By Arnold Jansen op de Haar
I have always been interested in sociological phenomena. For example, this week I pondered why the Chinese do not close their mouths when eating. You don’t gain anything, but it is one of those things that strike you when you move in public places.
In the past week I have been frequenting a rather large number of pubs in London. In one of the pubs I spotted a hippie father with long hair and a beard, so I thought: aha, the understudy for the leading role in Jesus Christ Superstar. In any case, he looked as if he was about to be crucified.
You know the type, fathers who actually dream about pints of beer, cars and beautiful women, though not necessarily in that order. Unfortunately they are burdened by a family which specialises in ‘looking bored’. The mothers in this type of family always look extremely exhausted.
A family which, upon meeting new people, fleetingly creates a customary facade of merriness, which gives you the urge to shout at these fathers and mothers: ‘Having children isn’t a right but a blessing!’
Talking of children: most children look like their parents. In many cases this isn’t necessarily an advantage.
For an average person the chance of giving birth to a genius is minute. At the same time it is remarkable that a unique personality shines through even when a child is just four years old.
The worst thing must be to realise that your child is virtually bereft of personality. Even a Tiger mother can’t fix this. Tiger mothers seem to be getting very popular: their tough regime aims to extract huge achievements from their children.
You can call your child Wolfgang Amadeus, but if he has trouble holding a recorder it sets him back for life. ‘Wolfgang Amadeus, maybe you could play something for us?’
Fathers, too, play an important role. If your ten-year-old son has a burning ambition to become a professional footballer, think back to your own sporting prowess. In most cases, it is best to tell the boy to ‘enjoy playing’.
If your boy keeps practising for six hours a day and still has trouble kicking the ball on Saturdays, it may be advisable to say, ‘Daddy wasn’t any good either but maybe you should try astronomy.’ If he is really talented it will find its way.
It is even better if your child chooses a hobby or sport totally unfamiliar to you. It gives your child the chance to explain it to you. When I was growing up, I brought my parents up to speed with, successively, sailing, the construction of model ships, the rules of hockey and the secrets of the hundred meter sprint.
Severely limit how much you accompany your child! Of course, it’s different when they are six, but leave a fourteen year old well alone. My advice to parents who still insist on cheering from the sidelines every week: find a hobby of your own.
However, the danger is that daddy bores everyone to bits with his hobby. I know of a father who has discovered archaeology. He now digs full time: the moment he spots ‘an interesting field’, he is digging a hole meters deep. Not a problem in itself, apart from the fact that every time he discovers ‘something of importance’. During visits father always shows his PowerPoint presentation.
However, during the past week I have come across many lovely families. It was clear that the parents in happy families listen to their children.
A Tiger mother wants her child to do better than others, but this is not always achievable. Yet it doesn’t take much to make sure your children are even lovelier than you: it begins with listening.
You will understand that, for various reasons, I don’t have any children.
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
You can leave your comment on our forum.
Zo heb ik afgelopen week in Londen nogal veel pubs gefrequenteerd. In een van die pubs zag ik een hippe vader met lang haar en een baard en ik dacht: ha, de understudy van de hoofdrol in Jesus Christ Superstar. Hij keek er in elk geval bij alsof hij ieder moment gekruisigd kon worden.
U kent ze wel, van die vaders die eigenlijk dromen van grote glazen bier, auto’s en mooie vrouwen (niet noodzakelijkerwijze in die volgorde). Helaas hebben ze een gezin in hun kielzog. En meestal is dat een gezin dat is gespecialiseerd in ‘verveeld kijken’. De moeders van dergelijke gezinnen zijn doorgaans de uitputting nabij.
Zo’n zwijgend gezin dat alleen bij nieuwe ontmoetingen even voor de vorm een enorme vrolijkheid ontwikkelt. Je zou naar die vaders en moeders willen roepen: ‘Het krijgen van kinderen is geen recht maar een zegen!’
En over kinderen gesproken: de meeste kinderen lijken op hun ouders. In veel gevallen is dat niet onmiddellijk een voordeel.
De kans dat je kind een genie is als je zelf een beetje doorsnee bent, is gering. Het is trouwens opvallend dat je reeds bij een vierjarig kind kunt vaststellen of het over enige persoonlijkheid beschikt.
Het ergste lijkt me te moeten constateren dat je kind een persoonlijkheid heeft van een platgereden eend. Daar helpt zelfs geen tijgermoeder aan. Die tijgermoeders schijnen behoorlijk in opkomst te zijn: moeders die hun kinderen met een strak regime tot ongekende prestaties proberen op te zwepen.
Je kunt je kind Wolfgang Amadeus noemen, maar als hij nog geen blokfluit kan vasthouden, is het jongetje voor zijn leven getekend. ‘Wolfgang Amadeus, misschien wil je een stukje voorspelen?’
Ook vaders spelen hierbij een belangrijke rol. Wil je zoontje van tien later profvoetballer worden, kijk dan eerst naar je eigen prestaties. In de meeste gevallen is het aan te raden om tegen het jongetje te zeggen: ‘Geniet er gewoon van.’
Mocht het jongetje dan nog steeds zes uur per dag oefenen en op zaterdag tijdens de wedstrijd geen bal raken, dan is het wellicht handig om te zeggen: ‘Papa kon er vroeger ook niks van. Misschien is sterrenkunde iets voor je.’ Als hij echt talent heeft, wijst het zich vanzelf.
Nog beter is het dat je kind een sport of hobby kiest waar je zelf geen verstand van hebt. Kan hij het jou uitleggen. Als kind heb ik mijn ouders veel geleerd over achtereenvolgens zeilen, het bouwen van modelboten, de spelregels van hockey en de geheimen van de honderd meter sprint.
En ga zo min mogelijk mee! Nou ja, wel als ze zes zijn, maar blijf nadat ze veertien zijn geworden zo ver mogelijk uit de buurt. Tegen ouders die dan nog elke week langs een sportveld staan, zou ik willen zeggen: zoek zelf een hobby.
Dat levert dan wel weer het gevaar op dat papa de hele dag over zijn hobby loopt te praten. Ik ken een vader die de archeologie heeft ontdekt. Nou is hij de hele dag aan het graven. Ziet hij ‘een interessante tuin’ dan zit hij binnen de kortste keren meters onder het maaiveld. Op zich niet zo erg, behalve dan dat hij elke keer iets ‘heel belangrijks’ ontdekt heeft. Bij elk bezoek toont vader zijn powerpoint presentatie.
Toch heb ik de afgelopen week ook heel veel leuke gezinnen gezien. Wat opviel aan de leuke gezinnen was dat er geluisterd werd naar de kinderen.
Een tijgermoeder wil dat haar kind zoveel mogelijk presteert. Dat is niet altijd haalbaar. Maar dat je kinderen leuker worden dan jijzelf, daar is eigenlijk helemaal niet zo veel voor nodig: het begint met luisteren.
Zoals u begrijpt, heb ik om meerdere redenen zelf geen kinderen.
© Arnold Jansen op de Haar
U kunt reageren op ons forum.
Eerdere columns:
