Axel Graafland 10

By Pieter Thomassen

Axel goes down the 39 steps into the cellar. He’s fetching coals for the hearth in a black enamelled coal scuttle. He daydreams about the rocket that will emerge opposite the coalhouse. The plywood control panel is already finished, complete with clocks and monitors painted in red. His grimy hands drag the almost full scuttle upstairs. He repeatedly has to pause on the last seven steps, panting like a miner with miner’s lungs.
      Upstairs, Reverend Uncle Peer, with his iron cast Jesuit views, is ensconced in the smoking chair next to the hearth. He’s put his fingertips together to form a steeple, and is lecturing Axel’s granny with great certainty that her daughter’s Jack Russell has no soul and hence will be without salvation.
      Axel cries in the corridor. He rubs the coal dust more and more into the corners of his eyes.
      How dare Reverend Uncle talk about his Zeus like that? When, later that evening, granny, holding onto Uncle’s arm, gets unwell halfway down staircase and faints level with three Sansevierias, Zeus doesn’t waste a moment to claim his war booty, he drags her brown feathered hat to the hearth, and unashamedly and triumphantly puts his teeth into it.

Axel 9 – Axel 8 – Axel 7 – Axel 6 – Axel 5 – Axel 4 – Axel 3 – Axel 2 – Axel 1

In 39 treden daalt Axel af naar de kelder. In een zwart geÃ«mailleerde kolenkit haalt hij cokes voor de haard. Dromerig staart hij naar de raket die tegenover het kolenhok zal verrijzen. Het triplex controlepaneel is al af, de rood geschilderde klokken en meters incluis. Hij sleept de bijna volle kit met beroete handen omhoog. De laatste zeven treden pauzeert hij steeds opnieuw, hijgend als een mijnwerker met stoflongen.
    Boven zetelt naast de haard in de rookstoel heeroom Peer met zijn geharnaste jezuïetenblik. Hij heeft zijn vingertoppen tot een piramide gevouwen en betoogt met grote stelligheid tegen Axels oma dat de Jack Russell van haar dochter geen ziel heeft en dus ook geen zaligheid zal kennen.
    Axel huilt op de gang. Hij wrijft het kolenstof steeds dieper zijn ooghoeken in.
    Hoe kan heeroom zo over zijn Zeus praten? Wanneer oma later die avond aan de arm van oom halverwege het trappenhuis onwel wordt en ter hoogte van een drietal sanseveria’s onderuit gaat, is Zeus er als de kippen bij om haar bruine veren hoedje als oorlogsbuit naar de haard te slepen en er in triomf onbeschaamd zijn tanden in te zetten.

© Pieter Thomassen

Axel 9 - Axel 8 - Axel 7 - Axel 6 - Axel 5 - Axel 4 - Axel 3 - Axel 2 - Axel 1

Axel Graafland 10

March 6, 2014

By Pieter Thomassen