Skip to main content

Pilloried!

Aan de schandpaal!

June 29, 2015

By Arnold Jansen op de Haar

Dutch MP Helma Neppérus (VVD – People’s Party for Freedom and Democracy) argued for the reinstatement of tonic water and bitter lemon in the lower chamber’s restaurant. The fizzy drinks had fallen by the wayside because produce has to be organic. How much of a nanny state can a person endure?

So I agree with Mrs Neppérus, although one has to wonder if there are not more important global problems which deserve the attention of MPs.

Earlier the Party for the Animals had a problem with ‘ladle-out platters’. Yes, English readers, there is an increasingly popular Dutch Party for the Animals. You can’t go wrong with that.

Who doesn’t like animals? Neither left wing or right wing, simply vote for animals. Sometimes I think a new religion has sprung up: Belief in Animals. Personally, I think people on migrant boats are a bit more important than a wretched dog, but that’s just my opinion. In case I am upsetting anyone, I want to make clear that I do like dogs.

Back to the ‘ladle-out platters’. I had never heard them mentioned before, either; it sounds rather downmarket. We used to call it ‘self-service’. Even so, the Party for the Animals was of the opinion that MPs pile too much food on their plate when ‘ladle-out platters’ are provided. I must add that you can eat as much as you want for just 7 euros in the parliamentary restaurant. There is no need to advertise this to the Dutch.

I won’t mention an earlier incident in 1997, involving the same restaurant, regarding the use of soup bowls that were deemed too small!

A short while ago, here in London, I went to a reception in the City. There were a lot of Dutch people, as well as many ‘bitterballen’ (Dutch fried meatballs). In short, there were more ‘bitterballen’ than Dutch people. The plates of ‘bitterballen’ didn’t make more than two metres across the room before they were empty. Some of my fellow countrymen actually shadowed the ‘bitterballen’.

I’m not the sort of person who piles up food at a self-service buffet or snatches extra ‘bitterballen’. I do cook, though, and you should clear your plate. ‘Don’t throw anything away,’ my mother would say. That’s why I’m a bit overweight.

Recently, in the square, I sat opposite an Australian drinking a glass of wine. I sat down further along on a bench and lit a cigar. The Australian smelled the cigar smoke. ‘Delicious,’ she said and took another sip. Thereupon she lit a cigarette. She blissfully said, ‘This is not allowed in an Australian park.’ So I can’t go and live in Australia, was my conclusion.

Here in London, it has become a sport to record pictures of ‘incorrect behaviour’ on a smartphone. Some papers publish these pictures. Recently a woman ate a sandwich while driving a car, and naturally a cyclist took the picture.

Now, I agree you shouldn’t eat a sandwich while driving, but to expose someone like that in a newspaper is equally wrong.

I noticed that someone on Facebook had taken a picture of a woman who got angry after he had told her to clear away her dog’s poop. It happened in a park in Arnhem where I used to live. Now, I agree you need to clean up after your dog, but if you subsequently add a picture of the angry woman on Facebook, you too are uncivil.

Correctness can be taken too far. Thomas the Tank Engine can no longer call the railway director the Fat Controller, because it’s not done to call people fat. Children may get the wrong idea.

No, but an increasing number of doctors no longer wish to treat fat people, and they are actually allowed to say so.

Recently, I saw celebrity chef Rick Stein in a TV programme about Germany, the country of his ancestors. He enthused about a WWII U-boat. It was actually amazing that these ‘elite soldiers’ had been able to cook meals in such a tiny kitchen. Now look, this is something that does offend me. I couldn’t help yelling at the TV screen, ‘That’s a Nazi boat!’   

And now back to proper world news.

© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
Arnold in the park

Visit Arnold’s home page to find out more about his other publications.
 
Previous columns:
Portobello Hipster
A Celebration Every Day
Diana is Back
Loved by All
Cooking in Peacetime
A Bit of a Genetic Mess
Email a Fairy
A Peeing Neanderthal
Fictional Brits
Bare Burka
Is Van Gaal a Turkey?
An Estate Agent in High Heels
A Boy from Westminster
Adventure in Amsterdam
Amalia & George
Cheering Quietly
Human Waste
D-Day for Poetry
A Dog in London
Van Gaal and Wurst
Baby King George
The Virgin Train from Birmingham
Nuclear Hospitality
Vladimir the Viking
Ski Girl with Moustache
Phoenix
Message From the Bathtub
A Consistent Resolution
Nigella’s Law
Selfie
Cowboy in the Kingdom
An Angry Philanthropist
Oligarch with Red Umbrella
The Lives of Others
Uproar in the Czar Peter House
A Postcard Home
An Angry Ladies’ Hairdresser
Syrian Football
The Man Who is Always Late
What will survive of us is love
A Gibraltarian Librarian
A Gay Sympathiser
Hot Pants Harry
Cycling Sustained by Aunt Corry’s Pancakes!
A Slight Inconvenience
Phoning an Extraterrestrial
Naked in a Ballet Class
The Ouch, Ouch, Ouch Threshold
Eurovision
A Sincere Person
King of the People
Thatcher’s Secret Weapon

VVD-Tweede Kamerlid Helma Neppérus pleitte onlangs voor de terugkeer van tonic en bitter lemon in het restaurant van de Tweede Kamer. De frisdranken waren gesneuveld omdat de producten ‘biologisch’ moesten zijn. Hoeveel betutteling kan een mens verdragen?

Ik ben het dus met mevrouw Neppérus eens, al kan men zich afvragen of er geen grotere wereldproblemen zijn waar Tweede Kamerleden zich mee kunnen bezighouden.

