By Pieter Thomassen
In the stuffy arrivals hall, Axel is accosted by the woman who is the first to emerge from customs. ‘Hello tour guide,’ she pants. ‘I’m Merel-Marijn Snijdoodt. On the airplane we noticed that one of our group is rather heavily dressed for a tropical climate, so we’re rather worried.’ A giant dressed in Teva boots and a Christmas jumper pops in view from behind a Meranti-wood pillar. ‘My name is Jacob Smit. Who’s my roommate?’
‘Jacob, I can offer you a drink to welcome you,’ Axel replies, ‘but you can select your own roommate.’
The tour guide offers a broad smile upon which Smit smashes his beer glass against the pillar next to Axel’s head. ‘Frigging twat!’ he roars, only to disappear into the crowd.
Three days later, he still hasn’t turned up. In the meantime, the group has travelled onwards lead by Merel-Marijn. Axel, who has stayed behind in his hotel room, stares at a black-and-white photo of a young Jacob on a tractor next to his daddy. He has pocketed the three hundred dollars he also found in Jacob’s suitcase as a sort of inconvenience compensation.
Three Sisters of Mercy, in their white habits slide out of a taxi. They’re bringing along the missing person, dressed only in his underpants, in their midst. ‘He gave away all his stuff to the people who live on the rubbish heap behind the fish market. At least we’ve been able to buy back his watch and shoes. We’re taking him to a secure hospital department.’
When Axel re-joins the group, Merel-Marijn has rendered his services completely superfluous.
© Pieter Thomassen
© Translation Holland Park Press
Axel 43 – Axel 42 – Axel 41 – Axel 40 – Axel 39 – Axel 38 – Axel 37 – Axel 36 – Axel 35 – Axel 34 – Axel 33 – Axel 32 – Axel 31 – Axel 30 – Axel 29 – Axel 28 – Axel 27 – Axel 26 – Axel 25 – Axel 24 – Axel 23 – Axel 22 – Axel 21 – Axel 20 – Axel 19 – Axel 18 – Axel 17 – Axel 16 – Axel 15 – Axel 14 – Axel 13 – Axel 12 – Axel 11 – Axel 10 – Axel 9 – Axel 8 – Axel 7 – Axel 6 – Axel 5 – Axel 4 – Axel 3 – Axel 2 – Axel 1
‘Ik mag je een welkomstdrankje aanbieden, Jacob’, antwoordt Axel, ‘maar een kamergenoot mag je zelf zoeken.’
De reisleider lacht breed, waarop Smit zijn bierglas tegen de pilaar naast Axels hoofd aan diggelen smijt. ‘Gore klootzak,’ brult hij. Om vervolgens op te gaan in de massa.
Drie dagen later is hij nog steeds niet terecht. De groep is inmiddels doorgereisd onder de hoede van Merel-Marijn. Axel, achtergebleven op zijn hotelkamer, staart naar een zwart-witfoto van kleine Jacob op een tractorspatbord naast papa. Driehonderd dollar, ook in zijn koffer gevonden, eigent hij zichzelf toe als ongemakkenvergoeding.
Drie zusters van de Hemelse Liefde in wit habijt zeilen uit een taxi. Zij voeren de vermiste, slechts gekleed in onderbroek, in hun midden. ‘Hij deelde al zijn spullen uit aan de vuilnisbeltbewoners achter de vismarkt. Zijn horloge en schoenen hebben we nog wel kunnen terugkopen. We brengen hem naar een gesloten afdeling.’
Als Axel zich weer bij de groep voegt, heeft Merel-Marijn zijn diensten inmiddels volstrekt overbodig gemaakt.
© Pieter Thomassen
Axel 43 - Axel 42 - Axel 41 - Axel 40 - Axel 39 - Axel 38 - Axel 37 - Axel 36 - Axel 35 - Axel 34 - Axel 33 - Axel 32 - Axel 31 - Axel 30 - Axel 29 - Axel 28 - Axel 27 - Axel 26 - Axel 25 - Axel 24 - Axel 23 - Axel 22 - Axel 21 - Axel 20 - Axel 19 - Axel 18 - Axel 17 - Axel 16 - Axel 15 - Axel 14 - Axel 13 - Axel 12 - Axel 11 - Axel 10 - Axel 9 - Axel 8 - Axel 7 - Axel 6 - Axel 5 - Axel 4 - Axel 3 - Axel 2 - Axel 1