By Pieter Thomassen
On their way, Reverend Uncle Peer had to leave his mitre with a waitress in the Crowned Cock, but he managed to pack his cotton wool beard, purple, velvet gloves and ruby ring in time in the boot of his beige DAF 33. Axel keeps the scarlet book with golden cross hidden under his blue tracksuit.
Like a pole vaulter, the holy man now attacks the Meranti entrance door of restaurant Gunung Mas in Honigmanstraat with his crozier and, once inside, he trips over his robe just in front of the Sajoer beans set out as part of the self-service buffet and, falling down, manages to sweep along a bowl of satey sauce. Somewhat confused, he climbs onto an orange bar stool, to get his breath back while sipping a beer Bintang.
‘Dear hairy bottoms,’ he brags, ‘It’s not done, uh, rather lewd that those whores of Bolland…’ The tipsy Jesuit seals his words with a large burp. ‘Ah, bless you. Well, as I was saying… Ah, yes, those farmers from Holland with their raped ducks and stiff cocks… He is interrupted by an amiably nodding manager: ‘Peer Uncle, Reverend, some of our guest don’t really appreciate your speech. You’d better find your horse.’ Still dripping with peanut sauce, the black robe loudly burps again and resumes his speech. ‘Bah kokkie blanda! Black Peter is not allowed to contradict Saint Nicholas, isn’t he? Nasi sudah menjadi bubur, the rice has already turned into rice pudding. With borrowed stuff they pounded the tops of the roofs!’
Reverend Uncle weeps. His cheeks assumed their natural soft pink colour when he reminds himself of a sweltering Saturday in February on Sulawesi, there he watched the heavenly blue water surface of a rice terrace turn blood red.
© Pieter Thomassen
© Translation Holland Park Press
Axel 47 – Axel 46 – Axel 45 – Axel 44 – Axel 43 – Axel 42 – Axel 41 – Axel 40 – Axel 39 – Axel 38 – Axel 37 – Axel 36 – Axel 35 – Axel 34 – Axel 33 – Axel 32 – Axel 31 – Axel 30 – Axel 29 – Axel 28 – Axel 27 – Axel 26 – Axel 25 – Axel 24 – Axel 23 – Axel 22 – Axel 21 – Axel 20 – Axel 19 – Axel 18 – Axel 17 – Axel 16 – Axel 15 – Axel 14 – Axel 13 – Axel 12 – Axel 11 – Axel 10 – Axel 9 – Axel 8 – Axel 7 – Axel 6 – Axel 5 – Axel 4 – Axel 3 – Axel 2 – Axel 1
Als een polsstokhoogspringer attaqueert de goedheiligman nu met zijn staf de meranti voordeur van restaurant Gunung Mas aan de Honigmanstraat, waar hij bij het lopend buffet ter hoogte van de sajoer boontjes over zijn tabberd struikelt en een pan satésaus in zijn val meeneemt. Licht aangeslagen hijst hij zich op een oranje barkruk om nippend aan een Bir Bintang weer op adem te komen.
‘Geachte haren van de reet,’ bralt hij, ‘het is geen stijl, eh, steengeil dat de hoeren van Bolland…’ De beschonken jezuïet bekrachtigt zijn voordracht met een harde boer. ‘Welja, geef die boer een stoel. Waar was ik gebleven? O ja, dat de boeren van Holland met verkrachte eenden en gespeende lullen…’ Hij wordt onderbroken door een beminnelijk knikkende bedrijfsleider: ‘Peeroom Heer, er zijn gasten die dit absoluut niet kunnen waarderen. U kunt beter uw paard opzoeken.’ Nog nadruipend van de pindasaus laat de zwartrok opnieuw een harde boer en hervat zijn betoog: ‘Bah kokkie blanda! Zwarte Piet mag Sinterklaas helemaal niet tegenspreken, toch? Nasi sudah menjadi bubur, de rijst is al rijstepap geworden. Met geleende spullen beukten ze de nokken van de daken!’
Heeroom huilt. De wangen van de aalmoezenier kleuren zachtroze als hij weer denkt aan een snikhete zaterdag in februari op Celebes toen hij de hemelsblauwe waterspiegel van een rijstakker bloedrood zag kleuren.
© Pieter Thomassen
