By Arnold Jansen op de Haar
Mao regularly swam in the Yangtze to prove that he was still perfectly fit. Putin rode a horse bare-chested and performed some judo throws, if necessary with the horse, and two weeks ago David Cameron rescued a sheep that had got stuck.
For a moment I thought it was a publicity stunt. It could have been conjured up by North Korea’s Kim Jong-un. Complete with a screaming female newsreader proclaiming on North Korea’s evening news: ‘Our glorious comrade and magnificent leader has rescued a sheep today!’ Subsequently they show a very happy farmer and the Great Leader with a sheep on his shoulders.
But in the case of David Cameron you can be sure it’s not staged. David always looks slightly surprised, as if he’s wondering: How in heaven’s name did I become prime minister? Maybe he pinches his arm every morning to make sure he isn’t dreaming. His wife Sam has to push him out of bed: ‘Dave, there’s work to be done!’ I’d forget about government affairs too if I were sharing a bed with Samantha.
David had gone out for a stroll. I get the general impression that David is good at relaxing. You can picture it: he’s enjoying the sauna, taking the children out in a boat or on a merry-go-round. ‘Come along, kids, let’s get an ice cream.’
Even so, the sheep was stuck in the mud. David didn’t hesitate for a moment and waded into the waist-deep mud to rescue the sheep. Two bodyguards followed him.
On the evening news the mud puddle became a swamp, which in turn was seen as a metaphor for the UK’s economic situation. This in itself is quite odd, comparing your country to a sheep. You can’t imagine Kim Jong-un doing that; sheep don’t threaten total annihilation.
Every day sheep are rescued by men waist deep in mud. There are also women who study chemistry and law, produce two children and have a career, but they don’t make the news. There’re not prime ministers, with the exception of Margaret Thatcher.
Last week some people celebrated her death. I can’t imagine this happening for other British ex-prime ministers. Even less so for former Dutch prime ministers: their passing is mentioned on the evening news, and that’s it.
It’s conceivable that a short news item might be concocted about Ruud Lubbers apparently having pinched the bottoms of the entire female staff at UNESCO, or about Dries van Agt’s retirement career as an honorary Palestinian, or about the socialist Wim Kok, former chairman of the largest Dutch trade union, who after retiring as PM significantly increased his own remuneration while on the board of a bank. After she was ousted, Margaret Thatcher only had one job: ex-PM.
She continues to elicit extreme reactions from both supporters and opponents. But you can be sure she would have addressed Kim Jong-un like a schoolboy playing soldiers a bit too enthusiastically in a neighbour’s garden. Kim Jong-un would have hurried home in a sulk.
What would she have done if, during a walkabout, she had come across a sheep stuck in the mud? That’s not very likely, because Margaret Thatcher was PM 24/7. Margaret Thatcher focused on government business; that was her task. Not without reason she announced: ‘We have become a grandmother.’ She never forgot she was the PM.
But just suppose she did come across this sheep after all. She would have shouted at Denis: ‘Do something, Denis!’ Denis would have jumped into the mud, not because of a sheep but for her. Denis gave up his career for her. He didn’t seek the limelight. From time to time he went off for a spot of golf, but otherwise he was simply there. Denis was Margaret Thatcher’s secret weapon.
So I’d like to say to those who are celebrating: ‘It would be better to demonstrate against Kim Jong-un.’
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
Eating Like the Pope
A Poet with Gout
A Plastic Foreign Horse
A Bit Sfifling
A Roman Catholic Queen
Even dacht ik dat het een propagandastunt was. Kim Jong-un van Noord-Korea had het zelf kunnen bedenken. Met op het Noord-Koreaanse avondnieuws zo’n schreeuwende nieuwslezeres die zegt: ‘Onze briljante kameraad en geweldige leider heeft vandaag een schaap gered!’ Vervolgens worden beelden getoond van een hele blije boer en de Grote Leider met het schaap om zijn nek.
Maar bij David Cameron weet je zeker dat hij zoiets niet verzint. David kijkt voortdurend licht verbaasd, alsof hij denkt hoe het in godsnaam mogelijk is dat hij premier is geworden. Misschien knijpt hij elke morgen even in zijn arm om te kijken of hij niet droomt. Zijn vrouw Sam moet hem uit bed duwen. ‘David, aan het werk!’ Ik zou de staatszaken ook vergeten als ik met Samantha in bed lag.
David was even wandelen. Ik heb sowieso de indruk dat David zich goed weet te ontspannen. Je ziet David voor je. Hij zit in de sauna, met de kinderen in een bootje of in een draaimolen. ‘Kom jongens, we gaan een ijsje halen.’
Maar goed, dat schaap zat vast in de modder. David aarzelde geen moment en ging er tot zijn middel in om het schaap te redden. Twee bodyguards volgden hem.
In het nieuws werd die modderpoel een heel moeras. En dat moeras werd weer gezien als een metafoor voor de economische toestand in het Verenigd Koninkrijk. Wat op zich ook best raar is, want om je land nou met een schaap te vergelijken. Je ziet het Kim Jong-un niet doen. Schapen dreigen niet met de totale vernietiging.
Er worden iedere dag schapen gered door mannen die tot hun middel in de modder staan. En er zijn vrouwen die een studie chemie doen en een studie rechten, die twee kinderen krijgen en ook nog carrière maken, maar daar hoor je niks van. Die zijn geen minister-president. Behalve Margaret Thatcher.
Afgelopen week waren er mensen die feestvierden bij haar dood. Ik zie het bij andere Britse ex-premiers niet gebeuren. En al helemaal niet bij Nederlandse ex-premiers. Ze worden even vermeld in het avondnieuws en dat is het dan.
Mogelijk wordt er nog een klein bericht opgerakeld over Ruud Lubbers die ooit het voltallige vrouwelijk personeel van de UNESCO in de billen geknepen schijnt te hebben, over Dries van Agt die na zijn premierschap reserve-Palestijn werd en over de socialistische Wim Kok, tevens ex-voorzitter van de grootste vakbond, die na zijn premierschap zijn eigen inkomen als commissaris bij een bank fors verhoogde. Margaret Thatcher had na haar vertrek slechts één functie: ex-premier.
Ze roept nog altijd heftige reacties op van voor- en tegenstanders. Maar je weet zeker dat ze Kim Jong-un had toegesproken als een kleine schooljongen die net iets te ruig soldaatje speelt in de tuin van de buren. En Kim Jong-un was met een pruillip naar huis gerend.
En wat had ze gedaan als ze tijdens een wandeling een schaap was tegengekomen dat vast zat in de modder? Dat is niet erg waarschijnlijk want Margaret Thatcher was 24 uur per dag premier. Margaret Thatcher hield zich alleen bezig met staatszaken. Dat was haar taak. Niet voor niks zei ze: ‘Wij zijn grootmoeder geworden.’ Ze vergat nooit dat ze premier was.
Maar stel dat ze dat schaap nou toch was tegengekomen. Ze zou tegen Denis geroepen hebben: ‘Doe iets, Denis!’ En Denis was niet voor het schaap maar voor haar in de modder gesprongen. Denis gaf zijn carrière op voor haar. Hij trad niet op de voorgrond. Soms was hij even golfen, maar verder was Denis er gewoon altijd. Denis was Margaret Thatchers geheime wapen.
Tegen de feestvierders zou ik daarom willen zeggen: ‘Demonstreer maar tegen Kim Jong-un.’
© Arnold Jansen op de Haar
 window.___gcfg = {lang: 'en-GB'}; (function() {   var po = document.createElement('script'); po.type = 'text/javascript'; po.async = true;   po.src = 'https://apis.google.com/js/plusone.js';   var s = document.getElementsByTagName('script')[0]; s.parentNode.insertBefore(po, s); })();
Eerdere columns:
Een fietsende jewelier
Eten als de paus
Een dichter met jicht
Een plastic buitenlands paard
Een beetje benauwd
Een katholieke koningin
