Skip to main content
search

Axel Graafland 4

Zie Nederlandse versie

Axel Graafland 4

View the English version

November 25, 2013

By Pieter Thomassen

When grandma’s warmed up salad oil no longer does the job, the wide brown bottle with the red rubber stopper makes an appearance. Axel has put his left ear on the table while mummy squeezes the rubber head of the pipette to fill it up. Three cold drops cover the pain with a buzzing that’s not subdued until a bit of cotton wool is stuck into his acoustic duct. After the nose drops he awaits the bitter taste in his throat.
      To cut himself off from the stabs of pain in his right ear, it increasingly makes him clench his fits, he concentrates on the blood red Amaryllis on the windowsill.
      Close to midnight, the Mercedes from minicab company Ruijters appears, driven by a bald dwarf in a grey costume with a huge gap between his front teeth. When he rings the bell, Axel is reduced to nothing more than kicking his legs. ‘Well, young man, you look as if you’re worse for wear,’ he warbles with a thick tongue on the doorstep.
      As per usual, doctor Prickaerts examines Axel using his ear mirror, whereupon a strapping nurse comes forward to keep his head still. He closes his eyes and pictures a black tournament knight riding up to Floris van Rosemondt*, his visor closed, silver spurs touch the flanks of his white Arabian horse, lance ready for the attack. A burning flash of pain throws him out of the saddle.

*popular knight, hero of a Dutch TV series for children, similar to someone like Ivanhoe

 

Als oma’s verwarmde slaolie niet meer helpt, verschijnt het brede bruine flesje met de roodrubberen dop op tafel. Axel heeft zijn linker oor op tafel gelegd terwijl mama in het rubber knijpt om de pipet te vullen. Drie koude druppels dompelen de pijn onder in een gonzen dat pas gedempt wordt wanneer ze een watje in zijn gehoorgang stopt. Na de neusdruppels is het wachten op de bittere smaak in zijn keel.
    Om zich af te sluiten voor de steken in zijn rechteroor die hem steeds vaker zijn vuisten doen ballen, concentreert hij zich op de bloedrode amaryllisbloemen in de vensterbank.
    Tegen middernacht wordt de Mercedes van taxi Ruijters voorgereden door een kale dwerg in grijs kostuum met een fietsenstalling tussen zijn voortanden. Wanneer hij aanbelt, kan Axel alleen nog maar met zijn benen trappelen. ‘Nou jongeman, jij ziet er ook uit alsof je je laatste oortje versnoept hebt,’ daast hij met dubbele tong op de deurmat.
    Dokter Prickaerts onderzoekt Axel als altijd met zijn oorspiegel, waarna een potige verpleegster bijspringt om zijn hoofd te fixeren. Hij sluit zijn ogen en ziet de zwarte toernooiridder op Floris van Rosemondt afstormen, vizier omlaag, zilveren sporen in de flanken van zijn witte arabier, lans in de aanslag. Een brandende pijnscheut werpt hem uit het zadel. 


  window.___gcfg = {lang: 'en-GB'};  (function() {    var po = document.createElement('script'); po.type = 'text/javascript'; po.async = true;    po.src = 'https://apis.google.com/js/plusone.js';    var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(po, s);  })();

(function(d, s, id) {  var js, fjs = d.getElementsByTagName(s)[0];  if (d.getElementById(id)) return;  js = d.createElement(s); js.id = id;  js.src = "//connect.facebook.net/en_GB/all.js#xfbml=1";  fjs.parentNode.insertBefore(js, fjs);}(document, 'script', 'facebook-jssdk'));