By Arnold Jansen op de Haar
Since living in England, I’ve been kept busy. This year, I’ve missed the Boat Race (since 1829) and the Chelsea Flower Show (since 1913), but I can still attend Ascot (since 1711), Wimbledon (since 1877), Trooping the Colour (birthday parade for the Head of State’s official birthday, first held in 1748), Glyndebourne (since 1934), the Henley Regatta (since 1839), the Last Night of the Proms (since 1895) or Cowes Week (since 1826).
It’s rather fortunate that there doesn’t flow any English, Irish, Welsh or Scottish blood through my veins, because otherwise I would be drunk on St George’s Day, St Patrick’s Day and St David’s Day, and drunkenly feast on haggis on Burns’ Night.
I don’t know of any other country with so many festivities, commemorations, and societies for the protection of this, that and the other, than the United Kingdom. It’s a small miracle that the whole country hasn’t ground to a halt.
It doesn’t let up: from the battle of Gallipoli (1915) and the battle of Waterloo (1815) to the Dunkirk evacuation (27 May – 4 June 1940) and the Magna Carta (15 June 1215). And this is also a special year because of the Battle of Britain (15 September 1940) and VE Day which marks the end of WW2. Not taking into account commemorations related to the Falklands, Afghanistan, and Iraq. If, during the forthcoming centuries, the United Kingdom continues in this vein, they may well run out of commemorations days.
But the country is also great on a small scale. So, I’m considering joining the Pork Pie Appreciation Society. Or would the Biscuit Appreciation Society be a better fit?
I’m getting deafer nowadays, so maybe I could join the London Deaf Chess Society. I’ve driven in an English car to the Netherlands and I didn’t hit anything (well, except a small pole when reversing), so why not become a member of the Roundabout Appreciation Society? (For lovers of roundabouts.) This conjures up an image of a packed coach on its way to Milton Keynes, capital of Roundabout country.
And now I’m living in London, I, too, can join the Dickens Fellowship. In this country, which well-known writer doesn’t have a society? England has more famous writers than any other country, and therefore also the most societies. But maybe there are still a few writers without an association. Let’s found one for well-known writers without friends.
Or maybe, it’s enjoyable after all, to stare at the clouds when laying on your back, during a meeting of the Cloud Appreciation Society. Are you interested in water towers? The British Water Appreciation Society may well be the thing for you. Or its competitor: the Pylon Appreciation Society. (For admirers of electricity pylons, 600 members.)
It’s that I don’t like gardening, otherwise I would make haste and attend the annual meeting of the Old Lawnmower Club. Enjoy admiring each other’s lawnmower (since 1990).
All sorts of things are restored in this country, for example by the Aldershot & District Omnibus Rescue & Restoration Society (buses), or by the Shropshire Union Fly-Boat Restoration Society, which looks after the last horse drawn canal boat. The first canal dug during the industrial revolution (1757), too, has a society: the Sankey Canal Restoration Society.
I can make my way there using one of the 108 historic railways: 1367 steam locomotives, 536 miles of railway track, and 411 stations.
I’m starting to feel quite at home, and I love this country more and more. The better you’re getting to know it, the odder it becomes.
Exiting the EU is not a foregone conclusion. Most polls show those favouring EU membership slightly ahead. A bit of advice for David Cameron: even though everyone in Europe sings in English, don’t have an EU referendum the day after the Eurovision Song Festival. Before you know it you have another fact to commemorate: ‘The Day We Walked out of Europe.’ And, is this a cause for celebration, or rather not?
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
Diana is Back
Loved by All
Cooking in Peacetime
A Bit of a Genetic Mess
Email a Fairy
A Peeing Neanderthal
Fictional Brits
Bare Burka
Is Van Gaal a Turkey?
An Estate Agent in High Heels
A Boy from Westminster
Adventure in Amsterdam
Amalia & George
Cheering Quietly
Human Waste
D-Day for Poetry
A Dog in London
Van Gaal and Wurst
Baby King George
The Virgin Train from Birmingham
Nuclear Hospitality
Vladimir the Viking
Ski Girl with Moustache
Phoenix
Message From the Bathtub
A Consistent Resolution
Nigella’s Law
Selfie
Cowboy in the Kingdom
An Angry Philanthropist
Oligarch with Red Umbrella
The Lives of Others
Uproar in the Czar Peter House
A Postcard Home
An Angry Ladies’ Hairdresser
Syrian Football
The Man Who is Always Late
What will survive of us is love
A Gibraltarian Librarian
A Gay Sympathiser
Hot Pants Harry
Cycling Sustained by Aunt Corry’s Pancakes!
A Slight Inconvenience
Phoning an Extraterrestrial
Naked in a Ballet Class
The Ouch, Ouch, Ouch Threshold
Eurovision
A Sincere Person
King of the People
Thatcher’s Secret Weapon
A Cycling Jeweller
Eating Like the Pope
En het is maar goed dat er geen Engels, Iers, Welsh en Schots bloed door mijn aderen stroomt. Anders was ik dronken op St. George’s Day, St. Patrick’s Day en St David’s Day en zat ik op Burns’ Night dronken aan de haggis.