Eerder had de Partij voor de Dieren een probleem met ‘schepschotels’. Ja, Engelse lezers, er is in Nederland een Partij voor de Dieren en die partij wordt steeds populairder. Men kan er zich geen buil aan vallen.

Wie is er nu niet voor dieren? Niet links of rechts, maar veilig stemmen voor de dieren. Soms denk ik wel eens dat er een nieuw geloof is ontstaan: het Geloof in de Dieren. Zelf vind ik een bootvluchteling net iets belangrijker dan een zielige hond, maar dat kan aan mij liggen. En ik ben een hondenliefhebber. Ik zeg het er maar bij, anders is iedereen weer boos.

Terug naar die ‘schepschotels’. Ik had ook nog nooit van schepschotels gehoord. Het klinkt een beetje ordinair. Wij zouden vroeger ‘buffet’ gezegd hebben. Maar goed, de Partij voor de Dieren vond dat Kamerleden teveel opschepten als er schepschotels waren. Hierbij moet opgemerkt worden dat men in het Kamerrestaurant onbeperkt kan eten voor 7 euro. Zeg dat geen twee keer tegen Nederlanders.

En laat ik zwijgen over een eerder incident in hetzelfde restaurant in 1997 vanwege de te kleine soepkommen!

Een tijdje geleden was ik hier in Londen op een borrel in de City. Er waren veel Nederlanders. En ook veel bitterballen. Het aantal bitterballen was groter dan het aantal Nederlanders, zal ik maar zeggen. De schalen met bitterballen kwamen niet verder dan twee meter de zaal in en dan waren ze al leeg. Sommige landgenoten volgden de bitterballen.

Zelf ben ik niet iemand die te veel opschept van een buffet of bitterballen bietst. Ik kook zelf wel. En dan vind ik dat je alles moet opeten. ‘Niks weggooien,’ zou mijn moeder zeggen. Daarom ben ik een beetje te dik.

Laatst zat hier in het parkje tegenover een Australische met een glas wijn. Ik zat verderop op een bankje en stak een sigaar op. De Australische rook mijn sigaar. ‘Heerlijk,’ zei ze en ze nam nog een slokje. Vervolgens stak ze een sigaret op. ‘Dat kan in Australië niet in een park,’ zei ze gelukzalig. En ik dacht gelijk: ik kan dus niet in Australië wonen.

Hier in Londen is het sinds kort een sport om ‘fout gedrag’ te fotograferen met de smartphone. Sommige kranten publiceren die foto’s. Laatst zat er een mevrouw rijdend in haar auto een boterham te eten. En een fietser had dat gefotografeerd.

Nou moet je geen boterhammen achter het stuur eten. Maar om zo iemand in een krant aan de schandpaal te nagelen vind ik net zo fout.

Op Facebook zag ik laatst dat iemand in een park in mijn voormalige woonplaats Arnhem een mevrouw had gefotografeerd die boos was geworden omdat hij had gezegd dat ze de poep van haar hond moest opruimen. Ik vind ook dat je die poep moet opruimen. Maar als je die kwade mevrouw vervolgens met een foto op Facebook zet, ben je net zo onbeschoft.

Correctheid kan te ver gaan. Thomas the Tank Engine mag de directeur van de spoorwegen niet meer ‘The Fat Controller’ noemen, want je mag mensen niet meer dik noemen. Daar leren kinderen verkeerde dingen van.

Nee, maar steeds meer artsen willen eigenlijk geen dikke mensen meer behandelen. En die mogen dat dan wel weer zeggen.

Onlangs zag ik topchef Rick Stein in een tv-programma over het land van zijn voorouders Duitsland. Hij stak de loftrompet over de U-boot uit WOII. En dat het toch knap was dat die Duitse ‘elitesoldaten’ in dat kleine keukentje nog maaltijden konden koken. Kijk, daar neem ik nou aanstoot aan. ‘Dat is een Naziboot!’ zat ik voor de tv te roepen.

En nu terug naar het echte wereldnieuws.

© Arnold Jansen op de Haar
"Arnold

Eerdere columns:
Portobello Hipster
Elke dag feest
Diana is terug
Geliefd door allen
Koken in vredestijd
Een genetisch zootje
E-mail een elfje
De plassende Neanderthaler
Fictieve Britten
Blote boerka
Is Van Gaal een kalkoen?
Een makelaar op hoge hakken
Een jongen uit Westminster
Avontuur in Amsterdam
Amalia & George
Zachtjes juichen
Menselijk afval
D-Day voor poёzie
Een hond in Londen
Van Gaal en Wurst
Baby King George
De Virgin trein uit Birmingham
Nucleaire gastvrijheid
Vladimir de Viking
Ski-meisje met snor
Feniks
Bericht vanuit de badkuip
Een consequent voornemen
De wet van Nigella
Selfie
Cowboy in het koninkrijk
Een boze filantroop
Oligarch met rode paraplu
Het leven van de anderen
Rumoer in het Tsaar Peterhuisje
Een briefkaart naar huis
Een boze dameskapper
Syrisch voetbal
De man die altijd te laat is
What will survive of us is love
Een Gibraltarese bibliothecaris
Homosympathisant
Hot Pants Harry
Fietsen op tante Corry’s pannenkoeken!
Een klein ongemak
Telefoneren met een buitenaards wezen
Naakt in de balletklas
Het Oeioeioei-drempeltje
Eurovisie
Een oprecht mens
Koning van het volk
Thatchers geheime wapen