Arnold Jansen op de Haar
Een door velen geroemde poëtische reisSample Passages
Joegoslavisch requiem
joegoslavisch requiem
het is niet wat ik heb gezien
het is wat ik niet heb gezien
het is eeuwig omzien
de man aan het road-block
vraagt dwingend om een sigaret
thuis slaat hij zijn vrouw
zij slaat vandaag voor het eerst
haar hoofddoek om
ze denkt aan haar zoon
haar muzelman die werkt in het veld
luistert aandachtig naar de lucht
zijn vader heeft hem dat geleerd
hij leerde ook hoe je iemand doodt
die eerst je vriend of buurman was
en over četniks hitler en ustašas
en dit land is van mij
en ik ben hier de baas
en ik bewerk hier de klei
het jullie en het zij
het wij en hun
het ons kent ons
het is niet wat ik heb gehoord
het is wat ik niet heb gehoord
het is de toonsoort
…..
© Arnold Jansen op de Haar 2002
Geïnteresseerd? Koop dan Joegoslavisch requiem
De meisjes van Sarajevo
DE MEISJES VAN SARAJEVO
de stad waar kinderen
hun ebbenhouten oorlog spelen
hun moeders kappen hout
van het sterven moe
in herbouwde kerken sluimert
het wankel geloof in de vooruitgang
in het kapotte ijsstadion hangt
als spinrag oud applaus
maar in de buitenwijken liggen
nog de tanks
als schildpadden op hun rug
en in de avondlucht staan
droomstaketsels van naamloze meisjes
hun hoge hakken haken
in de richels van de stoepen
soms nemen ze schrikachtig geld
en omarmen de man die voorbijgaat
met hun uitgedoofde vogelogen
met de gebroken vleugels van hun woorden
met een plotseling trefzekere blik
met geblondeerd haar dat vlamt als stro
– want hun schuimbekkende vaders
zijn dood –
lusteloos eten ze genadebrood
een roos van prikkeldraad draait in een schoot
als de jury van de missverkiezing vraagt
ben je nog maagd
men zegt de mooiste meisjes zijn verdwenen
daar gaan ze nonchalant charmant de nachten in
met hun rijpe zomerlippen
maar de dode bruidegom geurt in hun haar
© Arnold Jansen op de Haar 2002
© Translation: Paul Vincent 2009
Geïnteresseerd? Koop dan Joegoslavisch requiem
Joegoslavisch requiem
joegoslavisch requiem
het is niet wat ik heb gezien
het is wat ik niet heb gezien
het is eeuwig omzien
de man aan het road-block
vraagt dwingend om een sigaret
thuis slaat hij zijn vrouw
zij slaat vandaag voor het eerst
haar hoofddoek om
ze denkt aan haar zoon
haar muzelman die werkt in het veld
luistert aandachtig naar de lucht
zijn vader heeft hem dat geleerd
hij leerde ook hoe je iemand doodt
die eerst je vriend of buurman was
en over četniks hitler en ustašas
en dit land is van mij
en ik ben hier de baas
en ik bewerk hier de klei
het jullie en het zij
het wij en hun
het ons kent ons
het is niet wat ik heb gehoord
het is wat ik niet heb gehoord
het is de toonsoort
…..
© Arnold Jansen op de Haar 2002
Geïnteresseerd? Koop dan Joegoslavisch requiem
De meisjes van Sarajevo
hun ebbenhouten oorlog spelen
hun moeders kappen hout
van het sterven moe
in herbouwde kerken sluimert
het wankel geloof in de vooruitgang
in het kapotte ijsstadion hangt
als spinrag oud applaus
maar in de buitenwijken liggen
nog de tanks
als schildpadden op hun rug
en in de avondlucht staan
droomstaketsels van naamloze meisjes
hun hoge hakken haken
in de richels van de stoepen
soms nemen ze schrikachtig geld
en omarmen de man die voorbijgaat
met hun uitgedoofde vogelogen
met de gebroken vleugels van hun woorden
met een plotseling trefzekere blik
met geblondeerd haar dat vlamt als stro
– want hun schuimbekkende vaders
zijn dood –
lusteloos eten ze genadebrood
een roos van prikkeldraad draait in een schoot
als de jury van de missverkiezing vraagt
ben je nog maagd
men zegt de mooiste meisjes zijn verdwenen
daar gaan ze nonchalant charmant de nachten in
met hun rijpe zomerlippen
maar de dode bruidegom geurt in hun haar
© Translation: Paul Vincent 2009
