By Arnold Jansen op de Haar
This week the Advertising Standards Authority revealed that an ad displayed on buses proclaiming the existence of God drew more complaints than any other advert. Asserting one’s belief in God antagonises people in the Western World to the same extent as the Islamic World reacts to secularism.
In our part of the world more and more voices are heard supporting a ban on head scarves. Yet at the same time I read that the Iranian authorities are on the warpath against skimpy head scarves. I consider both points of view rather foolish.
Actually I did blow my top this week in relation to a remark about the Almighty. Accompanied by my mother and my aunt Ted, I had just purchased a wooden statuette of the Virgin Mary. This was a present for my youngest nephew to celebrate his confirmation, a sacrament that is conferred upon millions of faithful people each year.
By the statue of the Virgin Mary hangs a story. She is a beautiful stylised wooden figure which I purchased at the back of a church in Nijmegen, the place I was born. We were served by four ladies, ‘church ladies’ you would call them in England. They even offered a separate room in case you longed for a private conversation.
You know this type of lady, blue rinsed and desperate to do good works. It seemed as if the four ladies had been waiting for us all day; I have never seen a parcel being wrapped at such a slow pace.
Afterwards my mother was adamant that she would like to give my youngest nephew a book about the sacrament of confirmation. So we proceeded on our way to St Augustine Bookshop, the Virgin Mary safely stored in the boot of the car. The bookshop was named after one of the church fathers so success seemed to be assured.
In the shop my mother asked for a book about confirmation. ‘No one does that any longer!’ said the shop assistant, as if we were dimwits. In response I lost my temper. I curtly added that looking at it from a worldwide point of view, people attending church services outstrip visits to football matches. I was myself taken aback by my response.
‘No one does that any longer!’ I don’t think that would have been her response if I had enquired about a book dealing with Kama Sutra.
What was I trying to tell you? Oh yes, advertising. When I was a kid, there was an advert for a certain type of petrol, Chevron with F310 (pronounces as: ‘F three ten’). What the hell is F310? What did it do? Nowadays, have they just removed F310? Will we be able to survive without F310?
‘President Obama, forget about the oil disaster, just add F310.’
There was also a Dutch advert featuring King Corn (similar to Kingsmill) bread. In it a little boy proclaimed: ‘I am moving in with Japie,’ because at his friend’s home they served King Corn, a factory-produced bread that you could squeeze together in a little blob only for it to return to its original form when you released it.
Then there is After Eight. In The Netherlands advertisements carried the slogan: ‘There is no better company’. Does this still exist? Yes it does. There is even a website that allows you to meet ‘Jim’. As a matter of fact, Jim looks as if he has just overdosed a little on After Eights. Actually for Jim it is not ‘after eight’ but five to twelve.
He only speaks in platitudes. ‘That is what we have in common, our uniqueness.’ And: ’I love people, people are great.’
Something similar: Vanish Oxi Action, a recent advertising campaign. It is about a detergent. Oxi Action personifies stain removal technology. Stain removal technology? Have you ever heard of a washing powder without stain removal technology? ‘Dear customers, we now present you with a detergent that doesn’t get rid of any stains.’
As few advertisements as possible, this is best way forward, that is why I love the BBC. None of the movies get interrupted by commercials. I personally would never post anything on a bus. My god is my own personal concern. I would never bother anyone with my beliefs except when someone says: ‘You are out of date!’ If you have any complaints I suggest you contact the publisher.
© Arnold Jansen op de Haar
© Translation Holland Park Press
You can leave your comment on our
forum.
Previous columns:
Deze week maakte de Advertising Standards Authority bekend dat een reclame op Londense bussen die zei dat God bestaat afgelopen jaar de meeste klachten had opgeleverd. Geloof werkt in de westerse wereld als een rode lap op een stier zoals ongeloof dat in de islamitische wereld doet.
Bij ons hoor je steeds meer oproepen tot het verbieden van hoofddoeken. En tegelijkertijd las ik het bericht dat de Iraanse overheid de strijd aangaat met te kleine hoofddoeken. Ik vind dat allebei stom.
