Skip to main content

Axel Graafland 20

Axel Graafland 20

August 28, 2014

By Pieter Thomassen

Reverend Uncle Peer is quite tipsy. While he’s sitting on the green leatherette two seat sofa, he pompously drowns another Bacardi and retrieves the next Caballero cigarette from the glass on the smoking table, the small screen of the black and white telly shows the trembling hands of the presenter of the programme which Uncle, in an attempt to be funny, has nicknamed National Fart.
      During Sunday lunch, he fishes the ripe red tutti frutti cherry out of his prawn cocktail, and sticks his nose – whiskey sauce still clinging to his moustache – into the ‘magnificent wine’ just refilled by Axel’s granny.
      ‘Well, mother Reuser,’ he drolly remarks, ‘Peter is waiting for Nixon at the gate to Heaven. He is sent straight into Hell. In there he is taken on a tour of the detention cells in which the executioners rape and quarter with sulphur and fire. In one of the small rooms Brezhnev is engaged in fretwork with Marilyn Monroe. Nixon remarks: that’s more like it. Peter replies: actually you’re watching Marilyn Monroe’s punishment.’
      Roaring with laughter, he removes his napkin from the silver holder engraved with RUP in curly letters, tucks it into his clerical collar, and sticks his nose into the air like a hunting dog, to appreciate the fragrances coming from the kitchen. ‘Boeuf Bourguignon,’ he roars, only to cut the tender steak after drinking two glasses of red wine. With his fork he puts the tender loin in his mouth. ‘This cunt is well worth eating,’ he whispers in the inimitable flowing dialect of Meijel.
      After custard pie, Axel wearing his new tortoiseshell glasses, sits on the two seater wedged between his still bewildered parents.

© Pieter Thomassen
© Translation Holland Park Press

Axel 19Axel 18Axel 17Axel 16 Axel 15Axel 14Axel 13Axel 12Axel 11Axel 10Axel 9Axel 8Axel 7Axel 6Axel 5Axel 4Axel 3Axel 2Axel 1

Heeroom Peer heeft hem goed hangen. Terwijl hij op de tweezitter van groen skai pontificaal nog een bacootje wegtikt en een volgende caballero uit het glas op de rooktafel hengelt, wordt het kleine scherm van de zwart-wit Erres gevuld met de trillende handen van de presentator van het programma dat oom om lollig te zijn Openbaar Kunstgebit noemt.
      Aan de zondagsdis vist hij de overrode tutti-frutti-kers uit zijn garnalencocktail en verdwijnt met zijn neus - de whiskysaus nog in zijn snor - in ‘dat mooie wijntje’ dat Axels oma hem bijschenkt.
      ‘Tja moedertje Reuser,’ zegt hij snaaks: ’Nixon wordt door Petrus aan de hemelpoort opgewacht. Hij mag meteen door naar de hel. Daar krijgt hij een rondleiding langs strafcellen waar beulen verkrachten en vierendelen met zwavel en vuur. In één van die kamertjes ligt Breznjev te figuurzagen met Marilyn Monroe. Zegt Nixon: dat lijkt me wel wat. Waarop Petrus antwoordt: alleen kijk je nu naar de straf van Marylin Monroe.’
      Gierend van het lachen trekt hij zijn servet uit een zilveren ring waarop in krulletters HP is gegraveerd, stopt het achter zijn priesterboord, en werpt als een jachthond zijn hoofd in de nek om met verwijde neusgaten de geuren uit de keuken te kunnen appreciëren. ‘Boeuf Bourgignon,’ briest hij, om na twee glazen rood het zachte rundvlees aan te snijden. Met zijn vork brengt hij een mals lapje naar zijn lippen. ‘Die kut is goed te beffen,’ fluistert hij met een onnavolgbaar glijdende Meijelse labiaal.
      Na de vlaflip zit Axel op de tweezitsbank met zijn nieuwe schildpadhoornen bril ingeklemd tussen zijn nog steeds onthutste ouders.

© Pieter Thomassen

Axel 19 - Axel 18 - Axel 17 - Axel 16 - Axel 15 - Axel 14 - Axel 13 - Axel 12 - Axel 11 - Axel 10 - Axel 9 - Axel 8 - Axel 7 - Axel 6 - Axel 5 - Axel 4 - Axel 3 - Axel 2 - Axel 1