By Arnold Jansen op de Haar
My neighbourhood here in London accommodates more women wearing burkas than the whole of the Netherlands. There is even a woman in a burka living in my apartment block. She emerged giggling from the lift because she couldn’t immediately locate the front door. I found the giggling reassuring.
For some reason I keep running into burkas. Only a few days after the attacks in Paris, I found myself in a café-restaurant in Covent Garden which frequently hosts parties such as weddings in its upstairs rooms.
My table was next to the staircase leading to the first floor. Small groups of women entered the building and disappeared upstairs. One of them was wearing a burka. No one took any notice. Even so, just after the Paris attacks it felt a bit uncomfortable. After all, it was an establishment serving alcohol. It crossed my mind that we could be blown up at any minute.
To my surprise, a short time later, the entire party came downstairs in order to take some pictures outside. It consisted of a bride and groom with several bridesmaids. Bridesmaids of nubile age and all wearing quite revealing dresses. ‘They’re in danger of falling out,’ remarked one of our company.
It might well be that the girl in the burka had changed her clothes. Or was she still upstairs? So I speculated that she didn’t want to go out in such a bare state and therefore before leaving home she decided to wear a burka. That, too, I found reassuring.
In the meantime, reports from the Netherlands told of checkout assistants being harassed by customers for wearing a headscarf in the aftermath of the attacks in Paris. Because it was considered backward. I find this less reassuring.
I am very much in favour of freedom of expression, but to turn an entire section of the population into a scapegoat is taking things too far.
It’s not that it isn’t your right to say nasty things. The Guardian published an article about the Pope’s visit to the Philippines, saying that he had broken all records in terms of attendance. Within a few hours there were 800 comments on this article. They were mainly negative ones, if not ignorant and insulting. Even so, this should be allowed, although I like to be a bit more even-handed.
I often use the words ‘well, yes’. I’m not Charlie. Well, yes, they can publish whatever they like, but I personally don’t go out of my way to insult people. I will always defend the right to insult, but this doesn’t mean that’s what I do.
Luckily there was also some more light-hearted news. About Prince Andrew, who has acquired the nickname Air Miles Andy, because he travels rather a lot. I read in the Daily Telegraph about the presents he had received.
He is sent presents not only when he is travelling, but also when he is at home. For example: a box of dates from the Turkish Embassy, ten boxes of mangos from the Pakistani PM, two boxes of mangos from Asif Ali Zardani, the former Pakistani president, and a Chinese model fighter plane from the Chinese PM.
Apparently Prince Andrew loves mangos, dates and model planes. Ah yes, he also received a silk shirt. Also quite reassuring.
In the Netherlands we used to have a prince consort who sold an expensive tray, a present to his wife, through an auction house. So now I’m really waiting to see Prince Andrew making an appearance on Portobello market dressed in a silk shirt with boxes of dates and mangos.
Last weekend there was a bird count in the Netherlands. People were encouraged to count the birds in their own backyard. Also very reassuring: the threat of terrorist attacks isn’t allowed to disrupt the counting of birds! They spotted a rare Lesser Whitethroat.
A wonderful name for Nigel Farage: Lesser Whitethroat. Well, actually, I didn’t mean to insult anyone this week.
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
Is Van Gaal a Turkey?
An Estate Agent in High Heels
A Boy from Westminster
Adventure in Amsterdam
Amalia & George
Cheering Quietly
Human Waste
D-Day for Poetry
A Dog in London
Van Gaal and Wurst
Baby King George
The Virgin Train from Birmingham
Nuclear Hospitality
Vladimir the Viking
Ski Girl with Moustache
Phoenix
Message From the Bathtub
A Consistent Resolution
Nigella’s Law
Selfie
Cowboy in the Kingdom
An Angry Philanthropist
Oligarch with Red Umbrella
The Lives of Others
Uproar in the Czar Peter House
A Postcard Home
An Angry Ladies’ Hairdresser
Syrian Football
The Man Who is Always Late
What will survive of us is love
A Gibraltarian Librarian
A Gay Sympathiser
Hot Pants Harry
Cycling Sustained by Aunt Corry’s Pancakes!
A Slight Inconvenience
Phoning an Extraterrestrial
Naked in a Ballet Class
The Ouch, Ouch, Ouch Threshold
Eurovision
A Sincere Person
King of the People
Thatcher’s Secret Weapon
A Cycling Jeweller
Eating Like the Pope
A Poet with Gout
A Plastic Foreign Horse
A Bit Sfifling
A Roman Catholic Queen
Op de een of andere manier kom ik de hele tijd boerka’s tegen. Het was slechts enkele dagen na de aanslagen in Parijs dat ik in een café-restaurant nabij Covent Garden zat, waar in de bovenzaal regelmatig festiviteiten plaatsvinden, zoals trouwerijen.
