A ‘Bare Buttocks Face’

By Arnold Jansen op de Haar

Proverbs and expressions are tricky to translate. This is a great commercial opportunity: a Dutch–English dictionary of proverbs and expressions.

Once, Ruud Gullit invented ‘sexy football’. This expression doesn’t exist in Dutch but caught on in English. Recently, Louis van Gaal said that his players had to be horny. More keen to win is what he meant.

And so we come across the concept of a ‘blotebillengezicht’ (‘bare buttocks face’). Because Louis van Gaal has what my mother would call a ‘bare buttocks face’, and I’m quite literally creating a translation problem for my translator, but Louis van Gaal has one. (Actually, Kim Jong-un has one too.)

So I’ve looked up ‘blotebillengezicht’ in a Dutch dictionary and it means a fat face without a beard or moustache. Pudding face, you would say in English.

I actually don’t like to discuss other people’s appearance. I’m not that good-looking myself. However, I don’t have a ‘bare buttocks face’, and Louis has. When he walks into a press conference, his ‘bare buttocks face’ looks like that of a bull which has just spotted the red cape in the arena.

‘How did it manage to grow like that?’ my mother would say. That’s another of her sayings. You won’t find it anywhere else, but she got away with it.

Or: ‘She really thinks she’s beautiful.’ That wasn’t someone with a ‘bare buttocks face’, but a dolled-up woman. And, upon a commoner becoming a princess, another of my mother’s typical remarks would be: ‘She’s simply a hairdresser’s daughter.’

I think this has given me a healthy distrust of authority. When I see Kate, the Duchess of Cambridge, I think: after all, she’s just the daughter of the owner of a party supply business. And yet I’m quite fond of royalty.

I grew up being exposed to all sorts of extraordinary expressions which, being a child, I took for granted. Recently, a scandal erupted over Pope John Paul II’s lifelong friendship with a woman. My mother is dead, and it was just a storm in a teacup, but upon hearing this news she would have said: ‘Even if the pope has an affair, I’ll still be a Roman Catholic.’ Actually, she regularly said this.

Another of my mother’s sayings is: ‘Jealousy is the most dangerous disease, there is no cure.’ Or, about the rather garish interior of the house of one of my aunts: ‘Just put four wheels under it and you could drive it away.’ This particular aunt used to make embroidered scenes depicting a ‘man with pipe’ or ‘gypsy girl with a tear’.

All of this may well sound rather prejudiced when it’s written down, but life had to remain jolly. ‘You have to create a jolly atmosphere yourself, no one will come and do that for you.’ In short, we were off ‘to partake a bit’; this meant coffee and cake. Each one of them an original expression. ‘Is it OK to go out just dressed in my hair (= without wearing a hat)?’

My father was equally good at it. If, after buying something, he was offered a plastic bag with the shop’s logo, he asked if they could turn the bag inside out, because he ‘wasn’t a walking advertisement’. ‘Unless you pay me for it.’ Maybe this is an idea for Maria Sharapova.

According to my dad, in a restaurant you should never let yourself be talked into buying an expensive bottle of wine. ‘I always order the house wine,’ he said. ‘If it isn’t any good, then the restaurant isn’t either.’ Often he uttered this in a voice which was just a bit too loud.

‘Come on, let’s drive for a bit,’ is another of his expressions. It meant we would go for a drive in the car without having any destination, but taking a ‘scenic route’.

Yesterday I had a haircut. It was cheap, but now my hair is a bit too short. And when I looked in the mirror at home, I couldn’t fail to notice it: a ‘bare buttocks face’.

Visit Arnold’s home page to find out more about his other publications.

Previous columns:
A Coach Full of Exes
On a Knife Edge
A Very British Secret
End-of-Year Chat
A Cigar in Brussels
Burning a Catholic
Ted or Sylvia?
Unsuitable for Class War
England-bound
The Weather in Arnhem
Accident & Emergency
The Plumber and the Little Prince
A Trojan Horse
Pilloried!
Portobello Hipster
A Celebration Every Day
Diana is Back
Loved by All
Cooking in Peacetime
A Bit of a Genetic Mess
Email a Fairy
A Peeing Neanderthal
Fictional Brits
Bare Burka
Is Van Gaal a Turkey?
An Estate Agent in High Heels
A Boy from Westminster
Adventure in Amsterdam
Amalia & George
Cheering Quietly
Human Waste
D-Day for Poetry
A Dog in London
Van Gaal and Wurst
Baby King George
The Virgin Train from Birmingham
Nuclear Hospitality
Vladimir the Viking
Ski Girl with Moustache
Phoenix
Message From the Bathtub
A Consistent Resolution
Nigella’s Law
Selfie
Cowboy in the Kingdom
An Angry Philanthropist
Oligarch with Red Umbrella
The Lives of Others
Uproar in the Czar Peter House
A Postcard Home
An Angry Ladies’ Hairdresser
Syrian Football

Spreekwoorden en gezegden zijn lastig te vertalen. Het is een gat in de markt: een woordenboek NL/ENG, uitsluitend voor spreekwoorden en gezegden.

Ruud Gullit verzon ooit ‘sexy football’. Dat bestaat in het Nederlands niet, maar het sloeg aan in het Engels. Louis van Gaal zei onlangs dat zijn spelers geil moesten zijn. Horny. Gebrand op een overwinning, bedoelde hij.

