By Arnold Jansen op de Haar
I have to admit that, to kill time, I regularly watch Come Dine with Me (the way others go fishing). And I also watch its spin-off Couples Come Dine with Me. The programme consists of ‘ordinary’ people going for dinner in each other’s homes and, in addition, rating it. The winner receives £1000.
Maybe the reason it fascinates me is because I consider ‘visiting people’ one of the worst things on this earth. Once, after having dinner at someone’s home, I was invited to join in the washing up, because it was ‘such an enjoyable experience’.
I don’t know of any other TV programme that exposes human nature this well, though Four in a Bed comes a close second. In the latter programme they rate each other’s B&Bs. Highly recommended, especially when they hunt down hairs in competitors’ beds or are critical of the quality of the sausages at breakfast.
Rumour has it that the British queen also likes to watch Come Dine with Me and organises dinner parties for private amusement. Prince Edward (Uncle Eddy) secretly films the eating heads of state from behind the curtains, and these short films are watched with the family. The episode featuring the Chinese president is reported to be a hit.
But back to the original programme, on which they cook a starter, main and dessert. And make sure that there is some form of ‘entertainment’. The episode in which someone had erected a bouncy castle in the garden in order to start jumping up and down immediately after finishing the main course wasn’t a success.
Throwing up during dinner happens quite a bit during Come Dine with Me. For example, some of the participants start retching at the first mention of fish, but any dish can trigger this: take the person who couldn’t stand tomatoes.
Good table manners are rare on Come Dine with Me. Spot the participants who hold their knife like a pen. They are probably eating with a knife and fork for the first time in their life.
Pay attention to the home decorations, too. For some reason the homes of participants on Come Dine with Me are ‘indestructible’. It features quite a lot of front doors with mock stained glass windows.
In some cases, as the week goes on, the participants start taking a liking to each other. Then they say things like ‘He turns out to be OK after all’. Everyone nods in agreement, because what’s not to like?
More often people disappoint, and the food ditto. In case you want to take part, I have a few tips for you.
Simple food is preferred. Don’t cook anything exotic. (Venison is classified as exotic.) Cook nursery food. Spaghetti bolognese is an excellent choice. Don’t make it too hot and also don’t use too many spices. Never cook steak, because everyone knows how to do that but tastes differ. Make the entertainment as lowbrow as possible: something involving frocks and wigs.
Yet, while watching, I often succumb to quite a wave of compassion, for example when a young participant phones his mother for advice.
I long for a celebrity Come Dine with Me with David Cameron, Jeremy Corbyn, Nicola Sturgeon and, to jolly things up, Leanne Wood, the leader of Plaid Cymru, to fill uncomfortable gaps in the conversation. ‘Hello, I’m Leanne from the valleys.’
Boris Johnson organises the entertainment and rushes in, dressed in traditional Greek costume, dancing the Sirtaki and yelling a quip: ‘Don’t mention the war!’
At the moment, they are looking for couples in Liverpool. I think you can have a jolly dinner with this Jürgen Klopp. It’s a good thing they are not looking in Manchester, although Come Dine with Me with Louis van Gaal and José Mourinho sounds great! An evening during which food gets thrown about. An evening with pancakes and cod.
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
Visit Arnold’s home page to find out more about his other publications.
Previous columns:
An Anglophile European
Mary Magdalene of Notting Hill
No Hugging of Brits!
The God of Rochester
A ‘Bare Buttocks Face’
A Coach Full of Exes
On a Knife Edge
A Very British Secret
End-of-Year Chat
A Cigar in Brussels
Burning a Catholic
Ted or Sylvia?
Unsuitable for Class War
England-bound
The Weather in Arnhem
Accident & Emergency
The Plumber and the Little Prince
A Trojan Horse
Pilloried!
Portobello Hipster
A Celebration Every Day
Diana is Back
Loved by All
Cooking in Peacetime
A Bit of a Genetic Mess
Email a Fairy
A Peeing Neanderthal
Fictional Brits
Bare Burka
Is Van Gaal a Turkey?
An Estate Agent in High Heels
A Boy from Westminster
Adventure in Amsterdam
Amalia & George
Cheering Quietly
Human Waste
D-Day for Poetry
A Dog in London
Van Gaal and Wurst
Baby King George
The Virgin Train from Birmingham
Nuclear Hospitality
Vladimir the Viking
Ski Girl with Moustache
Phoenix
Message From the Bathtub
A Consistent Resolution
Nigella’s Law
Selfie
Cowboy in the Kingdom
An Angry Philanthropist
Oligarch with Red Umbrella
Misschien komt mijn fascinatie voort uit het feit dat ik ‘op bezoek gaan’ zo ongeveer het ergste vind wat er bestaat. Zo ben ik wel eens bij mensen thuis geweest waar ik na het diner geacht werd deel te nemen aan de afwas, omdat dat ‘zo gezellig’ was.
Ik ken geen ander tv-programma dat de menselijke natuur zo blootlegt als Come Dine with Me. Al is Four in a Bed een goede tweede. Hier beoordeelt men elkaars B&B. Ook zeer aan te bevelen. Vooral als men bij de concurrent op zoek gaat naar ‘haren in bed’ of kritiek heeft op de kwaliteit van de worstjes bij het ontbijt.
Het gerucht gaat dat de Britse koningin ook graag naar Come Dine with Me kijkt. En voor privédoeleinden etentjes organiseert. Prins Edward (Uncle Eddy) filmt heimelijk vanachter de gordijnen etende staatshoofden. En die filmpjes worden dan in familieverband vertoond. De aflevering met de Chinese president schijnt een topper te zijn.
Maar terug naar het origineel. Men kookt een voor- hoofd- en nagerecht. En zorgt dat er ‘entertainment’ is. De aflevering waarbij iemand een ‘bouncy castle’ (springkasteel) in de tuin had opgesteld om direct na het hoofdgerecht ‘lekker te gaan springen’ was geen succes.
Kotsen komt vaker voor tijdens Come Dine with Me. Sommige deelnemers beginnen reeds kotsbewegingen te maken als er bijvoorbeeld alleen al vis wordt genoemd, maar dit kan bij alle mogelijke gerechten. Zo nam er ook iemand deel die heel erg anti-tomaat was.
Goede tafelmanieren treft men in Come Dine with Me zelden aan. Let op de deelnemers die hun mes als een pen vasthouden. Die eten voor het eerst van hun leven met mes en vork.
Let ook op de interieurs. Op de een of andere manier hebben deelnemers aan Come Dine with Me interieurs ‘waar niks kapot kan’. En het aantal voordeuren met nep glas-in-lood is tamelijk groot.
Soms komt het gedurende de week tot een enorme verbroedering tussen de deelnemers. Dan zeggen ze tegen elkaar dat de ander ‘toch wel meevalt’. Iedereen knikt dan heel instemmend, want wie wil dat niet?
Vaker valt men tegen. Als ook het eten. En als u wilt deelnemen, heb ik nog wel een paar tips.
Eenvoudig voedsel valt het beste in de smaak. Kook geen exotische dingen. (Hertenbiefstuk valt onder de exotische dingen.) Kook ‘nursery food’ (kindermenu). Spaghetti carbonara is een goede optie. Maak het niet te pittig. Gebruik ook niet te veel kruiden. Bak nooit een steak, want iedereen heeft verstand van steak en wil die net een beetje anders. Maak het entertainment zo ordinair mogelijk. Iets met pruiken en jurken.
Toch word ik bij het kijken vaak overvallen door een enorm mededogen. Bijvoorbeeld als een jonge deelnemer tijdens het koken zijn moeder belt om raad.
Zelf hoop ik op een Celebrity Come Dine with Me, met David Cameron, Jeremy Corbyn, Nicola Sturgeon en, voor de gezelligheid, Leanne Wood, de leider van Plaid Cymru, om de ijzige stilte te doorbreken. ‘Hallo, I’m Leanne from the valleys.’
Boris Johnson verzorgt het entertainment en stormt gestoken in een traditioneel Grieks kostuum de sirtaki dansend binnen, onder het uitroepen van de zinsnede: ‘Don’t mention the war!’
Momenteel is men op zoek naar echtparen in Liverpool. Met die Jürgen Klopp kun je, denk ik, best leuk dineren. Goed dat ze niet in Manchester aan het zoeken zijn. Hoewel, Come Dine with Me met Louis van Gaal en José Mourinho, heerlijk! Zo’n avond dat het eten door de lucht vliegt. Een avond met pannenkoek en kabeljauw.
© Arnold Jansen op de Haar
Eerdere columns:
Een anglofiele Europeaan
Maria Magdalena van Notting Hill
Geen Britten knuffelen!
De God van Rochester
Een blotebillengezicht
Een touringcar met exen
Kantje boord
Een zeer Brits geheim
Eindejaarsgesprek
De sigaar in Brussel
Een katholiek verbranden
Ted of Sylvia?
Ongeschikt voor klassenstrijd
Engelandvaarders
Het weer in Arnhem
Spoedeisende Hulp
De loodgieter en de kleine prins
Het paard van Troje
Aan de schandpaal!
Portobello Hipster
Elke dag feest
Diana is terug
Geliefd door allen
Koken in vredestijd
Een genetisch zootje
E-mail een elfje
De plassende Neanderthaler
Fictieve Britten
Blote boerka
Is Van Gaal een kalkoen?
Een makelaar op hoge hakken
Een jongen uit Westminster
Avontuur in Amsterdam
Amalia & George
Zachtjes juichen
Menselijk afval
D-Day voor poёzie
Een hond in Londen
Van Gaal en Wurst
Baby King George
De Virgin trein uit Birmingham
Nucleaire gastvrijheid
Vladimir de Viking
Ski-meisje met snor
Feniks
Bericht vanuit de badkuip
Een consequent voornemen
De wet van Nigella
Selfie
Cowboy in het koninkrijk
Een boze filantroop
Oligarch met rode paraplu