Skip to main content
search

Axel Graafland 19

Zie Nederlandse versie

Axel Graafland 19

View the English version

August 6, 2014

By Pieter Thomassen

Axel sprints panting through the fog homewards by way of a labyrinth of back passages. The sound of his pattering footsteps echoes whenever he encounters the walls of sheds along the narrow paved path. There is a hint of cold air in the dark sky. He is being chased by Huib Hoensbroek; he’s taken a silly putty egg from Huib’s home.
      Axel has been staring at the wondrous substance. The light pink ball of elastic putty which not only copies a mirror image of paper print, but also bounces uninhibitedly across the room.
      On the sly he’s been fingering the nicked egg in the toilet. After he has greeted the lady of the house with a furtively nod, and has quickly closed the back door, he dashes away. His conquest nestles in his trouser pocket. Now, he goes home swiftly with the booty. After barely two hundred metres he hears Huib’s cry of anger. If he keeps increasing his speed, he may stay ahead. Axel panics when his pursuer, a head taller, gains ground on him quicker than expected.
      When Huib is on the point of kicking the legs from underneath him, Axel panicky slashes open the door to the gallery flat with its eighteen small window panes. His two stretched out hand palms smash the glass, but it is only when he retracts them by reflex, that two deep cuts are carved into the inside of his upper arms.

© Pieter Thomassen
© Translation Holland Park Press

Axel 18 – Axel 17 – Axel 16 – Axel 15 – Axel 14 – Axel 13 – Axel 12 – Axel 11 – Axel 10 – Axel 9 – Axel 8 – Axel 7 – Axel 6 – Axel 5 – Axel 4 – Axel 3 – Axel 2 – Axel 1

Door een doolhof van achterommetjes sprint Axel hijgend door de mist naar huis. Waar schuurmuren langs het smalle tegelpad opdoemen, weergalmt het geluid van zijn neerkletterende voeten. Er zit kou in de donkere lucht. Hij wordt nagezeten door Huib Hoensbroek, bij wie hij thuis een silly putty ei heeft gestolen.
      Axel heeft zich aan het wonderspul zitten vergapen. De lichtroze kneedbal kan niet alleen kranteninkt in spiegelbeeld kopiëren, maar ook ongeremd door de kamer stuiteren.
      Op de wc heeft hij het ontvreemde ei stiekem zitten betasten. Als hij de vrouw des huizes in de keuken met een besmuikt knikje gegroet heeft en de achterdeur rap achter zich dicht heeft getrokken, maakt hij zich uit de voeten. Zijn verovering koestert hij in zijn broekzak. Nu snel naar huis met de buit. Nauwelijks tweehonderd meter verder hoort hij Huibs woedekreet. Als hij blijft versnellen, kan hij hem misschien voorblijven. De paniek slaat toe wanneer zijn achtervolger, een kleine kop groter, sneller dan verwacht op hem inloopt.
      Wanneer Huib op het punt staat de benen van de dief onderuit te schoppen, ramt Axel de deur van de portiekflat met de achttien kleine ruitjes panisch open. Zijn twee vooruitgestrekte handpalmen versplinteren glas, maar pas wanneer hij ze in een reflex weer terugtrekt, worden er twee diepe sneden in de binnenkant van zijn bovenarmen gekerfd.

© Pieter Thomassen

Axel 18 - Axel 17 - Axel 16 - Axel 15 - Axel 14 - Axel 13 - Axel 12 - Axel 11 - Axel 10 - Axel 9 - Axel 8 - Axel 7 - Axel 6 - Axel 5 - Axel 4 - Axel 3 - Axel 2 - Axel 1