Column: Big Bird in Berlin

By Arnold Jansen op de Haar

I tried to explain to Big Bird this week: ‘The two figures who walked through the Brandenburg Gate were not Bert and Ernie.’ ‘Really?’ said Big Bird surprised, ‘but they very much looked like that couple.’

I had to explain to him that he had seen Angela Merkel and Hillary Clinton. By coincidence they happened to be wearing the same type of clothes and hairdo.

Big Bird was already distracted again. ‘Cookie Monster!’ he screamed, looking frightened. This actually turned out to be Gordon Brown.

This kind of thing happens when the remembrance ceremony of the 20th anniversary of the collapse of the Berlin Wall coincides with the 40th anniversary of Sesame Street.

It was gray and rainy in Berlin, good Cold War weather. Lech Walesa’s famous moustache looked even more sorrowful than usual, understandably because, just after having pushed the first of the dominoes, he himself was pushed away by an overzealous cameraman.

Big Bird got overexcited when he saw the falling dominoes; still I did explain to him that this was a typical example of a German joke. ‘And why?’ I said to Big Bird, ‘Well, because during the 1950s, that’s in the last century, President Eisenhower proposed the Domino Theory.

If Indochina would succumb to communism more countries most certainly would follow: like a row of tumbling dominoes.’

‘I don’t understand it at all,’ said a confused Big Bird. I reassured him: ‘Before we happily settle down to learn more about the alphabet, I’ll make it all clear.’

So I explained to Big Bird that the Germans had inverted the theory. The tumbling dominoes represented the changing of regimes in Eastern European countries.

‘I am not sure how they reported this event in the news broadcast on Russian television but I wouldn’t be surprised if they called it a German joke.’

‘Big Bird, did you actually appear on television in the former East Germany?’ I asked. ‘Nein,’ answered Big Bird as if he was being dubbed on the spot.

A few moments later I found him digging a tunnel. This was triggered by Michael Gorbachev, who had arrived on the scene in a leather jacket. Only Big Bird’s rather large legs were still visible.

From within his hideout he shouted in a wavering voice: ‘A very frightening jacket!’

I must admit I agreed with Big Bird; the former Soviet leader could have donned a more appropriate outfit. The one he had chosen made him look like a Stasi officer.

Actually, I grew up in a pre-Sesame Street world. When Sesame Street made its first appearance on Dutch television I had moved on from children’s TV and I was well into puberty and thus far more interested in pop sensation Blondie.

Isn’t it interesting that the ceremonies around the remembrance of the collapse of the Berlin Wall brought a popular children’s program to my attention?

Someone in Germany must have thought it important that the Berlin Wall remembrance should be both educational and amusing, and probably, during a meeting on a rainy afternoon the dominoes concept just seemed to fit the requirements.

I do feel sorry for the representatives from the Eastern European bloc. They have lost everything and yet are expected to join the party. Russian president Medvedev was a good example, his face said it all: ‘What the hell am I doing here?’

I looked at Big Bird and informed him: ‘Do you know you’re not yellow but blue on Dutch television?’ He didn’t know but looked quite uncomfortable on hearing this.

Well, to cheer him up we went on a Trabi Safari. No, I’m not making this up, it really exists. You actually travel through the city in a Trabi.

In our case we hired a convertible, so that we could open the roof to accommodate Big Bird. ‘Your tour guide gives you information about the city, the country, its people and customs.’ Just what we needed.

‘And after the tour is finished you will receive your Trabi Drivers Licence.’ Now you are talking! This time Big Bird and I were really excited.

‘A Trabi Safari is the ideal outing for couples, friends and small groups of people.’ Picture me together with a somewhat oversized yellow bird which cannot even fly in a somewhat undersized Eastern German car. What about my image?

‘Do you know that in Germany we have eight streets called Sesamstrasse?’ asked our tour guide. We didn’t, but we do now.

What we can be certain of is that from now on the anniversaries of the collapse of the Berlin Wall and the birth of Sesame Street will fall on the same day and are forever linked.

Big Bird gave us a final pearl of his wisdom: ‘They should have taken a leaf out of our book and put the alphabet on the dominoes, it would have been even more instructive.’

© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press

You can leave your comment on our forum.

Previous columns:
In and among people

Cycling for Europe
The Poet and the Perpetrator
Geert Wilders – The Movie
Don’t do it Amy
Breakfast with Kate

Ik heb het deze week aan Pino proberen uit te leggen. ‘Die twee die nu onder de Brandenburger Tor door lopen zijn niet Bert en Ernie.’ ‘O nee?’ zei Pino verbaasd, ‘ze zien er anders wel als een duo uit.’

En toen heb ik hem maar verteld dat het Angela Merkel en Hillary Clinton waren. Met hetzelfde kapsel en dezelfde kleren.

Maar Pino was alweer afgeleid. ‘Het Koekiemonster,’ riep hij geschrokken. Bleek het Gordon Brown te zijn.

Dat krijg je als de 20-jarige herdenking van de Val van de Muur en 40 jaar Sesamstraat samenvallen. Dan gaan de dingen door elkaar lopen.

Het was Koude Oorlogweer in Berlijn: grijs en regenachtig. De snor van Lech Walesa hing er nog treuriger bij dan anders. Dat kwam natuurlijk omdat hij na het omverwerpen van de eerste dominosteen zelf omver werd gereden door een cameraman.

Pino kraaide kreten van opwinding bij het omvallen van de stenen. Toen heb ik hem uitgelegd dat het hier Duitse humor betrof. ‘Kijk,’ zei ik tegen Pino, ‘in de jaren vijftig van de vorige eeuw lanceerde president Eisenhower de Dominotheorie.

Als Indochina ging vallen dan zouden meer landen communistisch worden: omvallen als dominostenen.’

‘Ik begrijp er niks van,’ piepte Pino. ‘Voor we gezellig letters gaan oefenen,’ stelde ik hem gerust, ‘zal ik je uitleggen hoe het zit.’ En ik legde Pino uit dat die Duitsers het hadden omgedraaid.

Het omvallen van die dominostenen symboliseerde het omvallen van de landen van het Oostblok. ‘Ik weet niet precies hoe ze het op het Russische journaal hebben uitgelegd, maar ik denk dat ze het Duitse humor hebben genoemd.’

‘Was jij in de DDR eigenlijk ook op de tv?’ vroeg ik Pino. ‘Nein,’ zei Pino alsof hij ter plekke werd nagesynchroniseerd. Even later was hij een tunnel aan het graven. Dat kwam omdat Michael Gorbatsjov passeerde in een leren jekker.

Pino’s poten staken boven de grond uit. Van onder grond riep hij met hoge stem: ‘Doodenge jas!’ Ik moest toegeven dat de voormalige Sovjetleider een beter kledingstuk had kunnen aantrekken. Nu zag hij eruit als een agent van de Stasi.

Eigenlijk ben ik zelf van voor de Sesamstraatgeneratie. Toen Sesamstraat in Nederland op tv kwam, was ik reeds in de pubertijd en was ik meer bezig met het fenomeen Blondie dan met kindertelevisie.

Maar bij de herdenking van de Val van de Muur zat ik opeens midden in Sesamstraat. Iemand in Duitsland had bedacht dat de herdenking educatief en grappig moest zijn. En toen zijn ze op een achternamiddag met die dominostenen gekomen.

Ik vond het alleen een beetje zielig voor die types uit het Oostblok. Alles kwijtgeraakt en dan je feestgezicht opzetten. President Medvedev van Rusland keek erbij alsof hij wilde zeggen: ‘Wat doe ik hier?’

Ik keek Pino aan en zei: ‘Wist jij dat je bij ons niet geel bent maar blauw?’ Dat wist Pino niet, maar hij keek wel een beetje benauwd.

En toen ben ik maar met Pino op Trabi-safari gegaan. Het bestaat echt. Ik verzin niks. Op stadssafari in een Trabant. Met open dak in ons geval, anders paste Pino er niet in.

‘Uw reisleider geeft u informatie over stad, land en mensen.’ Fijn. ‘En na afloop krijgt u uw Trabi-rijbewijs.’ Nu werden Pino en ik pas echt enthousiast. Een Trabi-rijbewijs. We konden niet wachten!

‘De Trabi-safari is ideaal voor echtparen, vrienden en kleinere groepen.’ Dus daar zat ik, met een iets te grote gele vogel die niet eens kan vliegen in een iets te kleine Oost-Duitse auto. Daar ging mijn imago.

‘Wist u dat Duitsland acht echte Sesamstrassen kent,’ zei de reisleider. Nee, dat wisten we niet.

Wat we wel wisten was dat in de toekomst de herdenking van de Val van de Muur en de viering van elk jubileum van Sesamstraat tegelijk zullen plaatsvinden. Ze zitten voor eeuwig aan elkaar vast.

Pino zei nog dat ze op die dominostenen misschien het alfabet hadden kunnen zetten. Dan was het allemaal nog educatiever geweest.

U kunt reageren op ons forum.

Eerdere columns:
Onder de mensen
Fietsen voor Europa
De dichter en de dader
Geert Wilders - De Film
Doe het niet, Amy
Ontbijt met Kate

Column: Pino in Berlijn

November 14, 2009

By Arnold Jansen op de Haar