Zelf ben ik afgelopen week overigens wel vanwege het opperwezen ontploft. Ik had net samen met mijn moeder en tante Ted een houten Mariabeeld aangeschaft voor mijn jongste neef. Die doet het vormsel, een rooms-katholiek sacrament dat wereldwijd nog altijd door miljoenen gelovigen wordt ontvangen.
Dat Mariabeeld is een verhaal apart. Het is een schitterend gestileerd houten exemplaar dat ik aanschafte in een kerk in mijn geboorteplaats Nijmegen. Vier dames, die je in Engeland ‘church ladies’ zou noemen, hielpen ons met de aankoop. Je kon in een apart kamertje ook nog een persoonlijk gesprek met hen aangaan.
U kent de types wel: met onbestemde haarspoeling en het woord dienstbaar op het voorhoofd geschreven. Het leek alsof die vier dames de hele dag op ons hadden zitten wachten. Ik heb nog nooit iets zo langzaam zien inpakken.
Daarna moest mijn moeder beslist nog een boek over het vormsel hebben voor mijn jongste neef. Dus wij door de stad waar ik geboren ben, met de Heilige Maagd in de kofferbak, op naar boekhandel Augustinus. De naam van een kerkvader, dus dat kon niet verkeerd gaan.
In de zaak vroeg mijn moeder naar een boek over het vormsel. ‘Dat doet niemand meer!’ zei de medewerkster, alsof we sukkels waren. En toen ben ik dus ontploft. Ik voegde de mevrouw toe dat er wereldwijd meer mensen naar de kerk gaan dan naar het voetbal. Ik schrok er zelf van.
‘Dat doet niemand meer!’ Ik denk niet dat ze dat had gezegd als ik een boek over de Kamasutra had gezocht.
Waar was ik? O ja, reclame. In mijn jeugd had je een reclame voor een benzinemerk, Chevron, met F-310 (spreek uit: ‘F-drie-tien’). Wat is in godsnaam F-310? Wat deed F-310? Hebben ze die F-310 er tegenwoordig uit gehaald? Kunnen we leven zonder F-310? ‘President Obama, die olieramp is geen probleem, gooi er F-310 bij.’
En dat had je nog de reclame voor King Corn, met een jongetje dat zei: ‘Ik ga bij Japie wonen.’ Want daar hadden ze King Corn. Dat was fabrieksbrood dat je kon samendrukken tot een bolletje en binnen een seconde terugveerde tot een heel brood.
Of After Eight. In de Nederlandse versie met de slogan: ‘Beter gezelschap is er niet’. Bestaat dat nog? Ja dus. Er is zelfs een website waar je ‘Jim’ kunt ontmoeten. Jim kijkt alsof hij net iets teveel After Eights heeft gegeten. Bij Jim is het niet ‘after eight’ maar vijf voor twaalf.
Hij doet ook tamelijk nietszeggende uitspraken. ‘Dat is wat we gemeenschappelijk hebben, onze uniciteit.’ En: ‘Ik houd van mensen, mensen zijn geweldig.’
Nog zoiets: Vanish Oxi Action. Een recente reclame. Het is een wasmiddel. Oxi Action staat voor vlekkenzoektechnologie. Vlekkenzoektechnologie? Ooit gehoord van een wasmiddel zonder vlekkenzoektechnologie? ‘Beste mensen, we hebben nu een wasmiddel dat geen enkele vlek verwijdert.’
Zo min mogelijk reclame, dat is het beste. Daarom is de BBC zo geweldig. Geen enkele film wordt onderbroken door commercials. Zelf zou ik nooit iets op een bus zetten. Mijn God is een persoonlijke God. Ik val er niemand mee lastig. Behalve als men zegt: ‘Dat doet niemand meer!’ Voor klachten kunt u zich richten tot de uitgever.
© Arnold Jansen op de Haar
U kunt reageren op ons
forum.
Eerdere columns:
