By Pieter Thomassen
Willy Roos pushes his big belly covered in his blue dustcoat against Axel’s right thigh, while his pair of scissors is, like a slug, grazing the boy’s crown.
‘Very short back and sides please,’ Axel had, in a small voice, specified on behalf of his mother, whereupon old Roos stared at him through the mirror with watery cold eyes and, using his right foot, raised him to the highest level. Without a word, the barber had fastened the light blue gown with its paper collar around his neck.
Axel hates the metal spray with its orange pump. Just when, in the mirror, he spots neighbour Rompen tuck into Reader’s Digest, his face is being covered with spray. His eyes still water when Roos also makes contact with his left thigh. Suddenly, he puts his hand on Axel’s head and pulls down Axel’s chin towards his chest. It gives Axel goose bumps when the clippers shave up the back of his head, and when he looks up again, he watches the barber open the razor with his parchment hand to sharpen it on the shaving strop at the back of the chair. He shudders when, in a single movement, his stray neck hairs are shaved off. Finally, the snap fastener of his gown is pulled open and his neck is cleaned with a brush. When, on leaving the hairdressers, he sees how his blond locks are brushed into an indeterminate hole in the floor, he feels hairs itching all over his back.
© Pieter Thomassen
© Translation Holland Park Press
Axel 32 – Axel 31 – Axel 30 – Axel 29 – Axel 28 – Axel 27 – Axel 26 – Axel 25 – Axel 24 – Axel 23 – Axel 22 – Axel 21 – Axel 20 – Axel 19 – Axel 18 – Axel 17 – Axel 16 – Axel 15 – Axel 14 – Axel 13 – Axel 12 – Axel 11 – Axel 10 – Axel 9 – Axel 8 – Axel 7 – Axel 6 – Axel 5 – Axel 4 – Axel 3 – Axel 2 – Axel 1
‘Graag goed kort aan de achterkant en van boven gedekt,’ had Axel hem namens zijn moeder met benepen stem gemeld, waarop de oude Roos hem via de spiegel met waterkoude ogen had aangestaard en hem met zijn rechtervoet tot de hoogste stand had opgekrikt. Zwijgend had de herenkapper de lichtblauwe mantel met het papieren nekkraagje rond zijn hals gesloten.
Axel haat de metalen verstuiver met de oranje pomp. Op het moment dat hij in de spiegel ziet dat buurman Rompen in Het Beste wegduikt, wordt zijn gezicht volgesproeid. Zijn ogen tranen nog wanneer Roos ook aanlegt bij zijn linkerdij. Plots plant hij zijn hand op Axels hoofd en duwt zijn kin omlaag tegen zijn borst. Hij krijgt kippenvel wanneer zijn achterhoofd met de tondeuse wordt opgeschoren, en als hij weer opkijkt, ziet hij de barbier met perkamenten hand een scheermes openklappen en het aan de hangriem achter zijn stoel scherpen. Wanneer in één haal zijn nekharen worden weggesneden, rilt hij. Eindelijk gaat de drukknoop van de cape open en wordt zijn nek met een kwast uitgeveegd. Als hij bij vertrek uit de zaak ziet hoe zijn blonde lokken in een onbestemd gat in de vloer worden geveegd, voelt hij overal op zijn rug haren prikken.
© Pieter Thomassen
Axel 32 - Axel 31 - Axel 30 - Axel 29 - Axel 28 - Axel 27 - Axel 26 - Axel 25 - Axel 24 - Axel 23 - Axel 22 - Axel 21 - Axel 20 - Axel 19 - Axel 18 - Axel 17 - Axel 16 - Axel 15 - Axel 14 - Axel 13 - Axel 12 - Axel 11 - Axel 10 - Axel 9 - Axel 8 - Axel 7 - Axel 6 - Axel 5 - Axel 4 - Axel 3 - Axel 2 - Axel 1