Mijn tafel bevond zich direct naast de trap naar boven. Groepjes vrouwen kwamen binnen en liepen de trap op. Daar was ook een vrouw bij in boerka. Niemand sloeg er acht op. En toch, zo kort na die aanslagen in Parijs voelde het wat ongemakkelijk. Het was tenslotte een etablissement waar alcohol wordt genuttigd. Even dacht ik, zometeen worden we opgeblazen.
Tot mijn verbazing kwam korte tijd later het hele gezelschap naar beneden om buiten foto’s te maken. Het betrof een bruidspaar en een hele serie bruidsmeisjes. Bruidsmeisjes van de huwbare leeftijd. En die droegen allen tamelijk blote jurken. ‘Ze hangen er bijna uit,’ zei iemand in mijn gezelschap.
Mogelijk had het meisje in boerka zich dus omgekleed. Of zou ze nog boven zitten? En nou stelde ik me zo voor dat ze misschien niet zo bloot over straat wilde en daarom thuis bij vertrek een boerka had aangetrokken. Ook dat vond ik geruststellend.
Ondertussen kwamen uit Nederland berichten dat sinds de aanslagen in Parijs kassières met een hoofddoek bij supermarkten door klanten worden aangesproken op het dragen van die hoofddoek. Omdat men dat achterlijk vindt. Dat vind ik minder geruststellend.
Ik ben groot voorstander van de vrijheid van meningsuiting maar om nou een hele bevolkingsgroep tot zondebok te maken, gaat me een beetje ver.
Niet dat je niet het recht hebt om nare dingen te zeggen. In The Guardian stond een bericht over het bezoek van de paus aan de Filippijnen. En dat hij alle records had gebroken qua toeschouwers. Binnen een paar uur stonden er 800 reacties onder het bericht. En die waren overwegend negatief, om niet te zeggen dom en beledigend. En toch: het moet kunnen. Alleen ben ik zelf graag iets genuanceerder.
Zelf gebruik ik vaak de woordjes ‘nou ja’. Ik ben geen Charlie. Nou ja, ze mogen publiceren wat ze willen, maar zelf hoef ik niet per se mensen te beledigen. Ik zal altijd het recht verdedigen om te beledigen maar dat betekent nog niet dat ik zelf zo ben.
Gelukkig was er ook luchtiger nieuws. Over prins Andrew. Die men inmiddels weer Air Miles Andy noemt omdat hij nogal veel reist. Ik las in The Daily Telegraph welke cadeautjes hij had gekregen.
En niet alleen op reis. Ook als hij thuis is ontvangt hij cadeautjes, zoals een krat dadels van de Tunesische ambassade, tien kratten mango’s van de premier van Pakistan, twee kratten mango’s van Asif Ali Zardani, de voormalige president van Pakistan, en een model van een Chinees gevechtsvliegtuig van de premier van China.
Blijkbaar is prins Andrew liefhebber van mango’s, dadels en modelvliegtuigjes. O ja, hij kreeg ook nog een zijden overhemd. Ook geruststellend.
In Nederland hadden we een prins-gemaal die een duur dienblad dat zijn vrouw had gekregen verkocht via een veilinghuis. En nu zit ik de hele tijd te wachten tot prins Andrew in een zijden overhemd op Portobello Market verschijnt met zijn kratten dadels en mango’s.
Afgelopen weekend was er een vogeltelling in Nederland. Daarbij konden mensen in hun eigen achtertuin vogels tellen. Ook heel geruststellend, overal is er dreiging van aanslagen maar de vogeltelling gaat gewoon door! Zo werd de zeldzame Siberische braamsluiper gespot.
Mooie naam voor Poetin: Siberische braamsluiper. Nou ja, ik wilde deze week niemand beledigen.
© Arnold Jansen op de Haar
Eerdere columns:
Is Van Gaal een kalkoen?
Een makelaar op hoge hakken
Een jongen uit Westminster
Avontuur in Amsterdam
Amalia & George
Zachtjes juichen
Menselijk afval
D-Day voor poёzie
Een hond in Londen
Van Gaal en Wurst
Baby King George
De Virgin trein uit Birmingham
Nucleaire gastvrijheid
Vladimir de Viking
Ski-meisje met snor
Feniks
Bericht vanuit de badkuip
Een consequent voornemen
De wet van Nigella
Selfie
Cowboy in het koninkrijk
Een boze filantroop
Oligarch met rode paraplu
Het leven van de anderen
Rumoer in het Tsaar Peterhuisje
Een briefkaart naar huis
Een boze dameskapper
Syrisch voetbal
De man die altijd te laat is
What will survive of us is love
Een Gibraltarese bibliothecaris
Homosympathisant
Hot Pants Harry
Fietsen op tante Corry’s pannenkoeken!
Een klein ongemak
Telefoneren met een buitenaards wezen
Naakt in de balletklas
Het Oeioeioei-drempeltje
Eurovisie
Een oprecht mens
Koning van het volk
Thatchers geheime wapen
Een fietsende jewelier
Eten als de paus
Een dichter met jicht
Een plastic buitenlands paard
Een beetje benauwd
Een katholieke koningin