By Pieter Thomassen
On the dot of six, soup is served. The Reverend Uncle Peer has made the journey from Meijel in his beige DAF 33 in just under an hour, with the snow white fresh asparagus wrapped in a wet tea towel on the backseat. After being fortified by two glasses of snaps in quick succession, he starts speaking, while scrutinizing his nephew.
‘Well, Axel,’ he boast jadedly, ‘the expression, taking your time, originates from Meijel, because it was separated from Sevenum by a big swamp. The diversion was endless. A whitish string of salvia clings to his fleshy lips like a suspension bridge. He downs a glass of Riesling. ‘Talking about the origins of Language! Why do we call this scrumptious dish a rich table, but use the same word for that occasional table thingy with granny Reuser’s teapot, and also for the coffee table? What do they share that makes them a table? Is it the top? Is it the legs?’
His monologue is shattered by a sound blast and two aftershocks. Axel’s pink bouncing ball has shattered the soup terrine on the dining room table, only to continue to take out the blue-flowered lid of the Beatrix tea pot on the occasional table.
Finally the ball comes to rest under the radiator, but not after having created a substantial break in the glass top of the coffee table. The table throws a distraught glance at the boy who undisturbed observes the flow of asparagus soup bedding down into the herringbone wooden floor.
© Pieter Thomassen
© Translation Holland Park Press
Axel 10 – Axel 9 – Axel 8 – Axel 7 – Axel 6 – Axel 5 – Axel 4 – Axel 3 – Axel 2 – Axel 1
‘Ja Axel,’ bast hij blasé, ‘de uitdrukking mijl op zeven is in Meijel ontstaan, omdat er vroeger richting Sevenum een groot moeras lag. De omweg was eindeloos’ Een wittige speekselsliert verbindt zijn vlezige lippen als een hangbrug. Hij spoelt een glas Riesling weg. ‘Over de geboorte van taal gesproken! Waarom noemen we deze rijk gevulde dis nu een tafel, maar ook dat kleine bijzetding met de theepot van oma Reuser en ook nog die salontafel? Wat hebben ze gemeen dat hen tafel doet zijn? Is dat het blad? Zijn het de poten?’
Zijn betoog wordt overstemd door een geluidsexplosie en twee naschokken. Axels roze stuiterbal heeft de soepterrine op de eettafel verbrijzeld, om vervolgens de Beatrix theepot op de bijzettafel van haar blauwgebloemde deksel te ontdoen.
De bal vindt ten slotte rust onder de verwarming, maar niet na een brede barst in de glasplaat van de salontafel te hebben achtergelaten. De tafel blikt onthutst naar de jongen die onbewogen de stroom aspergesoep monstert die in het visgraatparket een bedding heeft gevonden.
© Pieter Thomassen
Axel 10 -Axel 9 - Axel 8 - Axel 7 - Axel 6 - Axel 5 - Axel 4 - Axel 3 - Axel 2 - Axel 1