Ik ken geen land ter wereld met zo veel festiviteiten, herdenkingen en verenigingen tot het behoud van dit of dat als het Verenigd Koninkrijk. Dat het land nog niet volledig tot stilstand is gekomen, is een klein wonder.
Het houdt niet op: van de Slag om Gallipoli (1915) en de Slag bij Waterloo (1815) tot de evacuatie uit Duinkerken (27 mei – 4 juni 1940) en de Magna Carta (15 juni 1215). En het is ook een bijzonder jaar vanwege Battle of Britain Day (15 september 1940) en VE Day (einde WOII). De herdenkingen voor de Falklands, Afghanistan en Irak nog daargelaten. Als het Verenigd Koninkrijk de komende eeuwen zo doorgaat zijn straks de herdenkingsdagen op.
Maar het land is ook groot in kleine dingen. Zo overweeg ik een lidmaatschap van de Pork Pie Appreciation Society. Of wordt het toch de Biscuit Appreciation Society?
Nu ik steeds dover word, kan ik misschien lid worden van de London Deaf Chess Society. Ik ben al in een Engelse auto naar Nederland gereden, en ik heb niks geraakt (nou ja, alleen bij het achteruitrijden een paaltje), dus waarom word ik geen lid van de Roundabout Appreciation Society? (Voor liefhebbers van rotondes.) Er dringt zich een beeld op van een volle touringcar op weg naar Milton Keynes, Hoofdstad der Rotondes.
En nu ik in Londen woon kan ik ook wel lid worden van het Dickens Fellowship. Welke bekende schrijver heeft hier geen vereniging? Engeland heeft meer bekende schrijvers dan enig ander land, en dientengevolge ook de meeste verenigingen. Maar misschien zijn er nog een paar schrijvers zonder vereniging. Laten we een vereniging oprichten voor bekende schrijvers zonder vrienden.
Of misschien toch maar lekker op je rug naar de wolken staren tijdens een bijeenkomst van de Cloud Appreciation Society. Geïnteresseerd in watertorens? Dan is de Britsh Water Tower Appreciation Society misschien iets voor u. Of de concurrent: De Pylon Appreciation Society. (Voor bewonderaars van hoogspanningsmasten, 600 leden.)
Het is dat ik niet van tuinieren houd, anders snelde ik naar de jaarlijkse bijeenkomst van The Old Lawnmower Club (de Oude Grasmaaiers Club). Lekker elkaars grasmaaier bewonderen (sinds 1990).
Men repareert in dit land ook alles, zoals bij de Aldershot & District Omnibus Rescue & Restoration Society (bussen), of bij de Shropshire Union Fly-Boat Restoration Society, waar men de laatste door een paard voortgetrokken kanaalboot ter wereld in stand houdt. Ook het eerste Engelse kanaal van de industriële revolutie (1757) heeft een vereniging: De Sankey Canal Restoration Society.
Daar reis ik dan wel naartoe over een van de 108 historische spoorwegen (1367 stoomlocomotieven, 536 mijl rails en 411 stations).
Ik begin aardig in te burgeren. En ik begin steeds meer van dit land te houden. Hoe meer je het kent, hoe gekker het wordt.
Uittreding uit de EU is nog allerminst een gelopen race. In de meeste polls hebben de voorstanders van het EU-lidmaatschap nog een lichte voorsprong. Een klein advies aan David Cameron: hoewel iedereen in Europa in het Engels zingt, houd geen referendum over de EU de dag na het Eurovisiesongfestival. Voor je het weet heb je een nieuwe herdenking: ‘De dag dat we Europa verlieten’. En ga je dat dan vieren, of niet?
© Arnold Jansen op de Haar
Eerdere columns:
Diana is terug
Geliefd door allen
Koken in vredestijd
Een genetisch zootje
E-mail een elfje
De plassende Neanderthaler
Fictieve Britten
Blote boerka
Is Van Gaal een kalkoen?
Een makelaar op hoge hakken
Een jongen uit Westminster
Avontuur in Amsterdam
Amalia & George
Zachtjes juichen
Menselijk afval
D-Day voor poёzie
Een hond in Londen
Van Gaal en Wurst
Baby King George
De Virgin trein uit Birmingham
Nucleaire gastvrijheid
Vladimir de Viking
Ski-meisje met snor
Feniks
Bericht vanuit de badkuip
Een consequent voornemen
De wet van Nigella
Selfie
Cowboy in het koninkrijk
Een boze filantroop
Oligarch met rode paraplu
Het leven van de anderen
Rumoer in het Tsaar Peterhuisje
Een briefkaart naar huis
Een boze dameskapper
Syrisch voetbal
De man die altijd te laat is
What will survive of us is love
Een Gibraltarese bibliothecaris
Homosympathisant
Hot Pants Harry
Fietsen op tante Corry’s pannenkoeken!
Een klein ongemak
Telefoneren met een buitenaards wezen
Naakt in de balletklas
Het Oeioeioei-drempeltje
Eurovisie
Een oprecht mens
Koning van het volk
Thatchers geheime wapen
Een fietsende jewelier
Eten als de paus