En zo komen we op het blotebillengezicht. Want Louis van Gaal heeft, wat mijn moeder zou noemen, een blotebillengezicht. Ik weet ook niet precies wat een blotebillengezicht is, en ik stel mijn vertaler nu qua letterlijke vertaling voor een probleem, maar Louis van Gaal heeft er een. (Kim Jong-un ook trouwens.)

Dus nu heb ik het blotebillengezicht opgezocht in het woordenboek en het betekent ‘een pafferig gezicht zonder snor of baard’. Pudding-face zou je in het Engels zeggen.

Ik heb het eigenlijk niet graag over het uiterlijk van anderen. Zo geweldig zie ik er zelf ook niet uit. Maar een blotebillengezicht heb ik niet. Louis wel. En dat blotebillengezicht ziet er bij binnenkomst op de persconferentie altijd uit als een stier die in de arena zojuist de rode lap ontdekt heeft.

‘Hoe kan het zo groeien?’ zou mijn moeder zeggen. Dat is ook een uitspraak van haar. Je vindt het verder nergens. Maar ze kon het zeggen.

Of: ‘Die vindt zichzelf heel mooi.’ Dat was niet iemand met een blotebillengezicht maar een opgedirkte mevrouw. Ze kon overigens ook van een burgermeisje dat prinses werd, zeggen: ‘Ze is gewoon een dochter van de kapper.’

Ik heb er, denk ik, een gezond wantrouwen tegenover autoriteit aan overgehouden. Als ik Kate, de hertogin van Cambridge, zie, denk ik: ze is gewoon de dochter van de eigenaar van de feestartikelenwinkel. En dat terwijl ik wel koningsgezind ben.

Ik ben opgegroeid met allerlei bijzondere uitdrukkingen, die ik als kind heel normaal vond. Laatst kwam paus Johannes Paulus II in opspraak omdat hij zijn hele leven lang een vriendin had gehad. Mijn moeder is dood, en het bleek een storm in een glas water, maar zij zou bij dat nieuws gezegd hebben: ‘Al gaat de paus vreemd, ik blijf katholiek.’ Dat zei ze namelijk vaker.

Een andere van mijn moeder: ‘Jaloezie is de grootste ziekte, je kunt er niet van genezen.’ Of, over het opzichtige interieur van het huis van een tante: ‘Vier wielen eronder en je kunt er zo mee wegrijden.’ Die tante borduurde schilderijen met afbeeldingen van ‘man met pijp’ of ‘zigeunermeisje met traan’.

Het klinkt als ik het zo opschrijf een beetje bevooroordeeld, maar het leven moest wel leuk blijven. ‘Je moet het jezelf gezellig maken, een ander komt het niet voor je doen.’ Kortom: we gingen ‘ergens iets gebruiken’, wat koffie met taart betekende. Allemaal zelfbedachte uitdrukkingen. ‘Kan ik in mijn haren gaan? (=zonder hoed)?’

Mijn vader kon het ook. Als hij in een winkel bij de aanschaf van een artikel een plastic zak met het logo van de zaak kreeg, vroeg hij of ze de zak binnenstebuiten wilden keren, want hij ging ‘niet met reclame lopen’. ‘Tenzij u mij betaalt.’ Misschien een idee voor Maria Sharapova.

Het beste was om je in een restaurant geen dure fles wijn te laten aanpraten, volgens mijn vader. ‘We bestellen de huiswijn,’ zei hij, ‘als die niet goed is, is het restaurant ook slecht.’ Meestal zei hij dat net iets te hard.

‘Kom, we gaan een stukje rijden,’ is ook een uitspraak van hem. Dan gingen we gewoon een stukje met de auto rijden, nergens naartoe, maar namen we ‘een mooie route’.

Gisteren liet ik mijn haren knippen. Het was niet duur. Maar het is een beetje kort geworden. En toen ik thuis in de spiegel keek, kon ik mij niet aan de indruk onttrekken: een blotebillengezicht.

Eerdere columns:
Een touringcar met exen
Kantje boord
Een zeer Brits geheim
Eindejaarsgesprek
De sigaar in Brussel
Een katholiek verbranden
Ted of Sylvia?
Ongeschikt voor klassenstrijd
Engelandvaarders
Het weer in Arnhem
Spoedeisende Hulp
De loodgieter en de kleine prins
Het paard van Troje
Aan de schandpaal!
Portobello Hipster
Elke dag feest
Diana is terug
Geliefd door allen
Koken in vredestijd
Een genetisch zootje
E-mail een elfje
De plassende Neanderthaler
Fictieve Britten
Blote boerka
Is Van Gaal een kalkoen?
Een makelaar op hoge hakken
Een jongen uit Westminster
Avontuur in Amsterdam
Amalia & George
Zachtjes juichen
Menselijk afval
D-Day voor poÑ‘zie
Een hond in Londen
Van Gaal en Wurst
Baby King George
De Virgin trein uit Birmingham
Nucleaire gastvrijheid
Vladimir de Viking
Ski-meisje met snor
Feniks
Bericht vanuit de badkuip
Een consequent voornemen
De wet van Nigella
Selfie
Cowboy in het koninkrijk
Een boze filantroop
Oligarch met rode paraplu
Het leven van de anderen
Rumoer in het Tsaar Peterhuisje
Een briefkaart naar huis
Een boze dameskapper
Syrisch voetbal

Een blotebillengezicht

March 14, 2016

By Arnold Jansen op de Haar