strictly Come Dancing).
Amy sleept haar petekind op de Britse televisie, als de muziekact bij een dansprogramma. Mij is altijd geleerd dat je peetouders verantwoordelijk zijn voor je geestelijk welzijn. Heb je eindelijk een lekker gekke tante, neemt ze je als dertienjarige mee naar een wedstrijd stijldansen.
Ik vind dat tamelijk verontrustend. Maar op de een of andere manier klinkt Amy Winehouse als peetouder toch beter dan, in mijn geval, tante Truus en ome Wim.
Amy Winehouse en Eline Vere zijn beiden verslaafd, maar niet aan het gewone leven. Het is ze te saai. En iedereen koestert hoge verwachtingen omtrent de beide dames. Verwachtingen waaraan ze uit alle macht proberen te voldoen.
Ze lijken in een verkeerde omgeving te zitten. En hoe verschillend hun wereld ook is, iedereen heeft een mening over ze. Dat wringt. Meisjes naar mijn hart.
Zelf grossier ik in verkeerde omgevingen. Ik denk hierbij zowel aan de strijdkrachten als de coterie van een Nederlandse provinciestad. Niet dat er iets mis was met die omgeving, ik paste er alleen niet in.
Dat ‘in een verkeerde omgeving zitten’ schijnt vaker voor te komen. In 18 maanden pleegden reeds 24 medewerkers van France Télécom zelfmoord. De laatste, een getrouwde man met twee kinderen, liet een briefje achter waarin hij de ‘sfeer’ verantwoordelijk stelde voor zijn daad, om zich vervolgens van een viaduct in Alby-sur-Chéran te storten.
En nou schijnt het hondje van de Franse oud-president Chirac ook al depressief geworden te zijn. Waar moet dat heen met Frankrijk?
Amy Winehouse en Eline Vere lijden aan het leven. Dat maakt ze zo ontwapenend. En nou ben ik bang dat ik op een dag in de trolley hoor: ‘Heb je het al gehoord van Amy?’
Ook al ben ik een jongen, alleen, en boven de veertig, ik ben de Amy Winehouse van mijn straat. Mijn flat is een puinhoop, ik ben verslaafd aan boeken en ontbijt-tv, rook teveel sigaren en zuip als een ketter.
Maar Amy, kijk naar Eline, doe het niet!
© Arnold Jansen op de Haar
U kunt reageren op ons
forum.
Eerdere columns: