Skip to main content

Brexit Bear

Beertje Brexit

June 28, 2016

By Arnold Jansen op de Haar

‘Bow Tie’ had already warned me. Bow Tie is a man of about eighty years, and I’ve nicknamed him Bow Tie after his ever-present bow tie. Every Saturday, he comes to our stall on Portobello Market for a chat. He talks to many of the stallholders. He has been a market trader himself.

Bow Tie has fought in Korea and played ice hockey in the British national team. He walks as if he has just taken off his skates. He once got into a fight with the military police on the Reeperbahn in Hamburg. At the funeral of Margaret Thatcher he seriously considered baring his buttocks along the route of the funeral cortege. He never forgets to attend his regimental reunions.

Last week, I asked him how he would vote in the referendum. He hesitated. I said: ‘Remain?’ Bow Tie burst out laughing. He said: ‘I don’t know anyone who will vote remain.’ Bow Tie is old-fashioned Labour. The group of voters Labour leader Jeremy Corbyn has lost.

Well, Bow Tie lives in Twickenham, and he also knows half the stallholders on Portobello Road, which he visits every Saturday afternoon for nostalgic reasons. And if Bow Tie says that he knows no one who will vote for staying in the EU, he is speaking the truth. And, actually, we’re talking about London, where a majority of people have voted for remain. But even here in London Labour has lost its traditional voters. Bow Tie is a living political barometer.

I was prepared for the referendum result. When, on polling day, the stock markets remained buoyant and the pound remained sky high, it made me think of Bow Tie. Yes, this type of result is annoying, of course. The publisher had already suggested lobbying the Dutch ambassador for dual citizenship (in the Netherlands, having dual nationality is on the whole not allowed).

There are, of course, other solutions available, such as a union between the US and the UK. A proper trading union without the EU bureaucracy. Or couldn’t London become a special area inside the UK? London, the Hong Kong of Europe! Or, maybe, all of us three million Europeans who live here should become British. That would change the political landscape. You start having the strangest thoughts.

Because the results were quite a bombshell. Yes, the cashpoints still work, and there is no rationing yet. However, Northern Ireland and Scotland are threatening to become independent. The referendum night was one of those nights during which you think: ‘When will Mum and Dad come to collect me?’

Last Saturday, the British market traders – and their number is dwindling – were elated. ‘Out, out, out,’ they shouted at each other. And yes, they felt for the publisher, who owns a British company and has been living here for over thirty years. ‘You, of course, will be allowed to remain,’ someone told her. So that’s OK, then.

In the Netherlands there is quite a bit of name-calling as far as the British are concerned. That hurts me, because I like the British people. I feel at home here and I’m not an expat. I’m here to stay.

The Brits themselves are also a bit taken aback by the result. As if it only happened by accident. Everyone kept saying there was no plan for a Brexit, but now that it has transpired that there really isn’t a plan, even the winners are a bit downcast.

Last Saturday, I had my picture taken with Paddington Bear. He was on the market. Paddington Bear comes from Peru. Both of us are immigrants. After the outcome, I, too, feel orphaned. The Mayor of London has said that I have nothing to fear. But, just like Paddington Bear, I would like to attach a label to my coat with this text: Please look after this bear. Thank you.

© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press

Visit Arnold’s home page to find out more about his other publications.

Arnold and Paddington Bear

Previous columns:
Letter to the British People
Dinner with Louis and José
An Anglophile European
Mary Magdalene of Notting Hill
No Hugging of Brits!
The God of Rochester
A ‘Bare Buttocks Face’
A Coach Full of Exes
On a Knife Edge
A Very British Secret
End-of-Year Chat
A Cigar in Brussels
Burning a Catholic
Ted or Sylvia?
Unsuitable for Class War
England-bound
The Weather in Arnhem
Accident & Emergency
The Plumber and the Little Prince
A Trojan Horse
Pilloried!
Portobello Hipster
A Celebration Every Day
Diana is Back
Loved by All
Cooking in Peacetime
A Bit of a Genetic Mess
Email a Fairy
A Peeing Neanderthal
Fictional Brits
Bare Burka
Is Van Gaal a Turkey?
An Estate Agent in High Heels
A Boy from Westminster
Adventure in Amsterdam
Amalia & George
Cheering Quietly
Human Waste
D-Day for Poetry
A Dog in London
Van Gaal and Wurst
Baby King George
The Virgin Train from Birmingham
Nuclear Hospitality
Vladimir the Viking
Ski Girl with Moustache
Phoenix
Message From the Bathtub
A Consistent Resolution
Nigella’s Law
Selfie
Cowboy in the Kingdom

‘Vlinderstrik’ had me al gewaarschuwd. Vlinderstrik is een man van tegen de tachtig. Ik noem hem Vlinderstrik vanwege de vlinderstrik die hij immer draagt. Elke zaterdag komt hij een praatje maken bij de kraam van onze uitgeverij op Portobello Market. Dat doet hij bij veel marktkooplui. Hij heeft zelf op de markt gestaan.

Vlinderstrik heeft gevochten in Korea en ijshockey gespeeld voor het Britse team. Hij loopt alsof hij net zijn schaatsen heeft uitgetrokken. Ooit is hij in gevecht geraakt met de Britse militaire politie op de Reeperbahn in Hamburg. Tijdens de begrafenis van Margaret Thatcher heeft hij overwogen langs de kant van de weg zijn billen te tonen. En hij gaat trouw naar de reünies van zijn regiment.

Vorige week vroeg ik hem wat hij ging stemmen bij het referendum. Hij aarzelde. Ik zei: ‘Remain?’ Daarop moest Vlinderstrik lachen. Hij zei: ‘Ik ken niemand die remain stemt.’ En Vlinderstrik is echt zo’n oude Labourman. De achterban die Labourleider Jeremy Corbyn is kwijtgeraakt.

Kijk, Vlinderstrik woont in Twickenham. En Vlinderstrik kent ook half Portobello Road, waar hij elke zaterdag uit nostalgische overwegingen naar afreist. En als Vlinderstrik zegt dat hij niemand kent die voor blijven in de EU stemt, dan is dat ook zo. En dan hebben we het over Londen, waar het overgrote deel voor blijven in de EU heeft gestemd. Maar zelfs daar is Labour de working class achterban kwijt. Vlinderstrik is een wandelende politieke barometer.

Ik was voorbereid op het referendum. Dus toen de beurzen op de verkiezingsdag nog crescendo waren en het pond torenhoog stond, moest ik aan Vlinderstrik denken. Wel vervelend natuurlijk, zo’n uitslag. De uitgever stelde al een lobby voor bij de Nederlandse ambassade voor een dubbel paspoort.

Er zijn natuurlijk ook andere mogelijkheden, zoals een unie tussen VS en VK. Een handelsunie, zonder de bureaucratie van de EU. Of kan Londen geen uitzonderingspositie krijgen binnen het VK? Londen, het Hong Kong van Europa! Of misschien moeten we met die drie miljoen Europeanen die hier wonen gewoon allemaal Brits worden. Dat verandert het politieke landschap. Je gaat de gekste dingen verzinnen.

Want een klap was het wel, die uitslag. Ja, de geldautomaten werken hier nog. En er is ook nog niets op de bon. Wel dreigen Noord-Ierland en Schotland zich af te scheiden. De verkiezingsnacht was zo’n nacht waarop je denkt: ‘Wanneer komen vader en moeder me halen?’

Afgelopen zaterdag waren de Britten onder de marktkooplieden – en dat zijn er steeds minder – zeer opgetogen. ‘Out, out, out,’ riepen ze tegen elkaar. En ja, ze hadden wel mededogen met de uitgeefster die hier dus een bedrijf heeft en al dertig jaar woont. ‘Jij mag natuurlijk blijven,’ zei iemand tegen haar. Mooi.

In Nederland wordt er flink gescholden op de Britten. Dat trek ik me aan. Want ik hou van de Britten. Ik voel me hier thuis en ben geen expat. Ik ben hier om te blijven.

De Britten lijken zelf ook een beetje beduusd van de uitslag. Alsof het per ongeluk zo gelopen is. Iedereen zei al dat er geen plan was voor Brexit, maar nu er echt geen plan blijkt te zijn, kijken zelfs de winnaars een beetje sip.

Afgelopen zaterdag ben ik met beertje Paddington op de foto geweest. Die was op de markt. Beertje Paddington komt uit Peru. Wij zijn beiden immigrant. Ook ik voel me, na de uitslag, verweesd. De burgemeester van Londen heeft gezegd dat ik niet bang hoef te zijn. Maar ik heb zin om net als Beertje Paddington een kaartje aan mijn jas te hangen met de tekst: Please look after this bear. Thank you. (Wilt u alstublieft op deze beer passen? Dank u.)

© Arnold Jansen op de Haar

"Arnold

Eerdere columns:
Brief aan de Britten
Eten met Louis en José
Een anglofiele Europeaan
Maria Magdalena van Notting Hill
Geen Britten knuffelen!
De God van Rochester
Een blotebillengezicht
Een touringcar met exen
Kantje boord
Een zeer Brits geheim
Eindejaarsgesprek
De sigaar in Brussel
Een katholiek verbranden
Ted of Sylvia?
Ongeschikt voor klassenstrijd
Engelandvaarders
Het weer in Arnhem
Spoedeisende Hulp
De loodgieter en de kleine prins
Het paard van Troje
Aan de schandpaal!
Portobello Hipster
Elke dag feest
Diana is terug
Geliefd door allen
Koken in vredestijd
Een genetisch zootje
E-mail een elfje
De plassende Neanderthaler
Fictieve Britten
Blote boerka
Is Van Gaal een kalkoen?
Een makelaar op hoge hakken
Een jongen uit Westminster
Avontuur in Amsterdam
Amalia & George
Zachtjes juichen
Menselijk afval
D-Day voor poёzie
Een hond in Londen
Van Gaal en Wurst
Baby King George
De Virgin trein uit Birmingham
Nucleaire gastvrijheid
Vladimir de Viking
Ski-meisje met snor
Feniks
Bericht vanuit de badkuip
Een consequent voornemen
De wet van Nigella
Selfie
Cowboy in het koninkrijk