By Arnold Jansen op de Haar
The past week brought nothing but misery; still, there was marvellous news from the Middle East. Apparently 2000-year-old codices have been discovered in a Jordanian cave. The texts are supposed to mention the Messiah and the Resurrection. Most scholars are cautious; before you know it, your reputation is in shreds.
An Israeli Bedouin and farmer, Hassan Saeda, owns the artefact. I thrive on this type of news. They call him a farmer – hopefully of cattle, as a cucumber grower without fixed abode doesn’t ring true.
For the time being reports are inconclusive. One source says the codices were discovered five years ago; another source maintains Saeda inherited them from his grandfather.
The Dead Sea Scrolls from Qumran, a previous major discovery, were also owned by a Bedouin who was simply looking for his sheep. I can picture him, ‘Honestly I was just trying to locate my flock.’ In that case the discovery concerned the Old Testament and it took years to establish authenticity.
This one concerns the New Testament and you live in hope that Dan Brown’s entire oeuvre can be mothballed; the man next to Jesus in The Last Supper by Leonardo da Vinci isn’t a woman, and Dali shouldn’t have painted a moustache on the Mona Lisa. I am trying to say: I hope Jesus didn’t have any children, so there is no bloodline.
Actually, it doesn’t matter. Rembrandt van Rijn did exist and whether there are any descendants is of little consequence. In Rembrandt’s case there is no doubt, the van Rijn family is extinct. In 1715, his granddaughter Titia van Rijn died aged 46 and childless in Amsterdam.
Yet his paintings court controversy, just like the Collected Works of the Redeemer.
The Rembrandt Research Project was founded in 1968, and establishing which paintings were the work of Rembrandt was expected to take a few years. At the end of this year, forty-three years on, the Rembrandt Research Project will be shut down, even though far from all of the paintings have been certified.
Old Man with Turban one of the reinstated paintings, involuntary reminds me of Muammar Gaddafi who has definitely been removed from all lists.
Attics and top floors regularly produce finds of scores by Mozart (‘a Credo in D Major’) or Beethoven (‘Grosse Fuge’) and experts compete with each other to prove their authenticity.
Did Shakespeare exist? The question has sparked serious discussions and the following have also been pondered: Was Shakespeare homosexual? Was he Italian? Or was he homosexual and Italian? Does Berlusconi write sonnets?
There is not even absolute certainty about Napoleon’s penis. Apparently his testicles are on display in a French museum. In 1977, his penis was bought for 38,000 dollars by the American urologist John Kingsley Lattimer. The exhibit is shaped like a grape and just one inch in length. So you are landed with Napoleon’s penis on your mantelpiece, ‘Another grape, Amice?’
The auctioneers Christie’s described the item as follows: ‘a small shrivelled object, elegantly detailed as a mummified muscle removed from the emperor’s body during an autopsy’, which triggered this headline in a British tabloid, ‘Not tonight, Josephine’.
It seems out of the question that we will quickly reach an agreement about 2000-year-old texts however, the message remains excellent: something written two thousand years ago is still revolutionary.
I don’t believe in conspiracy theories and certain issues don’t need proof. Yet this week I wondered: Does Nicolas Sarkozy really exist or is he backed by the Muppet Show producers? Surely you don’t think Gaddafi’s hair is his own?
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
You can leave your comment on our forum.
Ze zijn in het bezit van een Israëlische bedoeïen, en boer, uit Galilea, Hassan Saeda. Ik vind dat heerlijke berichten. Men spreekt dus van een boer. Je hoopt dat het een veeboer is, want een rondtrekkende komkommerkweker staat zo ongeloofwaardig.
Voorlopig spreken de berichten elkaar tegen. De ene bron zegt dat hij ze vijf jaar geleden heeft gevonden. Een andere bron zegt dat hij ze van zijn grootvader heeft geërfd.
De Doze Zee-rollen van Qumran, de vorige grote ontdekking, waren ook al in het bezit van een bedoeïen. Hij was op zoek naar zijn schaap. Ik zie hem zo voor me, met verbijstering op het gezicht: ‘En ik was gewoon op zoek naar mijn schaap.’ Hier ging het om het Oude Testament en het duurde jaren voor de echtheid werd vastgesteld.
Nu gaat het om het Nieuwe Testament. Je hoopt toch een beetje dat het gehele oeuvre van Dan Brown naar de schroothoop kan, dat de man naast Jezus op Het Laatste Avondmaal van Leonardo da Vinci geen vrouw is, en dat Dali onterecht een snorretje op de Mona Lisa schilderde. Ik bedoel: je hoopt dat Jezus geen kinderen had, dat er geen bloedlijn is.
Hoewel, het maakt eigenlijk niks uit. Rembrandt van Rijn heeft ook echt bestaan. En of er nog nageslacht is, is eigenlijk van weinig belang. In het geval van Rembrandt bestaat daar trouwens zekerheid over: het geslacht Van Rijn is uitgestorven. Kleindochter Titia van Rijn stierf in 1715 op 46-jarige leeftijd kinderloos in Amsterdam.
Maar over zijn schilderijen bestaan controverses, net als over het Verzameld Werk van de Verlosser.
In 1968 werd het Rembrandt Research Project opgezet. Het uitzoeken welke schilderijen van Rembrandt waren zou een paar jaar gaan duren. We zijn nu 43 jaar verder. Het Rembrandt Research Project stopt er eind dit jaar mee. Maar nog steeds is er over lang niet alle schilderijen zekerheid.
Het schilderij Oude man met tulband werd wel weer in genade aangenomen. Onwillekeurig moet ik aan Muammar Gaddafi denken. Hij is definitief van alle lijstjes geschrapt.
Ook duiken er regelmatig op zolders en bovenetages partituren van Mozart (‘een credo in D majeur’) of Beethoven (‘Grosse Fugue’) op. Experts vallen over elkaar heen om de echtheid te bewijzen.
Er zijn ook serieuze discussies of Shakespeare wel bestaan heeft. Men heeft zich gebogen over de vraag: Was Shakespeare homoseksueel? En: Was Shakespeare een Italiaan? Of was Shakespeare homoseksueel én Italiaan? Schrijft Berlusconi sonnetten?
Zelfs over de penis van Napoleon bestaat geen absolute zekerheid. Zijn testikels schijnen zich in een Frans museum te bevinden. Zijn penis werd in 1977 voor 38.000 dollar aangeschaft door de Amerikaanse uroloog John Kingsley Lattimer. Het exemplaar heeft een lengte van één inch (2 ½ cm) en de vorm van een druif. Daar zit je dan met de penis van Napoleon op je schoorsteenmantel. ‘Nog een druif, amice?’
Veilinghuis Christie’s omschreef hem als ‘een klein opgedroogd object, elegant omschreven als gemummificeerd spierweefsel, genomen van ’s keizers lichaam tijdens de sectie’. Een Britse tabloid kopte ‘Not tonight, Josephine’ (‘Niet vannacht, Josephine’).
Dat we het snel eens gaan worden over 2000 jaar oude teksten lijkt me uitgesloten. Maar de boodschap blijft ijzersterk. Je schrijft iets op dat tweeduizend jaar later nog altijd revolutionair is.
Ik geloof niet in complottheorieën. En voor sommige dingen heb ik geen bewijs nodig. Toch vroeg ik me deze week het volgende af: Bestaat Nicolas Sarkozy echt of zitten de makers van The Muppet Show erachter? En u denkt toch niet dat dat Gaddafi’s echte haren zijn?
© Arnold Jansen op de Haar
U kunt reageren op ons forum.
Eerdere columns:
